Alarsan rus qızını, üst-başuvu "çisti" edər,
Alarsan erməni qızını, milliətiylə dostu edər,
Alarsan gürcü qızını, gecə-gündüz məsti edər,
Alarsan azərbaycanlı qızını - cavan canıva qəsdi edər
blok başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: thisuser in /var/www/soz6/profilson.php on line 166
Zamanla unutmaq? Kaş mümkün olsa. Kim nə deyir desin, bu anlayış özünü aldatmaqdan başqa bir şey deyil. Unutmaq istədiyin şeyi onsuz da unudursan, bunun üçün zamana gərək yoxdur. Nələr unutduq nələr, kim bilir. Unutmaq istəmədiklərimiz hələ də bizlədir, cismən deyil bəlkə amma daima ağlımızın bir yerində unudulmaz olaraq qalırlar. Cavabı çox sadədir, unutmaq istəmirik çünkü. Niyə özümüzü aldadaq ki?
Onun əlindən olacaq ölüm. Daha gözəl ola bilməz mənim üçün..
4 il ərzində içində olmadığım qrup. Qrup və patok uşaqlarının hamısından zəhləm gedirdi. 3 il olub universiteti bitirdiyim, 1-2 nəfər xaric heç kimlə əlaqəm yoxdur. Yeni qəbul olacaqlara da məsləhətim odur ki, ətrafınız biraz geniş görünsün deyə hər kəslə ünsiyyət qurmayın. Onsuz o şəxs özü gəlib sizi tapır, hardasa o münasibət yaranır. Tək qalaram qorxusu ilə gedib götlərlə münasibət yaratmayın. Onsuz ilk semesterdən sonra ilk ələnmələr olur. Özünü imkanlı, cool, hamıdan fərqli göstərmək istəyən hamının nə mal olduğu ortaya çıxır. Saxta yoldaşlıqlardansa, təklik daha yaxşıdır.
Özləri hər cürə quldurluğla məşğuldular, amma amanın günüdür, birdən qara camaatdan kiminsə cibinə artıq pul girər. Qanun sadəcə onu yaradanlar üçün işləyir. Qalanı xuyna söhbətdir.
Hardasa yarım saat əvvəlin söhbəti. Pəncərəni açıb siqaret çəkərək o yan bu yana baxırdım, gözüm üzbəüz binaya sataşdı. Aradakı məsafə çox azdı. Baxdım ki, cavan bir xala pərdələri zadı açıq qoyub əynin dəyişir. Lənət şeytana deyib pəncərəni bağlayıb içəri girdim. Subay oğlan olaraq Çox təsirli hadisə idi mənim üçün.
Rei'nin "Ah canım sevgilim" mahnısını dinləyərkən rastlaşdığım başlıq. Mahnını dinləyənlər bilər, bu mahnı insanı çox qəribə bir boşluğa salır. Gələk mətləbə. Darıxmaq, bəlkə də dünyanın ən cındır, amma eyni zamanda ən gözəl hisslərindən biri. Sözlə ifadə olunacaq bir hiss deyil. Bəzən elə bu saatlarda insanın içinə elə çökür ki, canını qoymağa yer tapmırsan. Biri üçün darıxmaq, birinin səsi üçün, yazdığı mesaj üçün, onunla olan dava dalaş üçün, xatirələr üçün, bir sözlə onunla bağlılığı olan hər şey üçün darıxmaq. Bəzən tutqun bir havada, bəzən bir mahnıda, bəzən də heç bir səbəb olmadan darıxmaq. Dediyim kimi, cındır olsa belə eyni zamanda gözəl hissdir. Bu hissləri vaxtı ilə çox yaşamışam, indi də ara sıra yaşayıram. Bəzən içimə elə çökür, ürəyimi elə sıxır ki, nəfəs almaq belə çətin gəlir. Bəzən darıxdığımı qəbullanmıram, amma darıxmırmsa nədir bu? Bilmirəm..
Söhbət bizim xalqdan gedirsə, heç nala mıxa vurmadan deyə bilərəm ki, başda gələn səbəb bu xalqın qoyun olmağıdır. Başqa səbəb axtarmağa gərək yoxdur. Adın yaza bilməyən savadsızından tut taaa elmi dərəcəsi olanına qədər əksəriyyəti qoyundur. Siyasəti qırağa qoyuram, gözünün qabağında olunan haqsızlığı görə bilməyəcək qədər kordur bu xalq. Xalqın taleyinə təsir eləyəcək qərarları xalqdan olmayanların verdiyi yerdə təbii ki, xalq siyasətə qarışa bilməz.
