Bu film Anısı olana xoşdur, geri qalana isə boş. Önyarqılarınızı bir kənara qoyun və bu filmin psixolojik cəhətini də ələ alaraq təkrar təhlil edək. Bəlkə indi sevəcəksiniz. (Yaltaqlanan tərs gülümsəmə emojisi)
Ən poxdan hiss bilirsiniz nədir? Sevərək ayrılmaq
Münasibətinizin orta yerində qarşınızdakı " mən ciddi münasibət fikirləşmirəm/ sənə layiq deyiləm. Həyatında o insanı tapanda həyatına girməyişimə sevinəcəksən" deyərək münasibəti sonrakı səviyyəyə çıxartmaq istəmir. Tanış gəlir? Gəlmirsə də bilin ki, onlar hər yerdədir. Elə isə tanıyaq.
Issız? Kimdir ıssız? Bu? Ahaha
Yox, Bu!
Alperr-- o çox tanınan bir şefdir. Tək gecəlik münasibət insanıdır. Filmdə anası ilə soyuqluğundan başa düşə bilərik ki, ailə bağı zəifdir. Bu bağ zəifliliyi onun indiki həyatında kimləsə sıx münasibət qurmasına imkan vermir. Amma o gözlərindən, çevikliyindən, ağlının sivriliyindən deyə bilərik ki, bu adamda türklər demiş şeytan tüyü var. insanları özünə asanlıqla bağlayır.
Və girl karakterimiz Ada..
Ada uşaqlara paltar tikdiyi bir kostyum mağazası olan kendi halinde bir kız.. Əvvəl bir neçə insanla olan uğursuz münasibəti onda kişilərin həmlələrinə qarşı daha təmkinli olmağı aşılamışdı. Görək, manipulativ Alperə qarşı da ehtiyatlı ola biləcək mi?
Alper onun istədiyi kitabı tapıb arxasına düşsə də qız ona elə də nut qoymur. Alperi saxlamaq olar?? Qızın kostyum dükanına gəlir və yalan ataraq tək başına baxdığı oğluna bir kostyum alacağını deyir. Ada bu dramlı kişi həyatlarının yalan olduğunu oğlanların qızları cəlb etmək üçün bir taktika olduğunu deyər. Söhbət Adanın uğursuz eşq hekayəsinə gəldikdə ada bir fincan qəhvəni elə Alperin üstünə tökər. O gedəndən sonra alperin gətirmiş olduğu havuçlu kekin əsəbdən hamısını yeyər. Alper gecəsi zəng edər və üzr istəyər. Özü də yavaş yavaş adaya qarşı bir şeylər hiss edər. Amma o hələ də tək gecəlik münasibətlərdən əl çəkməmiş olur. Bu alperin birinə bağlanmamaq üçün başqa alternatiflər axtardığını göstərir. Onu evinə axşam yeməyinə dəvət edər. Şərab içərlər, özlərindən danışarlar. "Yalnızım ben" dinləyib
daha sonra öhm öhm. Nəsə səhər yataqda yanında alperi görməz və yenə anlayırıq ki, o bağlanmaqdan qorxur. Səhərisi ada onu tək gecəlik görən alperə bir anda yarı nifrət, yarı buruxluqla evdən çıxar. Necə olursa oğlan özünü qıza bağışladır.
(Deyirəm də şeytan tüyü) onu yeməyə öz restoranina dəvət edər. Restoranı atasının tarlada işlədiyi vaxtdan onun üçün yığdığı pulla açmışdı və o restorana gəlib yemək yeyəndə doğurdan da o qədər əziyyətə dəydini demişdi. Əslində ada'nı elə belə yerə gətirməmişdi. Onu ürəyində bir yerlərdə yaxın bilirdi. Onu restoranında olan işçilərlə belə tanış etmişdi. Ada münasibətlərində güvənin olduğunu görəndə ürəyinə su sərpilirdi. Onun əvvəlki oğlanlar kimi olmayacağına inanırdı. Alperin özü də " səni tanıdığım andan etibarən içimdə bayram sevinci var" deyir. O da adanı çox sevir. Birlikdə xatirələr yığırlar.
