Son yazılanlar
let them eat cake
a beautiful mind
Sıxılaraq oxunan kitabı bitirəndə, tez qurtarsaydı yatardım deyə-deyə baxılan kinonu heç bitirmədən söndürəndə gələn rahatlıq hissi kimi məsələn. ilkində sevinirəm, ikinciyə isə pis oluram.Sonra o kinoya baxmaq üçün 172728818118 dənə reklam atladığım yadıma düşəndə əsəbiləşirəm.
Bu arada problem məndədir ya yox bilmirəm. Amma (baxma: vadidəki zambaq ) biraz sıxıcı idi. Ehtimal edirəm ki, türk dilində olduğu üçün idi. Gec qurtardım.
Son zamanlarda sosial şəbəkələrdə həştəq halını almış bir ifadə. bunun niyə bu qədər populyar olması isə uzun məsələdir.
deməli təqvimlər 18-ci əsri göstərir. fransada taxtda xvı louis'dir. onun həyat yoldaşı isə məşhur (bax: marie antoinette) bir çoxunun sofia coppola'nın elə eyniadlı filmi tərəfindən tanıdığı marie antoinette. filmə baxmısınızsa yaxud 18-ci əsr fransa tarixini haqqında təsəvvürünüz varsa ölkədə vəziyyətin necə olduğunu bilirsiniz. belə bir zamanda marie antoinette'nin səfalət içində yaşayan kəndlilərə "əgər çörək tapmırlarsa tort yesinlər" dediyi güman edilirdi. amma bu azərbaycan dilinə tərcümə olunmuş formada belə səslənir. orijinal versiyasında onun hər hansısa şirniyyat deyil, "brioche" adlanan bir çörək növü olduğu amma elə bu çörəyin də hazırlanması zamanı lazım olan məmulatların bir 18-ci əsr fransızı kəndlisi tərəfindən alına bilməyəcəyini nəzərə almaq lazımdır. Axırdakı sözün nə ifadə etməsinə baxmayaraq, onun belə bir sözü işlətmədiyi deyilir.
Bu il Nyu-Yorkda Met Gala keçirilən gün amerikalı bir influencer'in Marie Antoinette kimi geyinməsi və tiktokda məşhur səs olan "let them eat cake" səsini işlətməsindən sonra olanlar oldu. Səbəbi də odur ki, elə həmin gün Nyu-Yorkda israilə qarşı protestoların keçirilməsi, o qızın "let them eat cake" sözünü fələstinlilərə qarşı dediyini güman edirlər. Nəsə sonra bu qız çıxdı üzr istədi. Camaat tək onu yox, bütün Met Gala'da olan məşhurları bloklamağa başladı.
Birdə bunu Hunger Games'lə müqayisə edirlər. Tiktokda kommentlər "watching from district 12" lə doludur. "District 12" amma əlində telefon olub, interneti var. O da ayrı məsələ. Hunger games'ə baxma yolunda ilham verdi bu mənə.
O günlərdə təsadüfən sadəcə imdb xalının yüksək olduğu filmləri axtararkən qabağıma çıxan film. Çox adamın şərh olaraq "film sıxıcıdır" deməsinə baxmayaraq mən bəyəndim. izləyərkən arada sevmədiyim riyaziyyata həvəs yarandı amma john nash olmadığımı xatırladım. Hə, birdə bu:
Telefonu uçuş rejiminə qoyuram. Hansısa işimə mane olmasın deyə. Sonra çıxardıram uçuş rejimindən. Tək gələn mesajın duolingodan olduğunu görəndə azca emosional çöküş yaşayıram. Sonra çıxıram. Çünki onsuz da bir mesaja ən tez cavab vermə müddətim 20 saatı çəkir. O qədər gec cavab yazan adama məndə yazmıram onsuz.
Özümü atsam şikəst qalaram ya ölərəm deyə fikirləşdiyim yer. Yuxarıdan baxanda özümü "superior" hiss etmək də gəlir amma. Metroda qatar gələnə qədər düşündüyüm fikirlər kimi. Qarışıqdır.
Hər gün saat 4-də dura bilirəm. Kiçik deyil, böyük uğurdur məncə. Niyə deyə sual verməyin. Şəhərdən bu qədər kənarda doğulmağı mən seçməmişəm.
Bir zamanlar bir il boyunca hər gün girdiyim dil öyrənmə proqramı. Ey gidi günler.
Bildirimləri adamın içini açır bu arada. #353390
Hal-hazırda qaranlıq və bir o qədər də sakit olan otağın güzgüsünə baxıb son 1-2 ili həzm etməyə çalışıram. Niyə yadıma salıb özümə əziyyət verdiyimi bilmirəm. Yaşananlar, verdiyim qərarlar geridə qalıb onsuz da. Amma geriyə qayıdıb dəyişmək istəyərsən desələr, cavabım qəti şəkildə hə olar. Belə düşünməyimin mental sağlamlığım üçün yaxşı olmadığını da bu fikri səsləndirdikdən sonra anlayıram.
2023 girəndə postlarda yeni ilin gəlməsini istəmədiyimi dediyimi xatırladım. Haqlı imişəm bu haqda. Bu il başlayandan nəsə "survivor" mod başladı sanki. Bu ilin ən sakin dönəmi hələ ki indidir. Son 10-15 gün. Bu qədər boş vaxtımın olduğun fərqinə varmamışdım heç.
