romantika

maraqlı entrylərin yazıldığını düşünüb gic gic söhbətləri görüb təəssüfləndiyim başlıq. ancaq hələ gec deyil, düzəltmək olar bu vəziyyəti.
belə ki, əgər söhbət sevginin romantikasından gedirsə bu məhz sizi indi tanış edəcəyim yazıdır. qeyd: müəllifi fransız jurnalist isabelle tessier'dir.
mən istəyirəm ki, sən dostlarınla pivə içməyə gedəsən. səhər başın ağradıqda, səninlə qalmağımı xahiş edəsən. biz qucaqlaşaq və bir-birimizin qoxusundan həzz alaq. mən səninlə səhər yatağında hər şey haqqında danışmaq istəyirəm, lakin bəzi günlərdə isə öz həyatımıza davam etməyimizi istəyirəm.
mən istəyirəm ki, sən öz dostlarınla getdiyin əyləncə məclislərindən danışasan. göz qoyduğun qızlardan danışasan. istəyirəm ki, sən yoldaşlarınla içki içərkən mənə mesaj göndərəsənn – bu sadəcə mənim də sənin haqqında düşündüyümə əmin olmaq üçün mənasız bir mətn də ola bilər.
mən istəyirəm ki, biz sevgiylə məşğul olarkən gülək. yeni şeyləri sınayaq və dayanmadan gülək. istəyirəm ki. biz qonaqlıqda olanda sən məni əlimdən tutub, digər otağa aparasan və daha artıq dözə bilmədiyini, məni indi və burada istədiyini mənə hiss etdirəsən. mən isə digər insanların eşitməməsi üçün səsimi qısmağa çalışım və biz sevişək.
mən səninlə axşam yeməyi yemək istəyirəm, istəyirəm mənim haqqımda nə düşündüyündən danışasan, mən də sənin haqqında. istəyirəm ki, mübahisə edək, yox, yox, daha yaxşısı – böyük evdə və ya başqa ölkədə, ən yaxşısı təbiət qoynunda yaşayaq. mən səninlə öz xəyallarımdakı ev barədə düşüncələrimi paylaşmaq istəyirəm, yəqin ki, o evdə də birlikdə yaşayacağıq. sən də öz ideya və planlarından danışasan. mən sən “pasportunu götür, gedirik!” dediyində, təəccüblənmək istəyirəm.
səninlə qorxunu hiss etmək istəyirəm. əvvəllər heç kimlə heç vaxt etməyəcəyim şeyləri etmək istəyirəm, çünki mən sənə güvənirəm! klubdan sonra güclə ayaq üstə dayanaraq evə gəlim, sən də məni qarşılayasan, öpəsən, yastıq kimi üzərimə uzanasan və qucaqlayaraq beləcə yatasan.
mən istəyirəm ki, sənin öz həyatın da olsun. birdən birə bir neçə həftəlik harasa getmək istəyəsən. məni darıxmağa və gözləməyə məcbur edəsən.
mən sənin getdiyin bütün şənliklərə dəvət olunmaq istəmirəm. mənim də getdiyim yerlərə sənin dəvət olunmağını istəmirəm. biz beləliklə səhərlər bir-birimizə onların necə keçdiyindən danışa bilərik.
mən istəyirəm ki, hər şey həm sadə olsun, həm də sadə olmasın. mən hər zaman özümə suallar verim, lakin səninlə bir otaqda olanda bütün cavabları da bilim. mən istəyirəm ki, sən mənim gözəl olduğumu düşünəsən, bütün dostlarına sənin sevgilim olduğumu qürurla deyəsən. mən istəyirəm ki, sən mənə sevdiyini deyəsən və ən əsası mən sənə cavab verə bilim. istəyirəm ki, mən səndən öndə gedəndə mənim bədənimə baxıb həzz alasan. mən sənin maşınını təmizləyəndə, gülməli görünən arxama baxıb gülməyini istəyirəm.
mən bizim planlarımızı qurmaq istəyirəm, özü də onların reallaşıb-reallaşmayacağına heç bir məhəl qoymadan. istəyirəm ki, həm bir-birimizə bağlı, həm də azad olaq. sənin başqalarına baxmağını da qısqanmaram, axşamları mənimlə keçirməyi arzulamağın hər şeyi başa salacaq. mən sənin sevgiylə məşğul olacağın və yanında yatmağı sevəcəyin biri olmaq istəyirəm. o qadın ki, sən işləyərkən sənin yanında olmayacaq, o qadın ki, sənin yenə də öz musiqilərinlə başını itirməyindən həzz alacaq.
mən səninlə bir həyatda yaşamaq istəyirəm. elə bir həyatımız olsun ki, biz birlikdə olanda da, ayrı yaşadığımız, lakin sevgili olduğumuz vaxtlardakı kimi yaşayaq.”

və əsl münasibətin bir yazıda əksi idi bu...

kapitan qrantın uşaqları

kitablarla olan uzun bir yola çıxmağıma səbəb olmuşdu. çox rəngarəng obrazlar və hadisələr yer alıb bu kitabda. bu aralar özümə paganel deyirəm hətta, ordakı huşsuz və dalğın obrazın şərəfinə.

--spoiler--

belə getsə bir gün pəncərədən siqareti atmaq əvəzinə özümü atacam.

