limbik sistem və dini inanc arasında əlaqə
əjdahalar googllazeytun möcüzəsi
insanların ölülərini 100.000 ildən artıq bir müddətdir ki basdırdıqları bilinir. Bu kimi davranışların temporal lob, yəni gicgah payı, amiqdala, hippokamp kimi hissələri altivləşdirdiyi düşünülür. Maraqlıdır ki, temporal lob epilepsiyası yaşayan insanların bir qismində də spiritual təcrübə yaşandığı görülüb. Buna bağlı olaraq dindar insalarda "temporal beyin" quruluşu ola biləcəyi fərziyyəsi var. Başqa bir fərziyyə isə insanın təkamüldə keçirdiyi yolda müdafiə refleksi kimi tanrı imperativi qazanması və bunun onların genetik yaddaşına həkk olması fikridir. Açığı bu fikrin təməllərində boşluq olsa da, inandırıcı hesab edirəm. (baxma: Yazarın dinə inanmadığını necə bilə bilərik). Antropoloji baxımdan bu iddia belə izah edilir: insan bir canlı növü kimi yarandığı gündən özünü ona qarşı düşmən olan və acımaz şəkildə aparan təbiətdə tapdı. Onlar çox qorunmasız idilər, hər an digər canlılar, aclıq və xəstəlik səbəbilə ölə bilərdilər. Digər canlılardan fərqli olaraq sahib olduqları şüur onların təbiət ilə özlərini bütün halında görmələrinə mane olurdu. Dırmaşdıqları ağacdan yıxılaraq və ya gecə bir heyvanın parçalanması nəticəsində öləcək qədər çarəsiz və eyni zamanda şüurlu olan insan bütün bu olanlara səbəb axtarmağa başladı. Sonda isə bu dünyaya yollanmaqlarının bir səbəbi olduğuna, ali bir qüvvənin varlığı ilə bütün olanların izahını verə biləcəyinə inandılar. Bu dəyişiklik onların beyinlərindəki proteinlərin mutasiyası ilə baş verdi, beyin kimyası dəyişməyə başladı. Genimizə əks olunan dəyişiklik nəsillərcə ötürüldü. Tanrı imperativi yarandı. Halhazırda dinlərə inamın azalmasının sosial səbəbi var və nietzsche-in "tanrı öldü" ifadəsi bunu yaxşı ifadə edir. Genlərin aktivləşməsinin ətraf mühitdən təsirləndiyini bilirik. Düşünürəm ki, halhazırda məhz bu sosial səbəblər nəticəsində həmin genlərin koşalması gedir.
üzv ol