64. bu günkü titulum.
yox həqiqi mənada yetim deyiləm. amma daha işlək olan mənası bu günkü vəziyyətimin betimlemesi olardı. dünən gecə əşyalarımı topladım, köçməyə hazırlığımı tamamladım. əlüstü timidusa da kişi-kişi söz verdim ki, buralara gəlsən məmnuniyyətlə qulluq edərdim sənə zad. düzdü söhbət keçmiş zamandan gedirdi, amma indi ordayam desəydi nə pox yeyəcəkdim, şansımı hansı pozada sikim deyəcəkdim bilmirəm. belə də ki, sözümdən imtina eləmirəm. nəysə hər hazırlığı gördüm. yorğanımı da qatladım qoydum çemodana* belə yazılır deyəsən . gecə 6 dərəcə selsidə yorğansız yatmışam. nəysə səhər göt günündə ayıldım. otağın açarını təqdim elədim, müqaviləni bitirdim. bütün bunları da toplam 40 kg yükü özümlə sürüyərək eləmişəm. yetimə bənzədiyim an da belə anlar oldu. əlimdə, çiynimdə, boynumda yüklər ora-bura qaçıram, tər tökürəm, yağış da bir yerdən döşəyir, tərləyirəm deyə əynimə bir şey də geyə bilmirəm, qolu-qısadayam. soyuqdan gözlərim yaşarır. millət də mənə yazığı gələrcəsinə baxır. bura gələndə də eyni vəziyyətdə idim. qatarın konduktoru yetimliyimi görüb yazığı gəlmişdi və səhvən birinci klasda oturmağıma heçnə deməmişdi. nəysə bütün bunları bir təhər yola verdim, gəldim çıxdım bu böyük şəhərə. burda artıq vəziyyət başqalaşdı. kimki deyir şəhərlər mədəniyyəti təmsil edir, pox yeyir, başını daşdan daşa döyür. mən belə vəhşi insanlıq görməmişdim. yükümü piləkandan yuxarı qaldırandan sonra dincəlmək üçün yerə qoydum, istər-istəməz 3-4 addım geri atdım. arxadan gələn zənci ilə toqquşdum* narahat olmuyun, hər şey qaydasındadır . tez gülümsəyib üzürxahlıq istədim, gijdıllaq tərs-tərs baxıb getdi. əlimdə yük olmasaydı dava çıxardı, qoyub götbaş olardım. amma xiyarın bəxti gətirdi ki, yanımda yük var idi. metroya minirsən, qanunsuz alverçilər, işdən yorğun gələn insanlar, vəhşiləşmiş uşaqlar və s. bir nəfər belə piləkanlarda yüklərimə kömək eləməyi təklif eləmədi. hamı harasa tələsir, hamı insanlıqdan çıxıb. o pis hava şəraitində, əlimdə yük şəhərdə yolumu azmışam. bir dənə normal yeriyən, normal əhval-ruhiyyəsi olan adam görmədim ki, kömək istəyim. hamı qaçır, hamı hirslidi. amma mənim balaca uni şəhərciyimdə belə deyildi. kimdən istəsən kömək istəyə bilərdim. söhbət yolu göstərməkdən gedirsə xüsusilə də yaşlı insanlardan soruşursan və elə bil onlara dünyanı verirsən. nəinki yolu göstərmək, səni ora ötürməyə belə razıdırlar. nəysə, ürəylər, demək istiyirəm ki, bu gün özümü çox çarəsiz, köməyə ehtiyacı olan biri kimi hiss elədim. karizmam çizildi mk.