66. tərif: yalnız qalmaq qorxusundan ortaya çıxan və səyahət, gəzmək kimi dərmanları olan duyğu və ya vəziyyətdir.
tərifdən də anlayacağınız üzrə, işi "səyahət" və "gəzmək" mövzusuna çəkəcəm. * glş

insanlıq - öyrənməkdən, həyat - xatirələrindən, dostluq - keçdiyin yollardan ibarətdir. təbiətimizdə olan "biz" anlaşıyı bəzən həyatımıza bir dost, bir həyat yoldaşı, bir ailə, bir sevgili qatır; bəzən də mənfi istiqamətdə bir asılılıq yükləyir.
əslində, bir dəfə dünyaya gəlmiş insan övladı, vaxtı məhdud olan ömründə; yalnız qalmaqdan qorxduğu və "biz" anlayışına qarşı həssaslığı ucbatından istəmədiyi şeylərə dözməli olur.
hamımızın həyatımızda sevmədiyimiz, amma dözdüyümüz/dözmək məcburiyyətində olduğumuz insanlar var. bəzilərimiz ailəsinə, bəzilərimiz dostuna, iş yoldaşına, müdürünə, hətta bəzilərimiz özünə dözmək məcburiyyətində qalır. bu proses * dözüm məcburiyyətdən və ya "yalnız olmaq qorxusu" adlandırdığım/adlandırılan psixoloji vəziyyətdən irəli gəlir.
kim yalnız qalmaq, yalnız olmaq istəyər? heç birimiz...
halbuki, yalnızlığı tamamlayan sadəcə insanlar deyil.
heç düşündünüz, hansı səyyah yalnızdır? təkbaşına dünyanı gəzən səyyahlar "yalnızlıq"a tərif verir; yoxsa hər gün eyni fəaliyyətləri edən, etdiyi halda etmədiyini iddia edən, monoton yaşamağı sevmədiyini deyən, şəhərdə tələyə düşüb, sıxışmış insanlar?
17-ci əsrin məşhur səyyahlarından övliya çələbinin bir nəsihətidir,
"doyunca gəz!"
əslində "biz" anlayışı bu nöqtədə başlayır, yalnızlıq bu nöqtədə itir. getdiyin yer sənin dostundur. o şəhərin, ölkənin, yerin yaxşı tərəflərini, xüsusiyyətlərini tanımaq istəyirsən. o, səndən heç vaxt bezməz, qapısı sənə həmişə açıqdır. əsas odur ki, gəz o şəhəri, ölkəni!
yalnız qalmaq qorxumuzu insanlarla didişib-boğuşaraq, yaşadığımız yerdə - şəhərdə - tələyə düşmüş siçan kimi sıxışıb qalaraq, sevmədiyimiz, etməyi sevmədiyimiz şeylərə dözərək aradan dəf edə bilməyəcəyik. sadəcə səyyah ruhu ilə dəf edilə bilər.
bu da, öz içimizə yola çıxmaqla, və özümüzə çatmaqla mümkündü.

"bir nöqtədən sonra, geriyə qayıdış yoxdur. çatılmalı yer də, məhz o nöqtədir" franz kafka

geriyə qayıtmaq istəməyəcəyimiz, həmişə irəli getmək istəyəcəyimiz yollar, şəhərlər ölkələr - dünya bizimdi! təkcə gəzin... o nöqtəyə çatana qədər...