sekiro shadows die twice
əjdahalar googllasözlük yazarlarının xəyalındakı sevgili tipi - bloodborne - lore - general gyoubu masataka oniwa - demon of hatred
#1: oyunda anlaşıqlı bir hekayə var. əvvəlkilər hekayə əvəzinə daha çox lore üzərindən irəliləyirdi.
#2: personaj build etmək olmur. baş qəhrəman da səssiz deyil. oyun boyu eyni geyim və silahdan istifadə edirik. qılıncdan əlavə, uzaqdan atmaq üçün shuriken və qalxanlı düşmənlərin qalxanını dağıtmaq üçün baltalar da var.
#3: boss döyüşləri düşmənin canını bitirməyə yox, boşluğunu tapıb ölümcül zərbəni endirməyə hesablanıb. bəzi yerlərdə mini bosslar da var.
#4: soulsborne-dan fərqli olaraq, oyun təməl şeyləri öyrədir. checkpoint sistemi qismən daha rahatdır. hərəkət sərbəstliyi var. yəni, oyunda dayanmadan qaçmaq, tullanmaq və müəyyən yerlərə qarmaq kimi bir şeylə dırmaşmaq olur. qaçmağı limitləyən stamina da yoxdur.
#5: oyunda gizlilik də var. bir stealth xəstəsi olaraq, böyük zövqlə oynadım. oyun müəyyən qədər gizliliyə də yönəldir və çox yerdə də faydalı olur.
yekunda “sekiro”, mənim üçün soulsborne oyunlardan daha yaxşı alınmış bir işdir.
üzv ol