köhnə sevgili

2 uzun ildən sonra başqa bir köhnə əhvalat ucbatından ayrıldığım sevgilidir.
hansı ki, 1 ilə yaxın müddət ən yaxın dostum olmuş, hər dərdimi dinləyib çarə tapmağa çalışmışdı, bütün yaralarımı bezmədən sarımışdı. bir müddət distance relationship olsa belə o məsafəni hiss elətdirməmişdi heç vaxt. uzun müddət eyni xəyalları qurduq, eyni şəhər və universitet, evə çıxmaq, sonra eyni ölkədə yaşamaq.
xəyallarımıza çatmağımıza çox az qalmış, universitetdən sənədlər gəlməzdən 10 gün əvvəl ayrıldıq. universitetdən cavab gəldi, ikimiz də qəbul olmuşduq. ikimiz də getdik bakıdan.
ora getdikdən sonra hər şey tamamilə dəyişdi, mən çox pis bir insana döndüm və mənə ən çox yaxşılıq etmiş insana dəfələrlə pislik etdim. həmişə pis biri idim əslində, amma hansısa şərəfsizlik edəndə gedib danışırdım, indi isə üzüm gəlmir deməyə.
mən uşaqlıq sevgimi sevirəm deyib ayrıldığım adamdır, amma hələ də danışır mənimlə. elədiyim şərəfsizliklərin yarısından çoxundan xəbəri yoxdur bəlkə də. o köhnə sevgili mənə ən yaxşı davranmış insandır bu dünyada, o qədər pislik elədiyim halda. indi oturub fikirləşəndə bu qədər şərəfsiz olmağa dəyərdi? deyə düşünürəm. insan ilk qucaqladığı, ilk öpdüyü şəxsə şərəfsizlik etməməlidir. etsə belə üzünə baxmamalıdır məncə. sözlük, çox utanıram, sözlük, dünyanın ən arsız abırsız insanı olan mən, çox utanıram.