(youtube: )
Belə zərif, incə bir mahnı və musiqi birliliyi nadirən qarşısına çıxır adamın.
Sifəti siyasətçilərinki kimi olan, mənə üz verməyən, buz kimi soyuq insanları sevəndən sonra, həmişə dinləməyim gəlir. Çünki heç bir duyğusu, ruhu olmayan, elə ona görə də heyran olmadan qala bilmədiyim o insanların rəğbətini qazanmaq mövzusunda arada özümü itirirəm. Halbuki necə lazımsızdır və bəzi insanlar həmin şəfqəti necə də qucaq dolusu, heç nəsiz, gözləmədiyin anda verirlər. Ancaq yenə də başqalarınınkı üçün çalışıram. Bəzən bacarıram, bəzən də yox. Beləcə hər daş kimi olan qəlblərinə əlim çatmayanda "It's a sad thing to realize, that you have a heart never melts." deyə məyusluqla mızıldana bilirəm guya daha əvvəldən bilmirmişəm kimi.