alman dili

haqqında deyilen 'almancanı öyrenmeye bir ömür de yetmez' sözlerini tamamile doğru hesab etdiyim bir dil.son derece nankor bir dildir.yeni ki,ne qeder eziyyet çekib,o ecaib qeraib teleffüzlü sözleri öyrensen de,qısa müddetde unudula bilir.yaddaşımla bağlı heç bir zaman şikayetim olmayıb.bu alman dilini öyrenen bir çox insandan da eşitdiyim bir tesbitdir.qrammatikası rus dilinin qrammatikası ile çox benzerdir.amma o der,die,das ları yadda saxlamaq her igidin de harcı deyil.ayrıca,teze teze öyrenen vaxtlarda seslenişi qulağa ne qeder kobud gelse de,bir müddet sonra heç de bele olmadığını düşünmeye başlayırsan.bir de ki,son zamanlar ingilis dilinin tesirine bağlı olaraq bir çox ingilisce kelimenin olduğu kimi istifade edildiyi dil.hem yaşlı nesil,hem de tanıdığım bütün almanca müellimlerim bundan çox şikayetçi idiler.

qəhvə

diqqetartıran ve stimule edici tesirini esas tesiredici maddesi olan kafein hesabına gösteren bir içki.ne qeder doğru olub olmadığı tartışılır,amma,qehvenin en geci yatmadan 4 saat önce alınmasının normal olduğu deyilir.eyni şey çay üçün de keçerlidir.her ikisinin daha gec saatlarda alınması keyfiyyetli ve düzgün bir yuxu yatılmasına engel ola biler.bir günde en çox 2 fincan qehve içilmesi normaldır.bundan başqa,hele de çayın mı,yoxsa qehvenin mi insan orqanizmine daha faydalı olduğu tartışmaları davam etmekdedir..nece ki,hele avropada qehvenin teze teze tanındığı,istifade edildiyi zamanlarda da bu tartışmalar var idi.hetta,deyilene göre 17.ci esrde bunun üçün qeribe bir araşdırma da aparılmışdı.demeli,heç bir sağlıq problemi olmayan ve ağır cinayet işleyerek edam cezasına mehkum olunan iki ekiz qardaşın daha sonradan cezaları ömür boyu hebsle evez edilerek sonrakı bütün yaşamları boyunca birine sadece çay,digerine ise sadece qehve verilmişdi.qehve verilen 88,digeri ise 80 il yaşamışdı.neticede de,avropalılar qehvenin daha faydalı olduğunu qebul etmişdiler.tebii ki,bu bir revayetdir.amma,belke de neye göre avropada qehvenin çaydan daha çox sevilen ve tüketilen bir içki olduğunu açıqlaya biler.

azərbaycan səhiyyəsinin problemləri

çoxdur..ne qeder saysan,yene de bitmez..amma,en önemlisi,üzerinde durulması gereken en vacib problem tibbi siğortanın olmamasıdır.. hekime 120 manat maaş verilir ki,bu eslinde o hekime,onun senetine tehqirden başqa bir şey deyil..ne qeder acıdır..düşünün,xaricde tibb tehsili aldığın zaman senin azerbaycanlı olduğunu öyrenince o güzelim hocaların,hekimlerin sene qarşı ilk reaksiyaları ' aa,sizin orda da doktorlar rüşvet alırlarmış,pulu almadan xesteye bakmazlarmış' olur ve sen de öylece dişlerini zorla bir birine sıxıb boğazında düğümlenen qeherle kala kalırsın..ve yaxud da bir akut leykoz xestesi üçün lazım olan tibbi xercleri elleri her yerden kesilmiş insanlar xeyriyye aksiyası keçirmekle toplaya bilirler..tamam,insanlarımızın bele veziyyetlerde o insanın yanında olmaları,onu desteklemeleri falan iyi,güzel de...amma,insan fikirleşir de ne zamanacan bu bele davam edecek..niye biz düzgün olan,doğru olan her şeyden bele qaçırıq...niye axı o xaricde ecnebilerde olan şeyden bizde de yoxdu...

