@Dərinlik…
Mariana çökəkliyi yoxsa Baykal gölü – hansı mənim hisslərimdən dərindir? Bəlkə də hisslər insanların formalaşdırdığı bir şeydirsə, onda onu Kola superdərin quyusu ilə müqayisə etməliyəm? insan əlinin çata bildiyi ən dərin nöqtə 12.262 metr dərinlikdə (quyunun dərinliyi) olsa da, çata bilmədiyimiz dərinliklərin səthində olmaq ruhumun dərinliyində ağrı yaradır. Mağarası Veryovkina mağarasından daha dərin olanlar da fəlsəfənin dərinliklərinə gedirsə, onda dərinlik anlayışı heçvaxt rəqəmlərlə çərçəvələnməyib.
Böyüyəndə nə olacam
böyüyəndə bu mənzil olacam . Amen
Böyüyəndə zəncirəli ( Urussetdəkilər demiş "girlandalı") ev olmaq üçün, bu gün zəncirəylə içimdə ki şeytanı boğmalıyam. Böyümək üçün! Zəncirəli ev olmaq üçün!
(Şəkildə ki bina Nəriman Nərimanov heykəlinin arxasında yerləşən binadır.Ümid edirəm ki ,sakinləri mənə çox əsəb olmayacaqlar.)
Fikret Kızılok
təzəlikcə fikret kızılokun çox məşhur mahnısını eşitdim. Bundan əvvəl sadəcə elə gönlümə (azərbaycanca:könlümə) yaxın olan “Gönül” mahnısını bilirdim.
Qəribə bir xəsiyyətim olmalıdır ki, bir mahnını çox sevirəmsə, o mahnının müəllifinin başqa mahnılarını bilmək, kəşf etmək istəmirəm. Bilirəm ki, çoxunuz tam əksi - həmin müəlifin başqa mahnılarını axtarırsız, hətta bu cıdırla getdikdə qarşınıza göbələk yerinə daha qəşəng mahnılar da çıxır.
Necə deyərlər, risk almayan şampan içməz. Amma şampan sevdiyimi sizə kim dedi? Hətta o şampanı içmək əlimdəki (istehsalında babamın illərlə əziyyəti olduğu) qırmızı şərabı tökəcəksə, bütün şampanlar sizin olsun!
TŞŞ-ŞTT, heç amma heç məni qınamağa tələsməyin. Çünki məni qorxudan odur ki, ya bu qədər ilahiləştirdiyim təəssüratlar yalançı olar?!
Çox uzatmadan və siz şampanınızı bitirmədən mahnıya keçid alım.
Bu mahnı Fikret Kızılokun “Yana Yana“ albomundandır. Nə albomdan nə də Fikrət Kızılok haqqında məlumat verəcəm, bura Wikipedia deyil.
(youtube: )
Bir harmanım bu gece
Sorum yok, soranım yok
Yolum yok, yordamım yok
Bir çıkmaz sevdadayım
Çekip vuranım yok
Sorum yok, yəni sualım yoxdur, hə, doğrudan da bəzən cavabım deyil də sualım olmur, hətta bəzən sualım olmaya olmaya cavabım olur. Twixin sağ çubuğu sol çubuğundan nə qədər fərqlənmirsə, elə o qədər də yolum illüziya labirintindən fərqlənmir.
Günüm yok, güneşim yok
Uykum yok, düşlerim yok
Kın olmuş, susuyorum
Bir tek sırdaşım yok
Özümlə sırdaş olmağı bacarmayanda bu misralar daha da kızıl ok (azərbaycanca:ox) kimi ürəyimi nişan alır.
Çektiğim acıların demindeyim bu akşam
Pişman desem değilim
Bir harmanım bu akşam
Fikret bəy peşman olmasa belə, mən çox peşmanam, elədiklərimə və ya eləyə bilmədiklərimə göre deyil ha, səhv başa düşülməsin. Peşman olduğum tək şey mənim qərar verə bilmədiyim ünsürlərə görə özümü peşman hiss etməyə məcbur etməyimdir.
Her gecenin sabahı
Her kışın bir baharı
Her şeyin bir zamanı
Benim dermanım yok
Bu hissəyə gələndə isə arxa fonda çalmağa başlayan pianino sədaları mahnının sonlandığının elçisidir, elə məhz belə ağır fəryaddan sonra belə həzin qəbullanış yaraşardı bu mahnıya.
