#sözaltı şeir
əjdahalar googllaSon saatlar bu evdə…
Son təsvirlər divarların
Asılqandan yorğunca asılan paltomu keçirib, bədənimi alıb, çıxacam bayıra.
Hər evdə, bir insan buraxıram özümdən.
Hər evdə, bir əşya.
Ayaqqabı qutuları, rentgen cavabları,
Necə olsa yenə gəlməyəcəksən,
Necə olsa çıxmayacam qarşılamağa səni qapıya.
Evin ən səliqəli otağında, dağınığam indi.
Qeyd kağızlarım tökülüb masama
Uzaqdaki bir evin, açarı məndə, divarı məndə,
Tanımadığım bir adamın salamından tuturam.
Yeni evə köçür sərçə barmağım.
Ciblik darağım.
Çox böyük səylə ütülədiyin köynəyim,
Garderobda durur hələ də.
Son yazılar olsun bunlar n’olar.
Bir də yazmaq istəməyim səni.
Elə çıx ki barmağımdan,
Alimentsiz kimi, boşanma sənədləri
O gün təbrik etmədin axı məni ad günümdə.
O gün bildim, məni buraxdığını. O gün, üstümə bir yaş gəldi deyə yox, bir sən getdin deyə böyüdüm.
O gün təbrik etmədin axı məni ad günümdə.
Dəqiq bilirəm…
Bir də gözlətməyəcək məni həyat, ADRA-nın önündə
üzv ol