1. son vaxtlar dəfələrlə başıma gələn şey. pis tərəfi də odur ki bu mənim həm bağlanma, həm vurulma, həm də sədaqət hisslərimi öldürür. tutaq ki bir qıza yaxınlaşıb danışıram, söhbət əla gedir. gələn dəfə qız məni 90% ehtimalla ghostlayır. söhbət orasıdı ki çox vaxt nə üçün elə etdiklərini anlaya bilmirəm. insan nə qədər təsirlənmədiyini göstərmək istəsə də əslində dünyan başına yıxılır. niyə də ala niyə, danışmaq istəmirsənsə özümə de də bunu, nə üçün mənim hisslərimlə oynayıb özünü tatmin etdikdən sonra məni kənara atırsan. sanki heç vaxt danışmamışıq, heç vaxt zarafatlarıma gülməmisən, instagramını almamışam. sanki məni tanımırsan. insanı yandıran da odur ki ghostladıqdan sonra sanki yuxarıdan aşağı baxırmışcasına gülümsəmə olur üzlərində. dostum sən olmasan başqa qızı da tapa bilərəm, bu qürur haradan gəlir. ghostlayan insan ilk öncə başa düşməlidir ki birisini ghostlamağın ona psixoloji şiddət tətbiq etməkdən bir fərqi yoxdur. bu qarşındakı insanın özgüvənini darmadağın edir, üstəlik insanda başqaları ilə sosiallaşmaq həvəsini də öldürür. insanı intahara belə götürə bilər, xüsusən də səni ürəkdən sevən, səni həyatının mərkəzinə qoyan birisinə qarşı eqoist olub onu kiçik sayırsansa, heç nə yaşanmamış kimi onu həyatından bir anda silirsənsə. sırf buna görə heç bir qıza güvənim qalmayıb, ona görə də heç kimi həyatımda tək qız olaraq tutmuram. heç bir qız həyatımda mənə məzə niyətinə maraq qatan digər qızları siləcək qədər önəmli deyil, baxmayın sədaqətdən danışdıqlarına, yaraşıqlı deyilsinizsə sadiq olmağınız qızlar üçün heç bir şey ifadə etmir. hətta bir ara o qədər çox hər şeyi salıb önümə gələn qızla danışırdım ki, hamısı paxıllıqdan dörd künc olurdular, yanın amk. siz eynisini sizə vaxt və marağını xərcləyən bir oğlana eləyəndə problem olmur, amma bir oğlan sizə güvənməyib başqa zapas qızları da həyatında saxlayanda olur pick me. xeyir ola ala?