tarixi azərbaycanın cənubi qafqaz yox şimali iran olması

Sözün özü Aturpakandan gəlir. Bizim tarix kitablarında Atropatena olaraq keçir. Yəni, Arazdan cənubda qalan hissəyə aid edilirdi. Əhalisi də iran məşəli azərilərdən ibarət idi. Zərdüştlüyün mərkəzi. Həmin qədim azarilər bugün iranın şimal ostonlarının (Qərbi və Şimali Azərbaycan) əhalisinin əsas hissəsini təşkil edir. 11-14 cü əsrlərdə məruz qaldığı böyük türk-oğuz axınlarından sonra dillərini tədricən itirdilər. Zatən "güney" Azərbaycanlılar ilə iranın pars mahalında yaşayan bir farsın görünüşcə heç bir fərqinin olmaması da təsadüfi deyil. Bəs indiki Azərbaycan Respublikasının əhatə etdiyi Cənubi Qafqaz torpaqlarını desəniz, qədimdə bu torpaqlarda Qafqaz məşəli Albaniya hökm sürürdü. Ərəblərin işğalından düz 20ci əsrin əvvəlinə kimi indiki "şimal" Azərbaycanı ifadə edən ümumi bir ad olmayıb. Sadacə Şirvan, Qarabağ, Naxçıvan,Aran olaraq bölgələrin adı keçib. istənilən mənbəyə baxsanız(Azərbaycan-türk mənbələrini demirəm) 1918-ci ildən öncə cənubi qafqaza(Arazdan şimal) xitab edən Azərbaycanın olmadığını görərsiniz. Bəs Axc-nin başları bunu edərkən nə düşünürdü? Gələcəkdə hər iki türkdilli, müsəlman və adət-ənənələri fərqlənməyən milləti bir ad altında birləşdirmək? Çox güman ki, budur. Yeni Azərbaycanın bolşevik güclər tərəfindən ələ keçiriləndən sonra isə ad ilə bağlı dəyişiklik olmadı və Azərbaycan yeni adı ilə SSRi-nin tərkibi olmağa davam etdi. Bildiyiniz kimi "Azərbaycanlı" kimliyi də 1936-cı ildə yaradıldı. O vaxta qədər əhali "Qafqaz tatarları" "türk" olaraq adlandırılırdı. Güneydə isə hələ də türk deyirlər. Amma heç vaxt bu mövzu ağardılmır. Ermənilər "Coca-Cola Azərbaycandan daha qədimdir" deyərkən də bunu nəzərdə tutur. iranda isə millətçilər bunu əllərində bayraq edərək bunu "bizim qədim vilayətin adını oğurlayıb gələcəkdə həmin torpaqlara iddia irəli sürmək istəyirsiniz" deyir. iranda azərbaycanlılar arasında da mövcud olan pantürkist ideologiyalardan da bunun mümkünsüz olmadığını görürük. Ancaq özünü iranlı olaraq görən də az deyil. Bugünkü talışların isə türkləşməyib, həmin iran məşəli azərilərlə yaxından bağlılığı olduğu iddia edilir.

gecəyə bir mahnı paylaş

Bilmirəm sizdə də olur ya yox, yəqin olur. Yeni musiqi/qrup kəşf edirsiniz və günlərlə özünüzü qulaq asmaqdan saxlaya bilmirsiniz. Görülməli işləriniz var, planlarınız var amma ancaq sakit bir yerdə uzanıb göyə/tavana baxıb dinləmək istəyirsiniz. Onu da yoxladım, bəlkə içimdən gələn bu dəlicəsinə dinləmək istəyi uzaqlaşar. Bəlkə bezərəm. Amma olmur. Ruhumun ehtiyacı var. Ritminə,sözlərinə ehtiyacım var. Musiqi dinləmə asılılığı ilə bağlı bir neçə məqalə oxumuşdum amma hamısında genel olaraq musiqi dinləməkdən gedir, spesifik musiqiyə olan bağlılıqdan yox. Normalda həftə boyu dinləməsəm də vecimə olmaz yəni. Nəysə hələ gecə sayılmaz amma burda paylaşım:

(youtube: )

(youtube: )

azərbaycan əsgərlərinin erməni əsgərlərinə qarşı davranışı

Mən elə məktəbdə uşaqların erməni körpəsini necə öldürmək xəyalların eşidəndə buların sabah əsgərlikdə nə potensialda olacağına şübhə etmirdim. 90-cı illərdən bəri təhsildə,mediada, televiziyada olan propaganda,nifrət özünü başqa vaxt daha aydın göstərə bilməzdi. Dəli oluram a kişi, bu nə "minenya"dı, əhəhəhə buna bax gör necə kəsir əllərin dərd görməsin deyir gəncliyin 80%-i. indi də təzə video yayılıb Rusiyada mağaza kimi bir şeydi iki nəfər ermənini bıçaqlayır, özü də axırda boğazın kəsir. Millət də ətrafında qıy-qışqırıq qopardır. Deyirlər güya oğlu şəhid olub. Nəm valla, Reddit'də falan oxuyuram, azeri war crimes başlıqları altında. adamın nəsə yazmağa "üzü" də olmur.

qarabağ müharibəsi istəyən insan

Bayaq bir status gördüm, deyir ki, verdiyimiz şəhid oğullardan analar yenə doğacaq əsas odur torpaqlarımız qayıtsın. Nə?! Onu şəhidin anasına deyə bilərsən? Götü isti yerdə danışmağa nə var ki? Nədi Qarabağ? Haradı ora? Onu verəndə düşünərdilər. Getdi də başın buraxın. Ordan qaçanlar indi burda şah kimi yaşayır, hər yerdə yaşıl işıq. indi soruşuram əgər Qarabağ qayıtsa nə dəyişəcək? Belə də yaşayırıq da. Ailəsi oğlunu itirdikdən sonra belə Qarabağ yox e "turan" qurulsun onlara nə fərqi ? Mən şəxsən getmərəm a kişi. Əgər hücum edən onlar olsa idi, evim, ailəm təhlükədə olsa idi son damla qanıma kimi döyüşərdim. Necə ki indi ermənilər dirənib, qadınları da döyüşə gedir. Qondarma respublikanın prezidenti də yollandı ön cəbhəyə. Dünyaya özlərini yazıq kimi tanıdırlar. Instagram @shushanstepanian (eyniylə belə) baxarsınız. Kim Kardashian da paylaşdı. "What's happening in Armenia" tweeter'də baxarsınız. Belə paylaşımların nəticəsidir ki, Böyük səhifələrdə bu ölkələrin adını ilk dəfə eşidənlər belə erməniləri dəstəkləyir. Azərbaycan əsgərini dünyaya "fights for territory" deyə tanıdırlar. Ermənilər isə ana vətənləri üçün. Wtf? ikinci bir soyqırım etmək istəyirlər deyə dünyaya hayqırırlar. Zartonkmedida paylaşılıb. Dünyanın gözündə haqsız bizik. Bizi Türkiyənin çirkin niyyətlərini qafqazda yerinə yetirən piyon kimi tanıdıblar. Nə isə ordan vurub burdan çıxdım. 3 gün öncə çox yaxın dostum qardaşını itirdi. 18 yaşı vardı. Nə üçün?! Mən də sevinirəm ordumuz nailiyyət əldə edəndə. Amma qarabağ alınacaqsa minlərlə qurban verilməlidir. Buna dəyər mi? Məncə yox. Yox. Özü könüllü gedib ölmək istəyən ayrı,maxelar,hərbçilər yəni öləcəyi ehtimalını gözə alanlar ayrı, ancaq mənim siyasətin qurbanlarına yazığım gəlir. Hansı dövrdü ala? Bizdə elə fikir formalaşdırıblar ki, sanki icazə verilsə gedib irəvanda oturacağıq amma vermirlər içini skm. Cəhalət o qədərdi ki, humanist olmaq "peysər" olmağa bərabərdir. Əks düşüncəsənsə "faşist".