--spoiler--

əgər doğru xatırlayıramsa "od ilə su arasında" adlanan bir bölməsi var və bu ən sevdiyim hissədir.
kitabı o qədər sevmişdim ki bütün günü otağımdan çıxmayıb fasiləsiz olaraq oxuyurdum. bu kitabdan sonra "dəfinələr adası" olduqca sönük təsir bağışlamışdı deyə bir neçə səhifədən sonra oxumaqdan imtina etmişdim.
(baxma: xoş uşaqlıq xatirələri)

mustafa kemal atatürk

Bir şeyə bir təkan verərsən sonra bir müddət irəli gedər ha, bax türkiyəni çox güclü bir təkanla irəli itələmiş adamdır atatürk, həm də uçurum dibinə yuvarlanmağa az qaldığı bir məqamda. Mollalara qədər qalan bir parça azadlıq, demokratiya bu adamın əsəri idi. Niyə idi? Ona görə ki artıq o təkan öz gücünü itirir, iri-iri daşlar düzür o yola arsızlar, oğrular... Cəhalətin içindən çəkib çıxardığı o millətin uşaqlarına indi "yağmur duası" öyrədirlər. Onun verdiyi hüquqla səs verməyə gedən qadınlar həyasızcasına onu tənqid hətta təhqir edirlər. Cır-cındırdan xilas etdiyi millət yenidən 12ci əsrə qayıtmaq eşqinə düşüb. Nəysə, bu gedişlə hələ çox davam edə bilərəm ancaq aşağıdakı linklə bitirirəm fikirlərimi;
link

qori seminariyası və türk liseyləri müqayisəsi

yanlış müqayisə olacağı qənaətindəyəm. çağ öyrətimin müəllimləri (sıravi müəllimlərdən söhbət getmir) missioner funksiyası daşıyır daha çox, məqsəd gənclərə nəyisə öyrətmək yox bundan ziyadə onların beyninə öz "müqəddəs" ideyalarını yeritməklə bir növ müridlərinin sayını artırmaqdan ibarətdir. azca obyektiv münasibəti olan insan ətrafındakı bu qəbildən olan gənclərin böyük əksəriyyətinin məhz bu cür beyni yuyulmuş olduğuna qənaət gətirə bilər. qaldı ki qori seminariyasının bitirən şəxslərin tariximizdə hansı yeri tutduğundan hamımızın xəbəri var. bilməyənlər də bilsin ki bu gün biz dini deyil də dünyəvi dövlətdə yaşayıqırsa, şəriət çirkabına batmamışıqsa bunda məhz o insanların rolu böyükdü. bu səbələ xahiş edirəm arasında dünyalar qədər fərq olan bu adları heç müayisə etməyə də çalışmayaq.

rusdilli qız

çevrəmdəki bir sürü rus dilli qıza görə rahat münasibət bildirə biləcəyim başlıq. əvvəla aydınlaşdıraq ki burda söhbət azərbaycan ruslarından gedir yoxsa azərbaycanlı olub öz dilində danışa bilməyənlərdən. əgər birincidirsə bəli əksərən rus qızları öz milli və dini mənsubiyyətlərinə görə bizimkilərdən bir çox cəhətləri ilə fərqlənə bilirlər, üstünlükləri bizim qadınlara nisbətən çox daha səmimi və ürəyiaçıq olmalarıdır. yox əgər ikincidən söhbət gedirsə hara fırladırsan fırlat bu azərbaycan qadınıdır, yəni aralarında hər ağılda, hər dünyagörüşündə və hər xasiyyətdə olanı var, bunun dil bilməylə heç bir bağlantısı yoxdu. tam rus mühitində böyüyüb bu dili rusdan yaxşı bilən qadınlar var ki dünyanın ən mühafizəkar qadınlarıdı, rus dilli iş yoldaşım var ki tək dərdi evlənməkdi, bütün ömrünü kişi dalınca qaçmağa sərf edib və edir, özündənrazı olmasına qarşılıq olduqca zəif xarakterlidi, siyahını da istənilən qədər uzatmaq olar. sözümün canı bu nə yersiz ümumiləşdirmədi?
edit: biri də var candır, ürəkdi qız. mən bilən özünü müsəlman hesab edənlərdəndi, ancaq bu belə fikir ayrılığı yaratmır (adətən belə olanda ziddiyyətlər baxımdan yola gedə bilmirik) çünki çox genişfikirli və olduqca səmimi qızdı, ola bilər ki buna xaricdə oxuyub gəlmiş olmasının da təsiri var ancaq hər halda insanın özündən çox şey asılıdır.

bakıda döyülən qıza əhalinin reaksiyası

yaxınlaşmayanları da qınamaq olmur çünki elə bir zibil bölgədə yaşayırıq ki qadını qoruyanda da təşəkkür etmək əvəzinə dönüb deyər "sən nə qarışırsan, nişanlımdı, sevgilimdi ya da hər nə zibildi özü bilər. döyər də söyər də sevər də". mən olsam yəqin polisə zəng edərdim. hər halda bu cür etinasızlıq da cəmiyyətdəki dəyərlərin məhv olduğunu (söhbət həqiqi insani dəyərlərdən gedir əlbəttə, çürümüş mental dəyərlər və ya mağara dövrünə xas ənənələrdən yox!) göstərir. çoxluq psixologiyası və s. işə qarışanda bax belə görüntülər çıxır ortaya.