nick cavei daha yaxından tanımaq üçün izlənilməli olan filmdir. filmdə nick cavelə digərləri arasında olan dialoqlar da xüsusilə diqqətəlayiqdir. *
nə dedim ala mən
. warren ellis lə nina simoneun saqqızı haqda, blixa bargeldlə qrupdan ayrılması haqda olan söhbətləri izləməyə dəyər. atası ilə bağlı xatirələri də bir ayrı aləmdi . push the sky away mahnısının səsyazması da filmin səhnələri arasındadır. higgs boson blues sədaları altında nick əmi can you feel my heartbeat? misrasını səsləndirəndə ən az o səhnənin önündəki insanlar qədər biz də kövrəlirik. biraz dirəşsəz, finalda jubilee street səslənəndə həyatın mənasını da anlaya bilərsiz.
insana 5 dəqiqəlik belə olsa astral səyahət yaşada biləcək səviyyədə olan, no stranger to lovedən sonra ən sevdiyim black sabbath mahnısı.
sözləri:
we sail through endless skies
stars shine like eyes
the black night sighs
the moon in silver trees
falls down in tears
light of the night
the earth, a purple blaze
of sapphire haze
in orbit always
while down below the trees
bathed in cool breeze
silver starlight
breaks down the night
and so we pass on by
the crimson eye
of great god mars
as we travel the universe
demək olar ki, hər gün yaşadığım dramdır. bir tərəfdən qəza riski, o biri tərəfdən sürücünün "ayə, bir gün bu yolda ölüf galajıyığ" deməsi insanı istər-istəməz narahat edir. əgər şoferin yanında iri həcmli bir xala oturubsa, o zaman vəziyyət daha dözülməz hal alır. hər ötmə əməliyyatında *
əslində o yolda ötmə əməliyyatı qadağandır
xaladan çıxan vahiməli səslər *
uy, ah, ay
, sürücüyə ünvanlanan məsləhətləri *
şofer qardaş, biraz yavaş. ay qardaş, biraz yavaş
vəziyyəti daha da gərginləşdirir.
)
