40. Demokrat olmağına demokratdı, ona söz yox. Nəticə etibarilə adam buraya dişi ilə, dırnağı ilə qazıyaraq gəlib. Özümdə həyatım boyu hər üst pilləyə min bir əziyyətlə gəldiyim üçün, düşmən belə olsa bu tip insanlara hörmət edirəm. Bu bir qırağa.

Paşinyan siyasətdən az-çox başı çıxan adamdır amma şəxsiyyət baxımından çox alçaq və "külək hara tərəf əssə o tərəfə qaçan" bir insandır. 2018 də baş nazir postuna seçiləndə bu hadisə bütün qafqazda rezonans doğurmuşdu. Hətta azərbaycanda az-çox siyasi biliyi olan insanlar paşinyanın qarabağ məsələsi ilə bağlı çıxışlarına rəğbətlə yanaşırdı. ilk 2 ilində " biz qarabağ məsələsini sülh yolu ilə, xalqların dialoqu formatında həll etmək istəyirik" başlıqlı çıxışları var idi. Bu isə sarkisyan və köçəryanın "vaxt öldürmə" politikasından başqa bir şey deyildi. Bu adam yavaş-yavaş gücü əlində topladıqca əvvəl 2019 un mayında şuşada şou göstərdi, daha sonra isə 2020 nin yanvarında "qarabağ ermənistanındır nöqtə" deyərək məsələnin sülh yolu ilə həll olunmasına olan az-maz ümidləri məhv etdi. Burda haşiyədən qırağa çıxaraq bir məsələni qeyd etmək istəyirəm. 2020 yanvarında baş tutan berlin zirvəsində əliyev-paşinyan debatı son dövrlərin ən mükəmməl siyasi debatlarından biri idi. Burda tərəflərin bir-birinə qarşı irəli sürdüyü arqumentlər və faktlar çox ustalıqla hazırlanmışdı. Lakin əliyev burda açıq-aşkar paşinyanı məğlub etdi. Daha sonra bilirsiz, 2020 yayındaki ermənilərin düşməni qıcıqlandıran hərəkətləri, kiçik diversiyalar, sərhəd qarşıdurmaları. Yekunda baş tutan qarabağ müharibəsi. Müharibə ermənistan üçün sonun başlanğıcı oldu. Sülh danışıqları ilə verilməyəcək şuşa, hadrut, şərqi ağdərə verildi. Azərbaycanın hərbi güclə ala bilməyəcəyi kəlbəcər və laçın, müdafiəyə ən yaxşı hazırlanmış və yüksək səviyyəli mühəndis portifikasiya işləri aparılmış ağdam masada azərbaycana verildi.


Bütün bunlar paşinyanın bərbad siyasətinin nəticəsi idi. Saakişvili kimi ab və abş-ın rəğbət bəslədiyi bir adam belə rusiya ilə tərs oturmağın cəzasını çəkdiyi halda, paşinyan heç bir səbəb olmadığı halda rusiyaya üz çevirib qərbin yanında yer tutdu. Halbuki sənin birdənə qonşun yoxdurki ərazi mübahisən olmasın, plyus bura avropa içində avropaya çox uzaq qafqazdır. Qərb sənə öz lobbin istisna nə kömək edə bilərdi? 2020 müharibəsi bu sualın cavabını verdi. Heç nə...

Və daha gülməlisi iş işdən keçənnən sonra paşinyan anladı ki, putinsiz bu regionda işin qəlizdi. Anlayandan sonra bir faydasını gördü, qarabağ rus sülhməramlılar gəldi. Qarşılığında öz sərhədlərini də rusiyaya təhvil verərək biabırçı duruma düşdü. Müharibədən sonra qarabağa əsgər göndərməyə davam etdi, laçın şəhərini vermək istəmədi. Azərbaycan başına döyərək laçını geri aldı. Gecə ilə öz əsgərlərini irəvana qaçırtdı. Azərbaycan ilə mübarizədə üstünlük qazanmaq üçün iran kartını işə saldı. israil və ingiltərə azərbaycanın tərəfində durdu. iran öz içindəki problemlər ola ola birdə azərbaycanla münasibətləri korlamağın özünü fəlakətə sürüklədiyini başa düşdü, yavaş yavaş qırağa çəkildi. Avropanın təbii qaza möhtac olduğu bir zamanda azərbaycan təzyiqini artırdı, sentyabr döyüşlərində revanşizmə hazır olduğunu göstərdi. Ən sonda laçında sbm quraraq qarabağın ermənistanla sonuncu quru əlaqəsini də faktiki olaraq kəsdi. Mən deyərdimki de yure qarabağ məsələsi sonuncu kampaniya ilə başa çatdı. Paşinyan da bunu artıq anlayaraq 1 ay keçməmiş "azərbaycan ərazisini tanıyırıq" dedi.

Və ən sonunda, ötən günlərdə baş tutan ərdoğanın andiçmə mərasiminə getdi, düşməninin arxasında oturdu və hamıya təşəkkür olunduğu bir mərasimdə adı belə çəkilmədi. Bu bir ölkə rəhbəri üçün biabırçı bir tablodur. Hansı ki, artıq zəngəzur dəhlizinin mübahisəsi gedir və gedişat onu göstərir ki, mehri rayonu da daxil olmaqla bu ərazilər ermənistanın faktiki nəzarətindən çıxaraq ya rus torpağına çevriləcək, ya da türkiyə ilə azərbaycanın sərhədinə. ikinci ehtimalın reallaşması üçün rusiyanın ukrayna cəbhəsində sağalmaz bir yara alması kifayət edir ki, rus-ukrayna müharibəsi get-gedə belə bir yekuna sürüklənir.


Uzun bir yazı oldu. Mən burada mümkün qədər obyektiv və tərəfsiz olmağa çalışdım. Politika düşmən və dost anlayışları nisbidir. Paşinyan üçün isə spesifik olmayan şey hər kəsin vassalı olmasıdır. Gülüb məzələndiyimiz kadırovun, lukaşenkonun belə bir sahibi var.

Yenə deyirəm, demokrat olmaq çox müsbət keyfiyyətdir, amma bu biabır olmağa əsla bəhanə ola bilməz...