Məsələ orasındadır ki o dönəmin insanı olmaq, indinin özündə möcüzə deyə adlandırdığımız bəzi hadisələrə(məkanlara) şahid olaraq, baş verənləri idrak etmək deməkdir.
Heç bir canlı gözlə görülməyən bir cismə (bütə) görə öz övladını qurban verməz, demək ki həmin bütlər insan olmayan digər varlıqların "heykəl"ləridir və o demansion`da yaşayan insanlar onları görə biliblər
(baxma: Annunakilər)
(bax: mələk)
(bax: yadplanetli)
Enerji, Təbiət, Tək Olan Qüvvə və s. adlarla ifadə etdiyimiz və bizi yaradaraq güc verən o (mənəviyyatımız) isə hər zaman bizi "sitayiş etmək" sözündən diksindirib. Məhz bu səbəbdən tarix boyu müəyyən şəxslər insanları Oyatmaq üçün canlarını bu yolda fəda ediblər
(baxma: imaməddin nəsimi)
(baxma: peyğəmbərlər)
Allahla insan arasındakı pərdəni aradan qaldıraraq daim qəlbimizdə yaşatdığımız o hissi gücləndiriblər. insan ən ali varlıq olsaydı əgər yaşadığımız bu fani planetdə bu qədər xoşagəlməz hadisələr baş verməzdi. insanın aciz olmağı və çox şeydən agah olmamağı onu daim dilemma arasında saxlamalıdır, kəşf edənə qədər.
Əgər əvvəllər bütə sitayiş edirdilərsə indi də insanların pula,gücə, hakimiyyətə və şəxsiyyətlərə sitayiş etməkləri bizim inanc sistemimizə ciddi zərbə vurur. Müqəddəs Kitablar arasında təhrif olunmayan yeganə KiTAB bir yaşam təlimatını göstərərək, insana insan olduğunu xatırladır.
Bu vaxta qədər gördüklərimiz və eşitdiklərimiz bizi bilmək səviyyəsinə çatdırırdısa , oxumaq bizi dünyanı dərk etmək səviyyəsinə çatdırır.
Bir sözlə ən bəşəri suala cavab tapmaq üçün həqiqət axtarışına çıxaq :
(youtube: 
)
)