2 ay əvvəl ona birdə inanmaram, mümkünsüzdü artıq deyirdim. Nouldu bəs? Yenə inandım) sevdiyinə inandırdı ikinci dəfə həm də. Axı mən bir dəfə yanılmışdım, yaralanmışdım. Niyə ikinci dəfə buna icazə verdim ki? Əslində, peşman da deyiləm, sayı az da olsa ən xoşbəxt günlərimi yaşadım və birdə eynisi olmayacaq. Sadəcə üzgünəm. Ona görə üzgünəm ki, həyatda qəlbən inandığım bir şeyə inancımı itirdim. Əvəllər insanların gözlərində çox mənalar olduğunu düşünürdüm, gözlərin dürüst olduğunu düşünürdüm amma indi anladım ki, gözlər də yalan danışırmış. Axı mən onun gözlərinə baxanda yaralı birini görürdüm. Gözləri ilə gəl məni qucaxla deyirdi sanki, sevgi görürdüm gözlərində. Sevən insan xəyanət edə bilər? Sevmirmiş,gözləri də ruhu kimi, qəlbi kimi yalançı imiş. Mən sənə qarşı niyə bu qədər gücsüzəm? Niyə sənə nifrət edə bilmirəm? ikinci səfər eyni yerdən qırdığın azmış kimi niyə hələdə gözlərim dolur?Niyə hal-hazırda beynimin içindəsən? Niyə hələ də 50ci dəfə də yanıltsan 51ci dəfə inanaram qorxusu var içimdə? Niyə nifrət edə bilmirəm axı mən sənə? Niyə elə gözəl baxırdın axı?
04.09.2021 böyüdüyüm gün, içimdəki uşaqlığı, saflığı öldürdüyüm(n) gün. Xəbər aldım yalanla yuyulan üz xəyanətlə qurulanıb. Bu xəbəri eşidənnən hüzur tapa bilmirəm bir tərəfim yaxşı oldu deyir bir tərəfim sən bu deyilsən, bu vicdan deyil səndəki. Qəlbimi daşa çevirmisən. Heçkimə güvənə bilməyən, ruhsuz, vecsiz varlığam artıq.
Yox çökməmişəm əksinə indi hər şey daha yaxşı vəziyyətdədi dillər öyrənməyə başlamışam, boksla məşğul oluram, planlı həyatım var, iş yolunda müsbət dəyişikliklər, yeni uğurlar, yeni hobbilər amma duyğusuzam artıq. Gözlərim boş-boş baxır insanlara.Məni necə murdar insana çevirmisən ki, sənin xəyanətə uğramana sevinir bir tərəfim. Bir tərəfim isə bu qədər pis olma, boş ver bu qədər insanlıqdan çıxma deyir. Qoru əvvəlki halını deyir. Həm üzülürəm sənə həm də yox. Həm hələdə sevirəm səni həm də nifrət edirəm(özümə).
Ancaq sevgili günlük, 26.09.2021 söz verirəm özümə ona qarşı olan bu zaafımın, sevgimin onun sevgisizliyinin önünə keçməsinə birdə ömrüm boyunca izin vermərəm. Hadi iyi gecələr
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
sakin "yağmur güncesi"
sakin "yağmur güncesi"?
Evdeki Saat- "Uzunlar"?
“Sevgiyle güzelleşmeyen insanlardan kork Mathilda, onları hiçbir şey mutlu edemez.” -Leon
Bəzi insanlar qoxuların rəngini görə bilirlər. Gördükləri hər şeyin, hər insanın ətrafında o əşyaya və ya şəxsə məxsus bir rəng dumanı.. necə də heyranlıq doğuran bir şey..
Sinestezi xəstəliyidir bu və bu zaman beyin eşitdiyi səsləri zehnində görüntüyə çevirir, gördüyü şeyləri isə səslərə çevirərək dərk olunmasını təşkil edir. Qısaca, səslərin qoxlandığı, şəkillərin dadıldığı, rəngləriin hiss edildiyi bir mexanizmdən söhbət gedir.
insan beyninin də cinsiyyəti var imiş. Beynimizin cinsiyyətini isə şəhadət və üzük barmaqlarınızın
uzunluğu vasitəsilə ilə öyrənə bilərik. Daha dəqiq, geniş məlumat Serkan Karaismailoğlu " Kadın beyni, Erkek beyni" səhifə 203də var.
