4. xoşbəxtlik fobiyası.
düşün, həyatında hər şey yolunda gedir, hansısa uğur əldə etmisən, nə iləsə mükafatlanmısan, ya da ailə, iş, məktəb, universitetdə hər şey yaxşı gedir. amma sən xoşbəxt ola bilmirsən, haradasa sevincli olursan təbii, amma olmasan ondan yaxşıdı. beyninə pis, xoşagəlməz fikirlər gəlir ki, indi nəsə pis şey olacaq və hər şeyi burnundan gətirəcək. hətta belə bir deyim var: çox gülmə, bunun hələ ağlamağı var
təsəvvür edin, ailəlikcə nəyəsə sevinirsiniz, qəhqəhə çəkir gülür, bir sözlə xoşbəxtsən və birdən-birə yavaşca üz mimikaların dəyişər gülümsəməzsən, neytral bir sima alarsan, olanları kənardan izləməyi öz-özünə " bu qədər sevincli olmaq bəsdi, çox gülməyim" deyərsən. nəysə, elə bir iyrənc hissdir ki, izah edəndə belə pis oluram. boşuna yaranmayıb ki bu travma. həqiqətən də belə olur
sanki xoşbəxt olmaq mənim haqqım deyil, yaxşı bir şey olanda özümü buna layiq hiss etmirəm. sanki tanrı xoşbəxt olan hamını cəzalandırır, bir gün burnundan gətirəcəm deyir davam etmək istəmirəm, siz anladınız. allah heç kimin xoşbəxtliyini əlindən almasın, ona çox görməsin, başqa heç nə...