26. bugün normaldakından fərqli olaraq axşamüstü 4-5 radələrində oyanmadım. boğulurdum, nəfəsim kəsilirdi. boğazım qurumuşdu. evdə də adam yox idi. bugün fərqli bir şəkildə normal insanlar kimi 11də oyandım yuxudan. gedib su içdim. bügün fərqli gün idi. bugün tez durmuşdum, bugün oyanma səbəbim evdəki dava səsləri yox, susuzluq idi. bugün oyansam da əsəbləşib təzdən yatmamışdım. öz-özümə dedim ki, bugün yaxşı bir gündür. sonra da yan binadakı adamın öldüyünü eşitdim. bura yay ilə əlaqədar olaraq gəlmişdim. öz evimiz deyil. o adamı da tanımıram. amma bugün yaxşı gün idi və o adam səhər tezdən ölüb getmişdi. mənsə vecimə almırmış kimi davrandım. çünki bilirdim ki, o adam bugün yan binada ölüb və mən xəbərdaram. amma hər gün kimsə hansısa binada, küçədə, dənizdə, səhrada ölür gedir. sonra da bir anlıq özümdən iyrəndim. amma bunu özüm seçmişdim. dünya həqiqətən iyrənc bir yer idi. amma mən facebookda profilimə hansısa ölən gəncin şəklini qoymağın mənasızlığını da başa düşürdüm. çünki başqa ölənlərə haqsızlıq idi. sözdə ədaləti bərpa etmək üçün içimdəki bir-iki hissi öldürmüşdüm. soyuqqanlı olmağı seçmişdim. gecələr oyaq qalıb, gündüzlər yatırdım ki, baş verən pislikləri görmüyüm guya. payız da gəlsəydi millət olaraq depresivləşərdik belə özümü çox yalnız hiss edirəm. hə bir də ki, bugün yaxşı bir gün deyildi.