Belə ağır-ağır analiz elədikcə üsttən göndərilən mesajları görürəm. Cavab verməyə halım yoxdur amma sonra cavab vermirəm deyə zəng edəcəklər. Milyon dəfə zəngləşməkdən nifrət eləyirəm deməyimə baxmayaraq.
Mən ən yaxşısı uçuş rejiminə qoyub yatım. Mənasız yay gecələrindən birinə daha əlvida deyim.
ilk dəfə 2020-ci ildə Netflixdə yayımlanan, 19-cu əsr ingilis elit təbəqənin həyatından bəhs edən serial.
Serial Julia Quinn'in kitabları əsasında çəkilib. Ümumilikdə mövzu adından göründüyü kimi Bridgerton ailəsindən gedir. Ailədə 8 uşaq olduğuna görə, hər birinə aid bir kitab yazılıb. Hələ ki bunlardan 2'si çəkilib. Yəni hələ 6 sezon daha yayımlanacaq böyük ehtimal.
Boş vaxtlarda, əsasən də yayda baxmaq üçün türklər demiş "çerezlik" serialdır. Dönəm seriallarını bəyənənlərin xoşuna gələcəyini düşünürəm.
Fərq etməz hara olsun, amma hesablarınızın şifrələrini dostlarınıza verməyin. Axırı pis olur.
"Sabah 11 illik filmin sonuna gəlirik"
"Birdə bu partalarda otura bilməyəcəyik"
"Birdə bu kolidorlardan məktəbli kimi keçə bilməyəcəyik"
"Elə bil dünən anamızın ağlaya-ağlaya məktəbə gətirdiyi balaca uşaq idik"
Dəyişməyən soundrack: Məktəb illəri.
Aman tanrım, gözlərim yaşardı. Nəsə mən gedib nömrələri silməyə başlayım ən yaxşısı.
Oxumağa həvəslərinin olmaması.
Ən çox bir dəqiqə olan tiktok videolarına bütün gün baxdıqdan sonra 40 dəqiqəlik bir seriya belə izləyə bilməyənlər saytı açıb nəsə uzun bir yazı görən kimi qaçırlar. Onsuz da bütün gün tiktok'a baxan birinin bura girməyi çox nadir bir ehtimaldır.
Daha bir yaş qocalmağımın xatirinə onu demək istəyirəm ki, öz ad günümü təbrik edirəm. Daha bir mənasız yaşı başa vurdum.
Ən yaxın dediyim insanların ad günümü yaddan çıxartması, axırıncı dəfə illər qabaq ünsiyyətdə olduğum insanların xatırlaması kimi qəribə bir eksperiment yaşadım.
Saat tez 12 olsaydı, gedib yatardım.
Az qala həyatını da cavab kartı kimi görən uşaqdır.
Abuturiyent vaxtı normal qarşılana bilər. Təbii ki sadəcə burada. Amma aşağı siniflərdən o qədər yüklənmək qəti tövsiyə deyil. Biraz böyüdükcə heçnəyə həvəs qalmır.
Müqəddəs falan olmayan insan. Çox şişirdilir sadəcə.
Dərsə gəlib bələd olmadığı dindən və təriqətlərdən, anlayışı belə olmadığı siyasətdən danışan, qızın ancaq müəllim olmasının lazım olduğunu az qala plakatlara yazıb, etiraz aksiyası keçirtməyə hazır olan, atasının pulu çoxdur deyə yaltaqlıq eləyən, hörməti ancaq onu görəndə ayağa durmaqla bir tutan, təhsildən başqa hər şeyi verən müəllimlərə necə müqəddəs demək olar axı?
Başqalarının dəyişməsinə inanmaq istəməməyimə baxmayaraq, özümün zamanla dəyişdiyini gördükdən sonra inanmağa başladığım şey.
Əslində bu daha çox dəyişmək deyil də, böyüməkdir. Zamanla fikirlərimin, insanlara baxış bucağımın dəyişdiyini görmək, baş verən hadisələrə verdiyim reaksiyaların dəyişməsini müşahidə etmək bəzən məyus etsə də, əvvəlki vərdişlərimdən də qurtulmaq məni sevindirir.
Uzun sözün qısası, dəyişmişəm deyəsən. Özüm üçün bunu yaxşı bir şey kimi qəbul eləmək istəsəm də, başqalarının eyni fikirdə olduğundan əmin deyiləm təəssüf ki.
evdən çıxanda, yada evə gələndə "haradan gəlirsən?", yada "hara gedirsən?" kimi qəbilədən olan suallar almaq. görəsən "səhər saat 8-də mənim gedə biləcəyim başqa hara ola bilər axı?" sualını verməyə məcbur edir adamı.
Sözlüyü təzə-təzə kəşf edəndən sonra yazmağa başlayanda, dəftərdə qeyd aparıb sonra yazırdım.
(baxma: xəstələnmək). Daha doğrusu qrip falan olmaq. Ciddi bir şey yox.
Bir müddətliyinə olsa belə məsuliyyətlərindən qurtulmaq üçün bir vasitədir. Doğrudur, o "bir müddət"dən sonra hər şey üst-üstə gəlir. Amma bütün günü yatmağın ləzzətini də heçnə vermir.
Telefon mesaj, zənglə partlasa belə "xəstə" olduğun üçün cavab verməyə bilirsən. Həyatın bütün konfortlarından ancaq xəstələnəndə istifadə edə bilirəm.
Son bəyənilənlər
