"qohum əqrəba" ancaq uşaqikən qonaq gəlmələri və ya onlara qonaq getmək ilə xoşbəxt olduğumuz insanlardır. böyüdükdən sonra isə ancaq xeyır və şər üçün məcbur münasibət saxlayır, bacardığın qədər uzaq olmağa çalışırsan.
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
kitabda yer alan şerin adı geri gelen mektubdur selimin heyat yoldaşı ayşenin telebesi olan güntülüye yazdıgı şerdir. original dilde (baxma: türkce) daha gözeldir.
tutmamışam ama çox yazmışam hətta ən çox yazdığım şer indiyə kimi yadımdadır:
eşqin məhəbbətin qanunu budur
dil deyə bilməyir ürək deyəni
mən sevə bilmirəm məni sevəni
mənim sevdiyimsə sevməyir məni
indi bəyənmədiyim ərgənlərin 90-ci illərdəki modeli idik.
1000-nə yaxın bir möhtəşəm playlistə sahib oldugum həmçinin iyrənc azərbaycan və türk dublyajlı filmlərdən bezib rus dilində dublyaj olmuş filmləri izlədiyim mekan.
qrup və səhifələrdə paylaşılan statuslar, şəkillər isə bir başqa aləmdir.
bugünkü usaqlar kimi nankor, harınlamış deyildik. çoxlu oyuncaqlarımız və dəst-dəst paltarlarımız yox idi. hər həftə sonu avm lərdəki əgləncə mərkəzlərinə aparılmırdıq.
o zamankı agır vəziyyətə görə işıq üzünə həsrət qaldığından dərslərimizi şam işığında oxumaqdan gözlərimiz kor olmuşdu. hamımız eyni idik, heç bir alt və üst təbəqəyə bölünməmişdik. müəllimlərimiz atamızın harda işləməsinə görə bizə davranmırdı.
bir saqqızla xoşbəxt olub onu çürüyənə qədər çeynəyirdik, indikilər kimi şirəsi gedənə kimi yox.
yemək yedikdən sonra dərhal masanın altına girib yerə düşən çörək qırıntılarını əlimizlə yığardıq.
izlədiyimiz multifilmlərin hamısı maarifləndirici idi.
birdə şipsevdi - qovun dadı verən türk saqqızı və bir qız qalasına iran keksi var idi. hələ də dadları damağımdadır.
digərlərini məndən əvvəldə yaziblar.
indikilər uşaqlıq yaşayırlar? etdən, qandan ibarət robot bir nəsil yetişir.
mr. nobody filmi ilə yaxından uzaqdan əlaqəsi yoxdur. nikin dogum tarixi 2007-ci ildir. hekayəsi uzundur yazib zəhlə tökmək istəmirəm.
#128551 - altına imzamı atdığım yazar. #150371 görə də long live hodor
bakıda dogulub-böyüyən və yaşayan hətta bakıya oxumağa gələn naxçıvanlı qızdan çoxxx fərqlidir. yaşama səbəbi və məqsədi ərə getməkdən ibarət olub, 6-7 sinifdən cehiz yığmağa başlamaqdır
6-7 il bundan əvvəl space kanalında bir verlişə qonaq olmuşdu. o zaman bu qədər populyar deyildi. bir qadın izləyici zəng vurub əri ilə seksual həyatlarının olmadığını, boşanmaq istədiyini və bir qadın olaraq özünü çox bədbəxt hiss elədiyini söylədi. və təbii ki o dəqiqə verlişdə qınanmağa başlandı və söz rəşid müəllimə verilən kimi "qızımız düz deyir dəəə. nə işə gəlib o ərə? elə təkcə yemək bişirib, ev yığışdırmağa? onun da haqqıdır da bu ay başınıza dönüm"
ləzzət eləmişdir bu sözlər mənə.
(baxma: the man who cant be moved)
"there are no holes in his shoes but a big hole in his world"
çox məgrur bir duruşu var - soyuq üz və dumanlı baxışları
bu gözəlliklə dünyanın ən çirkin kişisi ilə vincent cassel evlənmiş və 2 qız dünyaya gətirmiş qadın
"sevişə bilməyən qadın ölümə məhkumdur" sözlərinin sahibi
xaricdə yaşayan bir rəfiqəmlə 3 saat viberdən danışdıqdan sonra yaddımda qalan tək şey buranın adı idi. eşkisözlüyə bələd olduğumdan və hamı yerli mal alsın, xeyir vətənə qalsın prinsipi ilə yaşadığımdan o dəqiqə qeydiyyatdan keçdim, gəldim-gördüm.
bizi bədbəxt edən insanlara "nə yaxşı ki varsan" demək.
family of the year - hero
"let me go, i dont want to be your hero"
bir dostumun öz səhifəsində 1 saat öncə paylaşdıgı fikirləridir. icazəsi ilə paylaşıram.
" xarici ölkələrin, daha dəqiqi super güclərin beyin institutlarının,xüsusi xidmət orqanlarının çox böyük yer ayırdığı bir məsələdir kiv. köşə yazıları olaraq bildiyimiz yazııları xüsusi vurğulamaq istərdim. bir çoxlarına sadəcə yazı kimi gəlir. ancaq bu qədər insan, ələlxüsus ali təhsilli kəsim bu yazını müzakirə edirsə, deməli artıq adi deyil. bəzi "yazar"ların yazdığı bu cür yazılar vasitəsilə cəmiyyətdə ruh düşkünlüyü, özünə inamsızlıq yaradılır. və bunların hamısı gələcəyə hesablanıb və hökmən təsirini göstərir olduqca mənfi şəkildə. murad mehmanoğlu demişkən "udarnı dozada".
seymur baycan'dır, günel mövlud'dur sadəcə köşə yazarı deyillər. yazmaqla köşəyi dönənlərdir. mədəmiz zərər görməsin deyə yediyimiz qidalara fikir verməyə çalışdığımız kimi, beynimizə nə yedirdiyimizə də diqqətli olmalıyıq."
bir vaxtlar kitablarını " hədiyyə" etmişdilər və o kitabları oxuduğum qədər fikir söyləyə bilərəm " kitab başdan ayaga argo sözlərlə və beldən aşagı düşüncələrdən ibarət idi"
sonra özünü tanıma şansım da oldu. şəxsiyyətinə hörmət etmədiyim insan
zampano - anthony quinn və gelsomina - giulietta masina adlı iki fərqli insandan bəhs edən bir dram. zampano kobud, duyğusuz, qısaca burunlu-qulaqlı eşşək tək yaşayan bir insandır. gelsomina isə tam onun əksi.
bu filmi mənim üçün unudulmaz edən giulietta masinanın möhtəşəm ifasıdır. yaşadığı duyguları üz mimiklərində ifadə etməsi, yerişi, baxışı, gülüşü. nəmmm sözlə ifadə olunmaz dərəcədə möhtəşəm idi. çox az filmlər var ki, onu bir tək izləmirsən eyni zamanda da yaşayırsan. la strada da onlardandır.
etiraf edim ki, buranın gec fərqində olduğum üçün peşmanam. çox sevdiyim bir dost vasitəsi ilə kəşf etdim və araşdırmalar, təhlilər, analiz və proqnozlar davam edir. həm də acgözlüklə.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1365
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1372