Bir növ hörmət əlamətlərindən biri. Bizdə adətdir axı hörməti qazanmaq yox, tələb etmək. Ona görə maraqlı deyil bu insan hörmətə layiqdir yoxsa yox. Səndən 10 il əvvəl bu c*ndır dünyaya göz açıbsa mütləqdir hörmət etməlisən.
1)"Gitme kaybedince daha çok seveceksin." -Leyla the band- yokluğunda
2)"Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın." - Onur Can Özcan-Yaramızda kalsın.
3)"Öyle zalim ki insanlar
Gökyüzü bile bölündü"- Kahraman Deniz-Hiçbir şeyin anlamı yok.
4)Nazryn- "Sənlə olmaz ki"
Səhv olub həyatında qalmağım
Sətirləri tək ona yazmağım
Doğrusu dəftəri bağlamağım
Bu da ötüb keçəcək
Mən qürurumdan bu gün çöksəm
Məni silmən daha asan
Varmı mənim kimisi
Səni sevən birisi?
Gəlməsin heç gerisi
Bu necə bir ağrıdır? Sarsıdır...
Danışmasaq bunu biz?
De mənə yalnızca "Siz"
Olmaz ki, biz ikimiz
Onsuz həyat qarşıdır
Mənə qarşıdır
Öz-özümə 5 il sonra necə biri olmaq istərdim sualını verəndə içimdə mütləq onun kimi dediyim, idealım olan insanın, heyran olub, pərəstiş etdiyim insanın intihar etdiyini öyrəndiyim an. Olmaq istədiyim insanın intiharını öyrəndiyim an əmin oldum..
Eyni qulaqcığdan eyni musiqini dinləyəcək qədər yaxın, həmən musiqinin ona başqa birini xatırlatdığını biləcək qədər uzaq hiss etdiyin o an.
Bu gün həyatın nə qədər özbaşına olduğunu anladım. Ancaq öz bildiyi ilə hərəkət edir. Halbuki, 3 il əvvəl o gedəndə onu birdə görməyəcəyimə əmin idim. Bu gün isə eyni stol arxasında həm də çox fərqli bir məsələyə görə bir araya gəlmişdik. ilk dəfə idi ki, bir anlıq öz taleyimdən giley edirdim) Həmişə nə yaşayıramsa, yaşayım düşünmüşəm ki, hər şərdə bir xeyir var. Bu gün isə ilk dəfə niyə belə oldu? sualını verdim öz özümə.
Bu gün 3 il sonra ilk dəfə o qədər yaxın idik ki, çox qısa-qısa amma elə dərin,elə duyğu dolu baxışları var idi ki) heç vaxt gözümün önündən getməz artıq. Düşünürdüm hərdən görəsən qarşılaşsaq nə hiss edərəm? Hər duyğu gəlmişdi ağlıma bu gün hiss etdiklərimdən başqa. Nə hiss etdim? Mümkünsüzlük,Qəbullanma, Əminlik. Kaş ki, qərarsız qalardım, amma nə edəcəyimdən,necə davranacağımdan bu qədər əmin olmazdım. Çünki edəcəyimdən əmin olduğum şey məni incidir. Bilirəm.. Kaş ki bilməsəydim. Hiss edirəm.. Kaş ki hiss etdiyim, düşündüyüm şeydən bu qədər əmin olmasa idim.
Sevgilərlə,
30.06.2021
gözlerin gözlerime değince
felaketim olurdu, ağlardım
beni sevmiyordun, bilirdim
bir sevdiğin vardı, duyardım
-Atilla ilhan
Çarəsizlik.
Əlindən heç bir şey gəlmədiyini qəbullanırsan və əzab çəkə çəkə dəyişirsən.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343