10 entryni tamamladığıma görə artıq olmalı olduğum şey.( barmaqlarını birləşdirən emoji)
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
heç öz dilini düzgün danışa bilməyən bir ailənin əlində gündən-günə məhv olan bir zamanların gözəl ölkəsi. hətta soviet hökümətinin əsarəti altında belə xoşbəxt olan bir xalqın xoşbəxtliyini gündən-günə əlindən almaq da bir uğurdur. bu qədər təbii resursları olan ölkəni 3-cü dünya ölkəsinə çevirmək özü də bir uğurdur. çox "uğurlu" siyasət aparan ölkə.
libertangonun ən super versiyası budur imho
(youtube: 
)
)oblivionun da bu
(youtube: )
)
morsemania tətbiqi ilə passiv öyrəndiyim dil. yazılı hərf şəklində öyrənmək biraz çətindir, amma səsli şəkildə asan olur. ətrafımdakılara da öyrədib gələcəkdə özümə cult yaratmağı fikirləşirəm. amma ilkin mərhələdə qardaşım öyrənməlidir ki, gizli əməllərimizi cəmiyyət içərisində ifşa etməyək.
mən bu əsərdə bəhs edilənin sevgi olduğunu düşünmürəm. pataloji bir obsessiya halıdır. uşaq vaxtı elə şeylər olur. həqiqətən saf bir hiss olur həm də. səndən böyük, bir neçə cəhətdən özündən üstün gördüyün birinə tutulmaq. özümə də olmuşdu ordan bilirəm. 5-ci sinifdə oxuyanda 11-ci sinifdə oxuyan birindən xoşum gəlirdi, amma necə xoşu gəlmək. tez-tez onu görmək üçün siniflərinin qabağından keçirdim, kolidorda görəndə bilə-bilə yanından keçirdim, bufetdə görmək üçün bufetə gedirdim vs. özüm o vaxtlar biraz qaraqabaq, biraz da introvert, sakit uşaq olduğuma görə onun həmişə gülməyindən, çox sosial olmağından xoşum gəlmişdi yəqin ki. bir də lisey tipli məktəb olduğuna görə bizdə 1ci sinif əvəzinə 5-lər var idi. məzun olanlar da 5-ci siniflərə hədiyyə alırdılar. necə evrene enerji göndərmişəmsə bu şəxs gəlib təsadüfən mənlə hədiyyələşməyə düşmüşdü. mən də utanıb yox, hədiyyə almaq istəmirəm filan demişdim lol. o isə əlbəttə ki, məni olmalı olduğu kimi, yəni, uşaq olduğuma görə sadəcə uşaq kimi görürdü. Biz məzun olanda da bir müəllimimiz yüksək bal toplayanları facebookda paylaşmışdı, mənim də şəklim var idi içində. o postu bəyənmişdi. bəyənənlərdə adını görəndə də tanımışdım, üstündən neçə il keçmiş olmasına baxmayaraq adı, soyadı hələ də yadımdaydı. indi də yadımdadı. indi də üzü, həmişə geyindiyi jaketin rəngi yadımdadır. yəni, ilk sevgilər, uşaqlıq sevgiləri heç unudulmur məncə. ona görə 13 yaşında elədiyi o manyak hərəkətləri oxuyanda başa düşürdüm. amma obsessiyasını başa düşə bilmədim. kitabdakı obrazdan fərqli olaraq bir yuxarı sinifə keçəndə heç yadıma belə düşmürdü. məncə, yad qadının yazıçını bu qədər həyatının mərkəzinə qoymasının səbəbi bir atasının yoxluğu, bir də yazıçının onun heyran olduğu bir həyata sahib olmasıydı. o uşaqca sevgi hansı mərhələdə psixi problemə çevrildi deyə bilmərəm, ancaq çox əminəm ki, sevgi normal insanlar üçün o kitabdakı kimi bir şey deyil. yəni, bu kitab sevgini təhlil edən bir kitab yox, psixoloji bir kitabdır.
bir də ki, kişi yazıçının bir qadının hislərini və iç dünyasını bu qədər incəliklə təsvir edə bilməsi inanılmazdır məncə. kudos to zweig.
tolkieni qəbirdə 4-5 dəfə tərsinə çevirən serial. "kor olardım kaş galadrieli bu günlərə düşmüş" görməzdim dediyim serial. yəni, bütün işi durub müdriklik eləmək olan bir obrazı gətirib serialın baş roluna qoysanız başqa nəsə gözlənilə bilməzdi onsuz. bir də o galadriel rolunu oynayan aktrisanı biraz əzəmətli görünən qadın seçərdiniz ən azından heç olmasa baxanda bu galadrieldir demək olardı. bir də yeraltı dünyasında yaşayan, günəş görməyən əhəng rəngində elfi qaradərili eləmək hansı fantaziyanın məhsuludur öyrənməyi çox istəyərdim. kaş white gandalfı da black gandalf eləyərdiniz irqçilik olar o da birdən.
kitab oxumaq aktını sadəcə maddi qazanc və ya ortamlarda söhbət olsun deyə icra edən, şəxsi inkişaf kimi kapitalist içi boş bir janrı mənimsəmiş, dərinliksiz modern dövr insanlarının tez-tez irəli sürdüyü iddia. halbuki romanları oxuyanda girdiyin dünyalardan, qazandığın perspektivdən heç vaxt xəbərləri olmayacaq. əslində başa düşürəm, öz kiçik dünyasında xoşbəxt olan, böyük axtarışlarda olmayan, starbucksda kofe içməklə, instagrama story atmaqla özünü məmnun edə bilən, sosiallıqla decharge yox charge olan insanların romanlara ehtiyacı da olmur. amma mən amerikan vətəndaş müharibəsini, fransız burjuvasını, 20ci əsrin ortalarında azərbaycanda həyatı, 2ci dünya müharibəsində italyanı, victorian dövrü ingiltərəsini heç vaxt yaşaya bilməzdim.bu qədər böyük dünyada, bu qədər çox zamanda öz dünyalarımız yaşamaq üçün çox dar və məhduddur məncə. roman oxumaq da yaşaya bilmədiklərimizi yaşamağın bir yoludur.
(bax: celebrity crush)
vodka mahnısını 1 həftədir gündə 8 dəfə dinləyib nədənsə hələ də iyrənmədiyim enerjiləri möhtəşəm folk və anthemic power metal qrupu. əvvəlki adı shamani duo imiş. finlandiyalılar bu metal işini bilirlər.
(bax: lordi)
ing. kor keşikçi
bütün dillərdə cool adı olan alman power metal qrupudur. tolkien sözlərini mahnılarında istifadə ediblər, ən çox da nightfall in the middle earth albomunda silmarillion kitabından linelar. mahnıları onsuz mükəmməldi amma bununla tolkien sevərlərin də ürəyini 6x fəth ediblər. hələ valhalla mahnılarında atdıqları guitar sololarını dinləmədən ölmək istəməzsiniz.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1365
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1372