Son yazılanlar
mahnının başlanğıcı məni uşaq vaxtı beşinci mərtəbədəki otağımın pəncərəsinin taxta çərçivələri arasından külək əsəndə gələn səsi xatırladır. o vaxtlar bu səsdən qorxurdum. indi də dinləməyə başlayanda məndə əvvəlcə qəribə bir üşütmə hissi yaradır, sonra sakitləşdirir adamı.
)
başlıqlar hissəsinə baxırsan qasim, ən çox əjdahalanmış entrylərə baxırsan qasim, məsləhətxanaya baxırsan orada da qasim.
bir gecədə haqqında ən çox danışılan yazar
gün ərzində sizi yoracaq şeylər etməyə çalışın, yatağınıza uzanandan sonra telefonla oynamayın, gözünüzü yumun və saymağa başlayın.
100-ə qədər saydığımı xatırlamıram.
bu məsələ axırda müqayisə edilən uşağın yanında insanın özünü aşağı görməsinə gətirib çıxarır. ən azından məndə belədir. nə qədər məntiqli düşünsən də, bunun üçün heç bir səbəb olmadığını özünə açıqlasan da, hətta valideynlərin meyarlarına görə indi o uşaqdan daha uğurlu olsan da bir nöqtədə müqayisə ediləndə eşitdiklərinin səndə yaratdığı hisslər öz işini görür həmişə.
bunun başqa bir versiyası da tapdığı hər savadlı adama uşağını sual-cavab etdirən valideyndir. siz riyaziyyatı yaxşı bilən uşağı tarixdən sual-cavb etdirsəniz," balığı ağaca çıxma bacarığı ilə qiymətləndirmək" deyilən şeyi etmiş olursunuz. bu da uşağın ətrafındakı hər kəsin yanında özünü "biyabır olmuş" hiss etməsinə gətirib çıxarır. bu səbəbdən mən indi qonaqlıqlarda uşaqları qətiyyən sual-cavab etmirəm bunu məndən istəyən valideynlərə də yarım saat mühazirə deyirəm. siz onsuz da yaxşı valideynsinizsə uşağınızın potensialını bilirsiniz. gərəksiz şeylərlə insanı daha da özgüvənsiz etməyə heç bir ehtiyac yoxdur.
gələcəkdə valideyn olanda bunları nəzərə alın və bunu tez-tez özünüzə təkrarlayın ki, əgər lazımi keyfiyyətlərə sahib olmadığımı düşünürəmsə valideyn olmağa məcbur deyiləm.
(bax: that sugar film )
https://findtheinvisiblecow.com/
bəzən heç bir işə yaramayan bir şeylə məşğul olmaq istəyəndə istifadə etmək olar.
Words, they always win, but I know I'll lose.
)(bax: xoşladığın qızın öncədən sekslə məşğul olmasını öyrənmək)
yemək bişirməyi bacaran insanlara ciddi qibtə edirəm. bir insanın yaşaması üçün lazım olan şərtlərdən biri yeməkdir. əgər bunu özünüz bişirə bilirsinizsə, özünüz özünüzü təmin edə bilirsinizsə çox xoşbəxt olmalısınız. yoxsa mənim kimi. istisnasız nə bişirirsinizsə dadsız duzsuz alınır, hələ üstəlik bişirdiyiniz yeməyi yeməyə məcbur qalırsınız və sonra da mədənizin yanğısı keçsin deyə soyuq su içirsiniz.
yorgunum ve ağrılar. kırıklarım var..
)
ama denedim, değil mi yani? hiç değilse bunu yaptım.
(baxma: Flying Over the Cuckoo's Nest )
cəmiyyətdə çox qarışıq düşüncələr var feminizm haqqında. bir çoxdu əlbəttə ki doğru deyil. feminizim deyəndə mənim ağlımda canlanan tək şey qrup yoldaşımın sevgilisindən ayrılandan sonrakı aylarda nə səbəbə ayrıldıqlarını danışdıqdan sonra "bundan sonra femisintəm" deyib fikrini tamamlaması olur. uzun müddətdir ki, qadın və kişi haqları haqqında tapdığı hər şeyi oxuyan, bu haqda hər fürsətdə düşünməyə çalışan mən özümə hələ də feminist deyə bilmirəm. insanların bəzi şeyləri doğru və fərqli qaynaqlardan oxuyub öyrəndikdən sonra fikir bildirmələrini istərdim.
Moonlight sonatasını ilk dəfə anamın ifasında dinəmişəm uşaq olanda. Bu həyatda məni hər dəfə dinləyəndə belə valeh edən yeni sonatalar olacaqmı görəsən?
Olduğum məkanı və zamanı bir andaca dəyişdirir.
Loïc Nottet - Mr/Mme
ətrafımda bir dənə də olsun ş hərfini w kimi yazan insan yoxdur, çünki ya onlarla danışmağı saxlamışam ya da söhbət zamanı çox pis bir şəkildə necə savadsızca göründüyünü yazıb özlərini özlərinə biyabır etmişəm. bu insanlar başa düşmürlər ki bunu ruslar edə bilər, hardasa öz щ hərfləri ilə w hərfini eyniləşdirə bilərlər, lakin bizim dilimizdə bunu etmək mənasızdır.
sh isə özlərini yuxarıdan sayan, bildikləri bir ingilis dili ilə dünyanın bütün sirrlərini bildiyini zənn edən insanların etdiyidir, w hərfi yazanlardan daha aşağı səviyyəlidir. içi boş özündən razılıq.
hər iki qrupun əllərindəki telefon özlərindən daha ağıllıdır.
nümayiş zamanı onun hamımızı yox sadəcə kiçik bir hissəmizi dinləməsi və dinlədiyi uşaqlar üçün gələcək imkanlar yaratması. mənim işim pis idi yoxsa daha az işləmişdim üzərində? niyə məni də dinləmədilər? məncə ömrümün sonuna qədər xatırlayacam bunu.
(baxma: yerdə qalanlar ölsün bəs)
sözlüyün ən böyük qadın düşməni ola bilər. ümid edirəm bir gün, hətta ömrünün son anlarında belə olsa bu fikirləri dəyişər.
yeniyetmə qızların aldığı ən böyük travmaları sinif rəhbəri, məktəbin qadın müəllimələri tərəfindən onlara göstərilən "abırlı, həyalı ol" başlıqlı təzyiqlərdir. Abır həyanın tənəffüsdə koridora çıxmamaqla və ya bufetə getməməlkə əlaqəli olduğunu düşünən bu müəllimə növləri çox təhlükəli ola bilir.mənim sinif rəhbərin bu tipli təzyiqləri ilə sinifdəki neçə qızın psixologiyasına mənfi təsir etmişdi. axı hansı müəllimə qızın təhsil alıb gələcəyin güclü qadını olmasını yox, onun hansı rəng kalqotka geyinməsini önəmsəyir?
PS: sizi ömrümün axırına qədər qınayacam "əziz" sinif rəhbərim
Son bəyənilənlər
