dünya birliyi bu ədalətsizliyə hələ də dözür
əjdahalar googllaeşq - topaz premyer liqası - çirkin olmaq - qarabağ müharibəsi istəyən insan - aaron gordon - lombürcü
O vaxtı bir sorğuya rast gəlmişdim, 2018-ci il idi. Polşada "Azərbaycanı tanıyırsınızmı" deyə sual verildi. Demək olar ki, yarısından çoxu tanımırdı, tanıyanlar da avroviziya sayəsində tanıyırdı. Nə f1, nə də digər oyunlar ölkəyə əlavə xərcdən başqa heç nə gətirmədi. Ha, bir də "olimpiya kompleksləri tikibllər də, şəhəri gözəlləşdiriblər" deyənlərə ithafən; təkcə avropa oyunlarına xərclənən pulla pyotrun layihəsində olan peterburq kimi yeni şəhər salmaq olardı elə.
Bir də ki, ölkənin xaricə çıxışını məhdudlaşdıran hökumət indi gedib yalvar-yaxar etməsin. Dünən tvitrda azad media söhbəti gedirdi, bəs niyə bizim televiziyalar heç nə paylaşmır, niyə meydan TV, mikroskop mediaya icazə verilmir deyə. Ölkədə media azadlığı gedəli illər oldu, azad söz deyən xarici media qurumlarını tək-tək çıxartdılar ölkədən, ancaq mədhiyyələr düzən, ancaq fahişələri reklam edən kanalizasiyalara qaldı ümidimiz. Elə ona görə də faciənin şəhəri günü space qəhbəxana salmışdı efirdə.
Son olaraq dövlət xətti ilə xaricdə təhsilin qarşısının alınması da imicimizə ziyan vurdu. Savadlı tələbələri xaricə göndərməliyik ki, həm oxuyub ölkəyə gələndə bizə xeyir versin, həm də oxuduğu müddətdə Azərbaycanı təmsil etsin. Day bunlara əməl etməyən ölkədən nə gözlüyürsünüz axı? Hələ dua edin ki, erməninin əlində bizimki qədər sərvət yoxdur, yoxsa Bakıya kimi onların ərazisi olduqlarına və bizim işğalçı olduğumuza inandırardılar dünyanı.
üzv ol