4. koridor boyunca beynimdə minlərlə senari yaradıb, məhv edirdim. başıma nələrin gələcəyini bilmirdim. bəlkədə gedib təslim olmalıydım polislərə. amma.. yox! mən hələ cavanam. nəvələrimlə futbol oynama xəyalımı həyata keçirmədən mənə ölüm yoxdu..

birdə gördüm qədeş ordadı gəlir:

-hardaydın? məndə səni axtarıram

-heç qədeş bufetdəydim yemək yeyirdim

-ala sən canı dilini qarnına qoy onsuz da qonaqsan burda müəllimlə dirəşmək nədi ala?

-neyniyime qədeş cahil - cahil danışırdı mən də dayana bilmədim

-onun başın burax görüm, sən danış görək burda niyə gizlənirsənki?

-gəl sinifdə danışaq bu haqqda

sinifə daxil olduq. içəridə sadəcə iki-üç nəfər var idi. arxa partaya keçib stulları üzbəüz qoyduqdan sonra olanları astadan danışmağa başladım. mən danışdıqca qədeşin üz ifadəsi getdikcə dəyişirdi. mənim üçün narahat olduğu bəlliydi. əlini çiynimə qoyaraq:

-qorxma, arxandayam. bir şey fikirləşərik. amma sən çalış polislərdən uzaq gəz. hər şey yaxşı olacaq

-sağol qədeş

-gəl gedək tualetə. ciyərlərim yanır bir siqaret çəkim.

onun adına pis olmuşdum. olduqca zərərli olan bu şeytan tüstüsünü ciyərlərinə çəkməklə özünə ziyan vururdu. qaşlarımı çataraq ciddi ifadə alıb, siqaretin zərərlərindən, onun həm maddi, həmdə sağlamlığa olan ziyanından danışaraq onu bu vərdişdən uzaqlaşdırmağa çalışdığımı dedim. ağzını ayırıb biraz üzümə baxdı, sonra gülüb nalayiq bir kəlmə işlətdi. məncə də haqlıydı. yollandıq tualetə tərəf. universitet deyilən yeri bəyənmişdim. qəbul olmağa çalışmadığım üçün peşman idim..

zəng səsi eşidildi. qədeşin telefonundan gəlirdi. üzr istəyib çölə çıxdı. önəmli bir zəng imiş deyəsən. əminəmki bir həftəlik sevgililərindən biridi. çöldə gözləməkdənsə elə tualetə girdim. içəridə heçkəs yox idi. üfunət qoxulu bu məkan qorxu evlərinə oxşayırdı. qapılara zor tətbiq edilmiş, divarlarda satanist ayinləri keçirilmişdi. iyrənc idi. iflic olmuş krantı açıb əlimi üzümü yuyub çıxmaq istəyirdim sadəcə. birdən gələn qapının cırıltısıyla o tərəfə baxdım. biri içəri daxil olmuşdu. bu.. o idi. qatarda yanımdakı "şübhəli şəxs". əlindədə həmin o məni bəlaya salan "sahibsiz əşya". onun burda nə işi var idi? "hey sən!" deyə səsləndim. başını qaldırıb məni görən kimi qapını açıb çölə çıxdı. heç şübhəsiz olanlardan xəbəri var idi. məndə möhtəşəm refleksimdən istifadə edərək ardınca çölə atıldım. yoxa çıxmışdı. göz qırpımında yox olmuşdu. yuxu kimiydi. ətrafdakı uşaqlardan soruşsam da, belə birini görmədiyini dedilər. bu anda qədeş gəlib çıxmışdı:

-üzrlü say işim uzun çəkdi. gəl gedək siqaret çəkəy, özümüzə gələrik

birlikdə tualetə daxil olduq. amma bir dəqiqə.. tualet dəyişmişdi. bayaqkı dağınıq yerdən əsər əlamət qalmamışdı. üstəlik içəridə başqalarıda var idi. ağlımı qaçırırdım deyəsən..

yerdə qalan dərslərdə bitdikdən sonra çıxmışdıq. qədeş də sağollaşıb gözdən itdi. hava çox istiydi. ştrafda görünməkdən qorxurdum. telefonumda tonla cavabsız zəng var idi işdən. vecimədə deyildi. skamyada oturub insanları izləməyə başladım yenidən.

-nə edirsən burda belə?

başımın üstünə dikilmişdi yenə bu gözəl sarışın. deyəsən çox maraqlı gəlirdim ona. aa doğurdan unutmuşdum. ona evlilik təklif etmişdim axı. üzük almalıydım deyəsən. və banket zalı düşünürdüm. xəyallara dalmışdım ki, o yenə sualını təkrarladı:

-hey eşidirsən məni?