regular show

Uşaqlığımı bəzəyən heç vaxt unutmayacağım çizgi filmi(serial). 2011-dən Cartoon network'da bir bölümünü belə qaçırmadan izləmişəm. Finalı 2017-də yayımlananda çox üzülmüşdüm. Amma tam yerində bitdi nə çox uzun nə də çox qısa. Final bölümü də tam ayrı idi. Aralarındakı dostluq,eşq məsələləri, qısqanclıq,birlik burda çox gözəl əks olunub. Demək olar hər bölümün ikinci yarısında absurd bir şey olur amma sonu yaxşı bitir. Hər dəfə izləyəndə bunun olacağını bilirsən amma bu səni sıxmır Regular Show'a xas özəlliklərdən biri də soundtrack'ləridir ki, əsasən 80ci illər musiqiləridir. "Death punches" bölümündən:

(youtube: )

nostalgiyaya qərq edən azərbaycan musiqiləri

Əsasən emin Sabitoğlunun bəstələdiyi əsərlər. Hamısı özündə ayrı bir nostalji hisslər daşıyır.

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

türklərin sevilməyən cəhətləri

Bir millətə toplu olaraq nifrət etməyi anlaya bilmirəm. Hətta ermənilərə belə. Nəsə erməni sonranın temasıdı. Bizdə belədir ki, türklərə ya çox nifrət edilir ya da cahilcəsinə çox sevilir. Elə bunların ikisi də cahillikdən meydana gəlir. Sosial şəbəkələrdə rəylərdə "turkler kimi ograw qehbe millet yoxdu" hamı da hə qaqa düzdü zad. Ya da bir xiyar turançı başlayır bununla saatlarla dirəşməyə. Survivor izləmirəm amma sağ olsunlar ınstagram Facebook sayəsində onu da izlədim. Pərvizin getməyini böyük kütlə istəməsə belə yenə bizimkilər türkləri qəhbə çıxartdı. Başa düşə bilmirəm burda entryilərdə sadalananlar belə nifrət üçün ciddi səbəb deyil. Ən azından mən deyim, gəlin düzünü danışaq Türkiyə olmasaydı Internet,məlumatlar bizim üçün daha məhdud olacaqdı. Mən nə rusca nə də ingiliscə düz əməlli bilmirəm. Filmlərə türkcə altyazılı baxıram, Azərbaycanca hələ tərcümə olunmamış kitabları türkcə oxuyuram. internetdə məlumat axtaranda da həmçinin. Deyəcəksiz ki nə əlaqə? bir türk Google'da söz6 sözlük yazanda qabağına çıxan ilk şey "türklərdən nifrət etmə səbəbləri"dir. Nə də canımızdı qardaşımızdı demirəm. Mənim üçün bütün millətlər eynidir(özümünkü daxil).

fantasia

Walt Disney tarixinin bəlkə də ən möhtəşəm əsəri. Musiqili animasiya filmi. 1940-cı ildə yayımlanan bu cizgi filmi təəsüf ki avropada baş qaldıran müharibə ilə əlaqədar layiq olduğu yeri tapa bilmir. adamlar zamanında nələr edib. Klassik musiqiyə olan sevgim uşaqlığımda məhz bu cizgi filmlər sayəsində oyanıb. Bach, Çaykovski, Bethoven, Şubert və bir neçə klassiklərin əsərləri Leopold Stokowski və Filadelfiya orkestrının müşaiyəti ilə ifa olunur. Qulağa xitab etdiyi kimi gözəl görüntülərlə də bir o qədər də xoş təəssürat yaratmağı bacarır. Toplam 8 hissədən ibarətdir, yerin yaranması və təkamülü də maraqlı şəkildə izah edir. ən sevdiklərimdən:

