2. Tutmaq deməyəcəm buna, normal tanışlıq deyim mən yenə də. Bu yaxınlarda başıma bir şey gəldi. Minifutbol çempionatına görə bulvarda 10 gün müddətinə tədbirfason bir şey keçirilirdi, əyləncəli oyunlar falan var idi. Nəysə, təsadüfən ora getmişdim mən də. Orda könüllü olan bir qız var idi, 1.60 boylarında əsmər, şirin qız idi. Amma ilk gördüyüm andan qıza qanım isindi, sanki bir şey oldu amma nə olduğunu bilmədim mən də. Sırf o qıza görə neçə gün getdim ora. Baxışıb eləyirdik, həqiqətən bu səfər olacaqmış kimi hiss elədim. Yaxınlaşıb bir şeylər deməyə çox cəhd elədim, hərgün əli boş evə qayıdanda, sabah eləyəcəm dedim özümə. Amma bacara bilmədim. Sosialdan playboy olmaq başqa şeydi, amma real həyatda hansısa qıza yaxınlaşmaqda 0 təcrübəm var. Yox cavabı almaq, ya da olmasını istəmədiyin hər hansısa bir şeyin olması riski də var deyə, adam lap çəkinir. iş gəldi tədbirin son gününə, yenə çox cəhd elədim, amma sadəcə cəhd elədim. Başqa bir şey elədiyim yox idi. Tədbir bitişində özümü toparlayıb yaxınlaşacam deyərkən nə olsa yaxşıdı? Bu qız və 2 nəfər rəfiqəsinə 3 oğlan yaxınlaşdı, bildiyin adama 1 nəfər düşür. Nəsə gördüm arada isinişmə var. Mən də aralıdan baxdım bunlara, arxalarıya səssizcə metroya qədər getdim. Sahil metrosuna birlikdə düşdülər. Qaqaşlara mən yeyə bilmirəm, alın siz yeyin dedim tam olaraq. Sonra özümə dedim ki, bu qatar getdi. Sənə qalan qatarın arxasından baxıb əl sallamaq oldu. Təbii ki, ona da cürətin varsa. Siz siz olun ağlınıza gələn ilk şeyi elə ordaca eləyin, yoxsa sonra gec olur. Bu hər mövzuda belədir. Risk eləməyən şampan şərabından dada bilməz deyiblər. Bakı balaca şəhərdir, əlbət rastlaşarıq. Amma gedən qatar geri qayıtmaz, bu bir gerçəkdir.