azərbaycan tibb universiteti tələbəsi olmaq

pis deyildi..hetta,yaxşı da demek olar...amma ki,emması var..hem de çox..istemediyiniz qeder..telebe qebul imtahanlarında en yüksek neticelerden gösterib,güle sevine oynaya daxil olduğun universitetde çox deyil,sadece bir semester sonra bütün hayelleri yıkılmış,hayat enerjisi sönmüş birine çevrilirsen..antika sayıla bilecek kitabları oxumağa mecbur edilirsen ki,men deyim 70.ci iller,sen de 40.cı iller ve.s.yox,sen men bunu ede bilmerem,men en yeni melumatlarla donatılmış kitabları oxuyacam deyersense,tamam,buyur oxu da..amma,imtahanda müellim sene 'ay bala de görüm mene qızdırmanın terifi necedi...ne boş boş danışırsan bele..' deyende öylece kala kalırsın..yeni ki,atu telebesi olmaq o menasız,heç bir elmi , tibbi ehemiyyeti olmayan boş söz yığınlarını bir güzelce ezberlemek demekdi..heç ne anlamadığın o boş mühazirelere zorla getirilmek demekdi..son illere doğruysa veziyyet daha da vahimleşir..4! saat süren daxili xestelikler dersinin sadece ilk on beş deqiqesinde mövzudan danışıb daha sonra,müellimin,müellimin oğlunun,qızının,bacısıoğlunun qardaşı qızının ve.s.hekayelerine qulaq asmaqdı...sanki derse deyil de dünya gözellik yarışmasına(diqqet! imtahanlara da hiç bozmadan böyle gelinir) gelirlermiş kimi geyinib,geçinib,saçlarını lüle lüle etdirib,on beş santimlik hündürdaban ayaqqabılarla sallana sallana gelen salatın modunda olan o güzelim 'telebe' qızlardan biri olmakdı...ve.s..yaz..yaz..bitmez..

istanbul

tezadlar şeheridir istanbul..öyle bir tezad ki,hetta bizlere de yansıyar bu..bizler deyerken,uzaqdan yaxından istanbulla bir elaqesi olan,orada yaşayan,oxuyan,işleyen ve.s insanları nezerde tuturam..yeni ki,biz de istanbulu sevdiyimizi mi,nifret etdiyimizi mi ayırd ede bilmirik..bilmirem,belke de,bele bir ümumileşdirme etmekle sehv edirem,amma,mesele bundadır ki,bunu çoxundan eşitmişem..istanbul,ferqli sivilizasiyaların,medeniyyetlerin,dillerin,dinlerin qovuştuğu son derece kosmopolit bir şeherdir..en esas görülmesi gereken yerleri,tarixi abideleri avropa qisminde yerleşse de,asiya qismi de görülmeye deyer..istanbula ilk getdiğimde bütün o gözelliklerine ragmen yene de heç sevmemişdim,hetta,bir an önce dersler bitsin,tetil olsun,burdan bir müddetlik olsa da kurtulum deye fikirleşirdim..amma,zaman keçdikçe istanbul seni özüne ele bağlayır ki,ilk düşüncelerine sadece gülürsen..amma,her gözelin bir eybi olar,boşuna demeyibler.istanbulda da bu eyibler bir az çoxdur teessüf ki..o heç bitmeceyeceyini düşündüyün tıxaclar,o dehşetli kalabalık..o kaos..insana artık kaldıramayacagı qeder stress yükler istanbul..erkenden yaşlandırır..amma olsun,yene de sevilir istanbul..türkiyede çox klişe olmuş bir deyim var..daha doğrusu şair yahya kemal deyib bu sözleri ' ankaranın bi tek istanbula dönüşünü seviyorum'..mence tüm şeherlerden istanbula dönüş gözeldir,amma,sadece qısa müddetliye...

azərbaycansayağı türkcə

tibbde oxuyanların her birinin en az bir defe başına gelmişdir..hocanın qarşısına geçilir böyle bir az da titreyerek,gergin bir şekilde..eline bir sümük tutuşturlur o anda..baxarsan..sevinersen..çünki,bu en yaxşı bildiğin,her delme deşiğini ezbere bildiğin bir sümükdür..bir anda gözlerine işıq geler..özünü toplayıb hemen başlayarsan bülbül kimi ötmeye..amma,yoo,durun,ele ilk kelimelerden hocanın uz ifadesinden bir şeylerin ters getdiğini anlarsın..allahım yarebbim ne oluyor menim bu sümükden yanliş bildiğim hec bir şey yok deye düşünersen..hoca senden tekrarlamanı ister..sen de yene özüne çox emin bir şekilde yene eyni sözleri tekrarlayarsan..hoca qehqeheyle güler ..evladım sümüğün ne ilgisi bununla..bu kemik..kemik.tamam mi,simdi söyle bakalım bi güzelce..hah..işte böyleee..kemik...yeni,özetle,bizim sümük dediyimiz onlarda kemik olur..

türkiyə

qısa sayılmayacaq bir müddetde yaşadığım,tehsil aldığım ve eslinde son derece ciddi problemleri olduğunu anladığım ölke.her an patlamaya hazır bir bomba gibidir..sağcılar solculardan nefret eder,onlar nurçulara nefret kusarlar,nurçular bilmem cübbeli ahmet hocalılara ve.s ve.ilaxır ..yeni bir birlerine nefret eden kütlelerin siyahısını uzatdıqca uzada bilersen..berbat memurlara sahib olan güzelim bir ölke..gerçi,bu bizde de var fazlasıyla bile..qetiyyen işlerini bilmezler,qısa bir müddetde ede bilecekleri bir işi saqqız kimi uzadarlar..bele..çox qarışıq xaos dolu bir ölke işte..insanlarının da bir qismi bizleri,yeni,azerbaycanlıları çox sever,belirli bir kesim ise sözün heqiqi menasında bizden nefret ederler..