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

yazarların velosipedlə bağlı xatirələri

Uşaqlığımı bir sözlə ifadə etməli olsam bu şübhəsiz velosibed olardı. Hər yerə onunla gedirəm. Universitetə belə.Onlarla tələbənin şəxsi avtomobili, motosikleti var. Amma tək velosibed mənimdir. ilk günlər utanırdım sonra qozuma da olmadı. Xalxın uşağının bmw'sinin qabağında qürurla saxlayıram :d. Hər dəfə rayona gedəndə də özümlə aparıram. Hər gecə də 12-dən sonra velosibed sürməyə çıxıram. Dünən də hava əla idi. Həmişə velosibed sürəndə ən zəhləm gedən şey küləkdir. Bir tərəfə doğru sevsən də geri dönən də çox mane olur. Nəysə küləksiz hava idi. Karantin olduğu üçün nə insan vardı nə də maşın. Günorta çıxmaq riskli idi. Camaatı həyətində kabab çəkəndə tuturlar ala. Yaşadığım yerdə Müəyyən enişli yerlər var ki, həmişə ora ilə gedirəm. Heç olmadığı kimi gecənin səssizliyinə bürünən şəhərdə sadəcə velosibedimin təkərinin asfaltla təmasından çıxan səsi eşidirəm. Çox hüzur verici bir şeydir. Adam qaynayan Heydər parkında indi sadəcə siqaret çəkən polis görünürdü. Ara küçəyə keçdim birdən küçəyə polis maşını girdi bəxtimdən binanın arxasına girməyə şansım oldu. ağır-ağır gedişini izlədim. Xiyarlar yatmır ala. Özümü filmlərdəki kimi hiss edirdim. Yaxşı qurtarmışdım.

məsləhətli dram filmləri

Land of Mine. Hər kəsin ağlayacağını deyə bilmərəm. Bəlkə də mən həssasam. Amma şübhəsiz həyatımda izlədiyim ən güclü dram filmlərindəndir. Film başdan başa gerilim doludur. Ümumi mövzusu belədir: 1945ci ilin mayında bir qrup alman hərbi əsirə sahildəki minaları təmizlədirlər. 45,000 mina var və əgər bitirsələr evlərinə getmək sözü verilib. Əsir dediyim uşaqlardı. Məlum, müharibənin sonlarına doğru nasist iqtidar "ata vətəni" qorumaq adı ilə beyni ideolojiya ilə yuyulmuş uşaqları döyüşə göndərirdi. Bunlar da həmin əsir uşaqlardır( yeniyetmə). Film çox təsirli idi. Almancadır. IMDb- 7.8

(youtube: )

yaşamaq səbəbi

Həyatı nə üçün yaşayırıq? Mənə görə çox yersiz eyni zamanda da ən sadə 5 yaşında düşünə bilən uşağın özünə verdiyi amma bəlkə də ömürünün sonuna kimi düşünüb bir anlam verə bilməyəcəyi sualdır. Bu şəxsdən şəxsə dəyişən bir şeydir. Hər kəs fərqli anlam yükləyə bilər. Mənə görə məsələn heç nə,boş,anlamsızdır həyat. Sadəcə bu dünyaya gəlmişəm və hara kimi davam edəcək yaşayacam. Çünki intihar edəcək göt yoxdur. Əslində deyirlər e "intihar edən insan zəifdir. Yaşamaq cəsarət tələb edir." Yox. Əgər bunu həyatın nə qədər anlamsız, boş,əzab dolu olduğunu bilən insan edirsə əksinə o güclü insandır. Bir dəfəlik əzablarına son verir. Hər dəfə gələcəyi düşünəndə nə vaxtsa 70 yaşım olacağını düşünəndə çox qəribə oluram. Nə qədər adi şeylərlə özümü xoşbəxt etsəm də ümumilikdə heç vaxt xoşbəxt ola bilmirəm. Ona görə salamatı düşünməməkdir. Həyatı niyə yaşayırıq pfff Allah bizi sınağa çəkir əzizim bu nə sualdır?!