Yaxın keçmişə qayıtmaq istəyirəm hərdən. Hardasa 5 il əvvələ. insan tanıdığı birini təkrar tanımaq üçün o illərə qayıtmaq istəyərmi? istəyərmiş demək. O illərə qayıtmaq üçün ömrümdən 5-10 il fəda eləyərdim, o şəxsi yenidən tanımaq istəyərdim. Bəlkə də o illərə qayıtmaq istəməyimin ən böyük səbəbi də o şəxsdir, indi yoxdur çünki. Əslində var, amma yollar 2 il əvvəl ayrılıb. Hərdən istəməsəm belə fikirə gedib o illərə gedib çıxıram. Çox uzaq keçmiş deyil amma həyəcan və maraq dolu illər idi. insanın keçmiş dövr üçün bu qədər darıxması, o illərdə yaşanan şeylərin yarım qalmasıdır bəlkə də. insan keçmişindın qaça bilmir, hələ o keçmişdə keçməmiş şeylər varsa. Bəlkə mən də keçmiş üçün yox, keçməmiş üçün darıxıb onu xatırlayıram. Bəzən bir mahnı belə o günlərə apara bilir. Deyirlər ölüm anında bütün həyatın film kimi gözünün önündən keçir, bəlkə də öləndə ömrümün onun olduğu qismi gözümün önündən keçəndə ölümə gülümsəyəcəm, kim bilir. içimdə buruxub qalmış, adını verə bilmədiyim bir hiss var. Adı odur amma özü kim bilir hardadı, kimlədi, neyləyir..
Bu günlərdə "wine me, dine me" adında ingilis dilində erotik məzmunlu türkü ilə gündəmə gələn 31-çi. Artıq nə cür azğınlıq yaşayırsa klipi də platformaya ayın 31-i yükləyib.
Mislidə kupon tutuzdurmaq üçün istifadə elədiyim süni intellekt botu.
Çöllükdən yulğun yığıb aparan kəndlinin eşşək arabasını cərimə meydançasına aparan qurumun işçiləri. Qulağa gülməli gəlir, mən belə ilk dəfə eşidəndə zarafat bilmişdim, amma həqiqətdir. Keçən yay bizim rayonda olan hadisədir bu. Olan da eşşəyə olmuşdu, günün altında o qədər qalmışdı ki, yazığın bağrı çartlayıb ölmüşdü. Nə günahı var idi ala o eşşəyin?
Uşaq vaxtı qızılı rəng olub, yaşa dolduqca saç da saqqal da qəhvəyi olmağa başladı. Zil qara olsun istəməzdim, belə daha qəşəngdir amma kaş qızılı rəngdə qalardı.
-Memati, sence doğru mu yapıyorum?
+Usta gönül işinin doğrusu olmaz, illaki yanlış yapıyorsun.
Sen benim kılımı bile kesemezsin izmarit
Tərəkəmə 5 alır 1 verir, deyir məni aldatdılar.
Hardasa 20 gün olar rayondan gəlib burda qalıram, gəzməyə gəlmişəm guya. Bu nədir ə?! Şəhərdə o qədər insan o qədər maşın var ki, daş atsan ya adama dəyir ya maşına. O iyrənc səs-küyü demirəm hələ. Bu qədər insan nə ara toplaşdı göt boyda şəhərə? Rayonda olan səssizlik və azlığı o qədər axtarıram ki, şələ-şüləmi yığıb sabah cırıram aranı. Təriflənəcək tək bir tərəfi qalmayıb Bakının. Hər yer bina, hər yer maşın, avtobus və hər yer insan. Çox çəkməz hamı qaçar yəqin ki bu şəhərdən. Məni 20 gündə o qədər yordu ki, sanki illərdir bu şəhərdəyəm. Gedirəm ey Bakı, bir daha görüşməmək ümidi ilə.
2023 və 2024 göt günündə keçdi. 2025-in də çox fərqli keçəcəyini düşünmürəm. Sevgi məhəbbət anlamında ümumiyyətlə həyatdan bir gözləntim yoxdu. istədiyim şey sadəcə və sadəcə normal yaşamımı təmin eləyəcək gəliri olan bir işdir.
ilk sezonlardan pandemiyaya qədər oynayıb sildiyim və bu aralar təzədən oyanamağa başladığım oyun. Xatirələrlə dolu yerlər var. Pochinki, School, Rozhok, Military, Bootcamp, Paradise Resort və daha çoxu. 2-3 gündür başlamışam, əvvəlki ləzzəti qalmayıb. Erangel xaric digər xəritələrdə çox gec oyun tapır. Fərqli oyun modları gəlib. Çox dəyişilib həqiqətən, o gündən bu günə həyatımızın dəyişdiyi qədər. Kaşki hər şey qoyub getdiyimiz yerdən qalıb davam eləsə.
Hə bir də Alan Walkerin On My Way mahnısı. 1% mahnı 99% hisslər və xatirələr.
Ən əsası yadımdan çıxıb. Bu oyun olmasaydı illərdir video və söhbətindən ləzzət aldığım Kozmik Karıncanı tanımazdım.
Demək olar həyatda heç bir məqsədim yoxdur, dünya aləm qozuma deyil heç. Sabahım yoxmuş kimi yaşayıram bu həyatı. Kim bilir nə qədər ömürüm qalıb ala? Hansısa məqsədlər üçün bir ömür əlləşib vuruşmağa həvəs də yoxdur. Bu gün var yaşayıram, sabah da Allah kərimdir, nə olar olar.
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1365
blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1372