Alper adaya tam bağlandı deyəndə onu yenə yataqda tək qoyub başqa bir qadının evinin qapısını döyər. Qapı açılar amma içəri girməz. Çünki o duygu karmaşasındadır. Bir terefden uşaqlıqda gördüyü dəyərsizlik hissi onun komfort zonası idi, o buna öyrəşmişdi. Bağlana bilməzdi. Adanın yanında qala bilməzdi. Simyacı kitabında var idi--> adam bir yoxuşda qab-qacaq, bəzək əşyaları satırdı. O qazandığı gəlirlə öz məkanını dəyişə ya da daha fərqli bir şey edə bilərdi. Amma etmədi. Çünki o buna öyrəşmişdi.
" Esaretin bedeli" filmində 20 illik həbs kitabxanaçısını işdən çıxardandan sonra o özünü bu aydın dünyaya uyğun görməz. Elə getdiyi otelin otağından özünü asar.
Filmə qayıtsaq, Onu otağa girməməyə vadar edən isə bunu edərək adanı incitmək istəməməyi idi.
Münasibəti bir digər pilləyə daşıyan alperin anasının istanbula gəlməyi və ada ilə çox yaxşı yola getməsi idi.
istanbul turuna belə ana və qız birgə çıxmışdılar. Ada oğlanın anası ilə onu tək qoymayaraq toya belə getmişdi. Amma bu münasibət yavaş yavaş alperin xoşuna gəlməməyə başlayar. Anası kəndə qayıdar.
Ada da iştahla mətbəxdə dolma yeyə-yeyə danışarkən və alper o cümləni deyər: "Ada, mən ayrılmaq istəyirəm."
Ada isə doluxsunaraq elə isə "niyə mənim arxamca gəldin? Niyə məni özünə bağladın?" deyər.
Günümüzdə çox rastagələn ifadə: lovebombing
Sevgisini ona iliklərinə kimi hiss etdirdi.
Amma işlər ciddiləşəndə hələ də bir anda anası ilə tanışlığa gələndə bitiriş.
Ada sarsılmışdı və bu vəziyyət onun üçün yıxıcı idi. Alper isə adadan ayrılandan sonra quş kimi rahatladığını düşünürdü. Amma otağında tapdığı saç rezini onu darmadağın etmişdi. Hər şey karmavari özünə qayıtmışdı. Ona zəng etdi, açmadı. Adanın orada olmayacağını bilə bilə Dükanına getmişdi.
Bu yarım qalan eşqdir. Tamamlanmadı. Elə isə həyat onları yenidən bir araya gətirərdi? Gətirərdi. Film də gətirdi. Amma zaman onlara acımamışdı. Ada öz ailəsini qurmuşdu. 1 qızı belə var idi.
Alper isə acımasızca etdiyi bir davranışın, peşmançılığın içindəydi.
Adanın dediyi kimi
" seni hiç bir zaman affetmeyeceğim. Bu kadar korkak olduğun, kalamadığın ve gidemediğin için senden hep nefret ediyorum. Hep ıssız kalacaksın.
Başkalarının hayatlarını, bedenlerini, çocuklarını ödünç alacaksın. Geri vermek üzere..
Karda donmak üzeresin, uyumak tatlı geliyor ama sen öldüğünün farkında değilsin." Issız da qaldı
Ada film boyunca o havuçlu kekin tarifini istedi. Əlləri ilə hazırladığı o keks alperden adaya ürəyindən gəlmişdi. Ada isə davamını istəyirdi o sevginin. Filmin sonunda da ada evləndiyindən danışıb dedi ki reseptini səndən ala bilmədim, amma biz də düzəltməyə çalışdıq. Amma səninki qədər gözəl olmadı..
So sonrakı peşmançılıq fayda vermir alper üçün. Özünün də dediyi kimi qanında bir mikrobla dolaşır. Bəlkə bu 2,3 uğursuz münasibətdən sonra ıssızlıqdan vaz keçər lakin bu yarımçıq sevgilər çətin onu təkrar eşqə bağlaya.
Gələk ürəyə toxunan o səhnəyə:
(youtube: 
)
)
Niyə mi yazdım bu entrini? Bəlkə də ekrana "tühh" deyərək acıqlanan alper elə mən özüməm?/