-bəli buyrun

yenə gülürdü. bilmirəm bəlkədə alnımda komediya filmi zad gedirdi. hər sözümə gülürdü. amma çox gözəl gülürdü. oturmaq sıxıcıydı. gəzmək istədiyimi dedim. o da "olar" deyərək gülümsəyib qoluma girdi. lənətə gəlsin. məni əsir götürmüşdü. qolundan çıxıb qaçmaq istədim birinci, amma mən parlaq zəkamı işə salaraq plan qurdum ki, sonradan mən onu ələ keçirib düşmənin sirrini ondan öyrənə bilərdim..

bir müddət sonra sahilə gəlib çıxmışdıq. söhbət edib gəzirdik. yorulduğunu deyib daşın üstündə oturaraq ayaqlarını aşağı salladı. məndə onun tərəfində olduğunu bildirmək məqsədilə eynisini etdim. yanımızdakı böyük su kütləsinin dalğalarının qayalara çırpılmağı çox gözəl idi. həzin əsinti üzümə doğru gələrək beynimi oksigenlə təmin edirdi ki, bu da daha parlaq ideyalar istehsal etməyimə şərait yaradırdı. ana təbiəti buna görə sevirəm. ancaq bu sevgimi gizləyə bilməyərək "təşəkkürlər ana təbiət!" deyə bağırdım. insanlar mənə baxırdı. bir bibi mənə baxıb başını buladı. onlara yazığım gəlir, çünki onlar bu sevgidən məhrum qalıblar. amma deyəsən qızı utandırmışdım:

-niyə qışqırdınki?

-içimdən gəldi

-haralısan sən?

-bakılı balasıyam

-(gülümsəyərək) vaay yerli imişik

-bəli elədir

-doğurdan heç soruşmadım, adın nədir sənin?

suallarla kimliyimi ortaya çıxarmağa çalışırdı. çox sıxışdırmasına baxmayaraq həll yollarım bitmirdi. saxta bir ad işlətməliydim:

-mən eyyub

-məndə mariya. amma mənə məryəm deyirlər. sizin azərbaycan dilində belə səslənir səhv etmirəmsə

qız deyəsən yarı rus idi. əslində danışıq tərzi şübhələrimi doğrultsa da, əmin deyildim. dəqiqləşdirmək üçün həqiqəti ortaya çıxaracaq sualı verdim:

-do you have vodka?

gülüşündən bəlliydi ki, kimliyini ortaya çıxarmışdım. mənə biraz yaxınlaşdı və dərin dərin gözlərimə baxdı. hipnoz etməyə çalışırdı deyəsən:

-çox maraqlı birisən. əslində səni bəyəndim. amma mən getməliyəm. istəsən telefonla danışarıq biz. nömrəsini mənə verib sağollaşdı. heçnə anlamamışdım. tələyə düşmüşdüm deyəsən. amma qəribə halda çox yaxşı hiss edirdim. mədəm ağrımağa başlamışdı. sevgi şeylərindən başım o qədər yaxşı çıxmır amma deyəsən buna deyirlər. evə getməyə qərar verdim. atama olanları danışsam mənə kömək edərdi. amma metroya minməyəcəkdim. taksi çağırmağa qərar verdim. təxmini 10 dəqiqə sonra taksi gəlmişdi. özümü önəmli biri göstərmək üçün arxa oturacağa əyləşdim. şofer dayı gərgin görünürdü. halını yaxşılaşdırmaq üçün irəlidəki maşını göstərərək "tez qırzmızı maşını təqib edin!" deyə qışqırıb xırda zarafatlarımdan birini işə saldım. dayı biraz məni acılayıb adres soruşdu. ciddiydi. evə salamat gedib çatmaq üçün səssiz olmağı qərarlaşdırdım. yenə çox ağıllıydım. kurtuluş için küçük bir bedel. biraz yol getmişdik ki, bir şeyə fikir verdim. yanımda bir çanta var idi. o həmin çanta idi! "sahibsiz əşya".

-dayı bu sənindi?

-nə mənimdi?

-bu çanta

-hansı çanta?

əlimə götürüb göstərmək istəyərkən orda olmadığını gördüm. bir andaca qeyb olmuşdu. həqiqətən bu işdə bir tərslik var idi. halisünasiya görürdüm sanki..

bir müddət sonra qəsəbəmizə çatmışdım. yorğun idim. evə yaxınlaşırdım. yatmaq istəyirdim. amma diqqətimi bir şey çəkdi. qapımızın ağzında bir şey var idi. yenə həmin çanta..