Orhan Gencebayın ölümsüz “Gönül” əsərini Fikret Kızılokdan qulaq asmağı qulaqlarınıza və ən əsası ruhunuza çox görməyin.
“Ansızın içini açtın
“Yapma” dedim yaptın gönül”
Bu yaxından tanıdığımız dost yaxından tanıdığım dost ola bilər?
Niyyət etdim sadəcə azərbaycan dilində (P.S. AzƏrBaYcAn TüRkÇəSiDiR o deyənlər, instanızı verin) olan mövzular haqqında yazmağa.
Deməli belə, gəlin fikirləşək, səmimiyyət lazımdırmı ki bizə? Əgər bu sual sizin üçün aktualdırsa, onda elə Kamal Abdullanın səmimiyyət barədə inşasını oxuyun. Bəlkə bir əcəb edib (farsca düz deməkdir) Don Kixot əsərini də oxuyarsınız.
Yazım səmimiyyət mövzusundan olub da, səmimiyyətsiz yazmağım ikiüzlülükdən başqa bir şey olmazdı. Ona görə bu haqda öz fikirlərimi bildirməyib, sadəcə sitat gətirəcəm.
Bəlkə bir gün AY kimi şəffaf SU kimi təmiz olsam, bu yazını yeniləyərəm, amma hələ ki Buta havayollarının ekonomundan da *ekonom Tereza anası* (mən) ilə kifayətlənməyi öyrənin.
Sədaqət və səmimiyyəti ilk prinsipimiz kimi tutmağımızı mən demirəm ha, Konfutsi deyir. 'Bu gün əgər səmimiyəmsə, sabah peşman olsam nə fərqi var?' cümləsini amma elə karantin vaxtı oxuduğum Blindness əsərindən (oxuma səbəbim təbii ki epidemiyaları qarşılaşdırmaq idi) bu günə daşıyıram. Nə xoşbəxtlik mənə ki, tamamilə səmimi olduğum insanlar var.
Ailə vacib söhbətlərin əsla danışılmadığı bir yerdir. Baxmayın yer dediyimə, ev də məkan sayılır, amma kim evə evinə gedir. Heç fikirləşmisiz ki, quracağınız ailə doğulduğunuz ailədən gözəl olacaq? Mən düşünmüşəm, hətta hələ də arada düşünürəm. Ailəni deyə bilmərəm, amma bu dünyada ola biləcəyim bütün sifətlərdən və vəzifələrdən ən yaxşısını məncə, elə analıqda bacaracam, çünki pis işci, pis dost, pis sevgili ola bilərsən, hətta pis övlad da bəzən bağıra basılır, amma ya valideynlik? niyə hər kəsə qarşı anlayışla yanaşmağa çalışan biz, valideynimizə qarşı bu qədər tələbkar və qatıyıq, axı onlar da ilkləri bizlə, yəni sizlə yaşayır. Çünki aciz körpə nə leyləyin ona seçdiyi ocağı qəbullana bilir, nə də leyləyi bağışlaya bilir.
Elə hamınızın tanıdığı amma "Dua lipa , The Weekende qulaq asıram mən”dediyiniz uçün ortalığa çıxartmadığınız, amma gecələr 10 kg yorğanın altında qulaq asdığı rapperin dediyi kimi -
Xoşbəxtliyi tapmaq çətin, olmadan güclü, varlı
Necə ki tikilə bilməz heç bir ev üç divarlı
Bütün savablarımı puç edə biləcək günah sənsən
Mənim evim yoxdur, çünki dördüncü divar sənsən
Bu misralarla hiper sentimental yeniyetmə qızları və əsgərlikdən yeni gəlib boşluğa düşən oğlanları profilimə yiğa bildimsə, deməli mövzumuzdan bir xeyli uzaqlaşmışıq. Meyxanaçı olsaydım, Ailə gözəldir, gözəl ailə daha da gözəldir deyə meyxana yazardım amma çox şükür bu paralel bizi bu fəlakətdən qoruyub. Ona görə, hələlik Lev Tolstoyun sitatıyla kifayətlənin
"Əxlaqlı insan üçün ailə münasibətləri mürəkkəbdir, əxlaqsız insan üçün isə hər şey rəvandır".
)