( Ciro Ferri: Triumph of Bacchus, ~1634) / (Baxusun zəfəri)
daha əvvəl bu entrydə qeyd etmişdim vicdan #296112 insandakı ən kompleks funskiyalardan biridir. o gün internalized capitalism/-357631 başlığında qeyd etdiyimiz "heçnə etmədən dayananda özümü narahat hiss edirəm" ifadəsi əslində sadəcə kapitalizm üçün keçərli deyil, ya da kapitalizm də insan varoluşunun bir xarakteristikasıdır, uydurma reallıq yox.
orta məktəbdə hər nə qədər barmaqla göstərilən şagirdlərdən idimsə də 17 yaşımdan sonra özümü tanıyandan daha çox hedonist xarakter sərgiləyirəm və məni sabahımdan çox bugünüm maraqlandırır. həyatın mənası da mənim üçün "mümkün qədər az əziyyət çəkərək daha çox zövq almaq"-dır. üstündə çox baş yorulası bir şey deyil əslində yaşamağın mənası, hər şey çox sadədir. sadəcə biz o zövqü ala bilməyəndə, ki hərəyə görə dəyişə bilər zövqlərinin nə olduğu, ama hormonal olaraq hamısı eyni yerə təsir edir. kimisi üçün axşama qədər fiziki həzzlər arxasınca qaçmaq, kimisi üçün uşaq böyütmək və.s
mənim üçün seçdiyim zövq mənbələri nə olubsa illərdir hələ də işə yarayırlar nə də bezmirəm. hansı ki hələ də hedonist xarakterdə olma səbəbimdir, çünki çox insan hedonistlərin hər şeydən bezdiyini sanır ama yox əksinədir onlar normal insandan daha çox zövq alırlar şeylərdən. frigit ya aseksual qadın ilə nymphomaniac arasındakı fərq kimi. bu da onların başqa sahələrdə daha müvəffəqiyyətli olmalarına gətirib çıxarır - həyatdan, gündən zövq almaq ya kariyera iş sahəsində irəli getmək. ona görə də adətən iş həyatında uğurlu insanlar bəzən çox maraqsız və sıxıcı ola bilir.
bu hissədə mövzu çox yerə şaxələnə bilər və bir çox sual çıxır ortaya, əsas sual odur ki doğru olan nədir/hansıdır. "kimə görə nəyə görə doğru" - deyə düşünmədən sizə kimin evində yaşadığımızı düşünməyə dəvət edirəm:
- ana təbiət.
- və onun sevimli sehri, təkamül. və təkümülün sevimli məqsədi, artıb çoxalma. və onların sevimli kölələri canlılar və insanlar.
nəticə etibarı ilə insan təbiətin köləsidirsə, hedonism varoluşa qarşı olan üsyandır.
daha dərindən anlamaq üçün dil dəyişirik:
(- after all, if man is a slave of nature, then hedonism is a rebellion against existence.)
"dəli şair gecələr yatıb çoxalmaq əvəzinə yallı gedir" (yallı sözünün ərəbcə qrup seksdən gəldiyini bilməyənlər üçün haşiyə çıxırıq)
tam buralarda təbiətin vicdan məfhumu işə düşür və yaranma səbəbini anlayırıq bir növ. əxlaq bütünü mənasına gələn vicdan sadəcə başqalarına necə/yaxşı davranmaqdan yox həmçinin insanın özünə necə davranmalı olduğunu göstərir. çünki biz hamımız bir bütünün parçasıyıq.
inidyə qədərki hedonizmim mənə kədərdən çox sevinc veribsə də, bəzi gecələr məni narahat edən bir şeylər qabarır içimdə. və sanki mənim bir hissəm deyil içimdə ev sahibliyi edən bir qurd yaşayır kimi. əxlaq/vicdan qurdu. bütün həftəni əyləncə ilə keçirib beş gün sonra yatmağa çalışarkən qaranlıqda uzaqdan bir səs "bugün özün üçün faydalı nə etmişdin ki özünü bu qədər əyləncəyə layiq görürsən" deyə soruşur, yatmağa qoymur. burdakı faydalı ifadəsi fərdə və sualı verən təkamülün mələyi vicdan üçün fərqlidir. və irrasionaldır. matriks-ə birdən birə düşmüş insan üçün fayda sadəcə günlük zövqlər ola bilərkən, içinə yerləşdirilən vicdan onu faydanın əslində təbiətə/tanrıya xidmət edib gələcəyə genini ən yaxşı formada ötürmək olduğunu inandırmağa çalışır.
heç kimə heç bir pislik etmədən öz kefim üçün yaşayıb yatağa girərkən belə özümü narahat hiss etməyim - çünki o gün gələcəyim ya başqaları üçün yaxşı nələrsə etməmiş olmağım vicdan ilə hedonizm arasındakı sərhəddir. irrasional olsa da, bütün bunlardan o nəticəyə gəlmək lazım deyil ki, əgər təbiətin köləsiyiksə və hedonizm üsyandırsa onda hər günümüzü zövqə ayırmalıyıq. yox, zira bizi yaradıb proqramlayan təbiət olduğu üçün mükafatlandıran da odur və bəzilərimizdə glitch/xəta daha çox olsa da yenə də təbiətin buyurduğu yolla ama qaydaları az maz tapdalayaraq gəzmək daha məqsədə uyğundur. vicdanımın ömrümə oturduğu günlərdə kimin üçünsə ya özüm üçün yaxşı nələrsə edib özümü yaxşı hiss edərək yenə öz daha çox istədiyim məşğuliyyətlərə davam edirəm. əlimdən gəlsə vicdanımı kəsib atardımmı? bilmirəm, yəqin ki yox.
( The Youth of Bacchus - William Bouguereau) / Baxusun Gəncliyi