1936-cı ildə qurulmuş olub 1999-cu ildən etibarən luxottica'nın tərkibinə alınan, Verdiyin pulun son qəpiyinə kimi layiq olan, aviatorwayfarer və clubmaster seriaları ilə məşhurlaşmış amerika mərkəzli eynək şirkəti. bütün təbəqələrdən olan insanlarçün əlçatan olan azsaylı brendlərdən biridir. Bir milyarderin də gözündə görmək mümkündür, orta gəlirli insanın da.
Materialının premiumluğunu əlinə aldığın andaca hiss edilir. möhkəm, dözümlü olmasına baxmayaraq yüngül və keyfiyyətli materialdan olması sayəsində burunun üstündə gözəçarpan izlər qoymur və eynək taxdığını belə unutdurur adama. Lensləri modeldən asılı olaraq polikarbonat və ya mineral şüşədir. Onsuz da yetəri qədər pul verilir deyə, məncə, bir azca artıq ödəyib mineral şüşə olanı almaq daha məntiqlidir.
Almaq istəyənlər üçün texniki 1-2 detala deyinim. Yəqin ki, eynək taxan hər kəs "50/22/150" tipli yazıların çərçivə ölçüsü, burun hissənin genişliyi və sap uzunluğunu bildirdiyindən agahdır. Deyildisə də, artıq öyrənmiş oldu. ray-ban Modellərinə göz atarkən əlavə olaraq, əksər hallarda "g15" yazısını görmək mümkündür. G15 ray-ban'in 1937-dən bu yana istehsal etdiyi ən əsas şüşəsidir. G15-lə bərabər "b15" yazısını da görmək mümkündür. Bu kodlar şüşənin kodlarıdır. "g" hərfi "green", "b" hərfi "brown" sözündən gəlir, şüşənin rəngini bildirir. "15" rəqəmi isə lenslərin filter göstəricisidir. işığın 85%-ni bloklayıb 15%-ni buraxdığını göstərir. Təbii ki, bunlar standart (yəni sadəcə uv qorumalı) lenslərə aiddir, polarizə lenslərdə durum dəyişir.
Polarizənin də nə olduğunu bilməyənlər üçün qısaca izah edim. Polarizə qat gözün yorulmaması və daha aydın görüş üçün istifadə olunur. Ən əsas özəlliyi rəngləri daha kontrastlı, daha canlı verməsi və ən əsası da, yansımaları önləməsidir.
Yansıma deyərkən işığın qışda qarın, buzun, yayda asfaltın, maşınların, suyun üzərində yaratdığı bütün növ üfüqi olan parıltıları nəzərdə tutulur. Düzü, yuxarıdakı şəkildə bir az şişirdilib, ancaq məntiqi başa düşmək üçün yetərlidir. Bu arada, diqqət etdinizsə, bir əvvəlki cümlədə "üfüqi" sözünə xüsusi vurğu etdim. Çünki şaquli olan(məsələn, yandan və ya binaların şüşələrindən gələn) parıltıları önləmir. Əslində, polarizənin niyə belə işlədiyinin məntiqini mən də tam dəqiq bilmirəm*
biri çıxıb bu barədə entri yazsa, əla olardı
. Ancaq müqayisə olaraq fotoqrafiyadan anlayışlı şəxslərə polarizə lens filterləri üzərindən başa sala bilərəm. istifadə edənlər bilir ki, bu filterlər lensin önünə taxılanda təkər kimi 360 dərəcə döndürmək olur. Duruma uyğun olaraq onu fırladıb fotosu çəkiləcək yeri polarizə edirik. Lakin gün eynəklərində şüşənin üzərinə əlavə vasitə taxılmayıb birbaşa olaraq şüşənin özünə çəkildiyindən sadəcə müəyyən limitli bir bucaq altında olan parıltıları önləyir. işığı yansıdan və gözü yoracaq olan parıltılar əksər hallarda qar, buz, qızmar günəş altındakı asfalt, maşınların və suların səthləridir, hansılar ki, yerə üfüqi şəkildə paraleldir, ona görə də eynəklərdə şaquli yox, üfüqi işığın qarşısını alacaq formada polarizə qat çəkilir. *
nəsə elə bil çox qəliz oldu
Bir ray-ban Eynəyi seçərkən onun polarizə olub-olmamasını anlamaq isə çox bəsitdir. Bütün Ray-ban eynəklərinin sağ (öndən baxanda sol) şüşəsinin küncündə marka adı kimi "ray-ban" yazısı olur. Əgər eynək polarizədirsə, marka adının yanına bir də "p" hərfi qeyd olunur
və şüşənin üstündə standart olaraq "g-15" stikeri deyil də, "polarized" yazılı sticker olur.
Eyni zamanda kodlama olaraq da eynəyin sol sapının içərisində ən sonda rəqəm və "p" hərfi ilə işarələnir. Misalçün öz eynəyimdəki kod:
Eynəyin qutusunun içərisində çıxan təlimatda sapdakı son 2 rəqəm və hərfin eynəyin günəş radiasiyasına qarşı nə dərəcədə qorunma təmin etdiyini bildirdiyi qeyd oıunub: 0 - çox zəif
1 - zəif
2 - orta
3 - yüksək
4 - çox yüksək
"n" hərfi "normal", "p" hərfi də dediyimiz kimi "polarized" anlamına gəlir.
Reddit'dən tutmuş quora'ya, ordan da üzü türk forumlarına qədər saysız-hesabsız başlıq açılaraq soruşulan, hətta bakıdakı rəsmi satış yerlərində belə cavabı tam əminliklə verilə bilməyən bir suala tam rəsmi bir cavab vermiş olum. Məsələ belədir ki, insanlar eynək alarkən "uv400 yoxsa polarized?" seçiminə düşürlər. Hər zaman da sual yaranır ki, "görəsən, polarizə eynəklər həm də uv400-dür?". Özüm keçən ay araşdırma edəndə dəqiq cavab tapmadığım üçün şirkətin amerikadakı müştəri xidmətlərinə mail yazdım. Sağ olsunlar, gün ərzində də cavabladılar və buradan elan edirəm mən də -*
"bütün ray-ban eynəklər uv400 qorumalı şüşəyə sahibdir. mavi işığın böyük çoxluğunu, uv-a və uv-b kimi zərərli şüaların isə 100%-nin qarşısını alırlar. yəni polarizə olan ray-ban'lar həm də uv400-dür. Lakin özlərinin qeyd etdiyi bir əmmanı da deyim. Polarizə olan ray-ban eynəklər g-15 (və ya b-15) kodlu şüşəyə sahib olduqları deyilsə də, "texniki olaraq" 15 sayılmırlar. Çünki mail'də qeyd olunmuşdu ki polarizə olduğundan bu şüşə normal işığın 89%-ni bloklayır və 11%-ni keçirir. Bu da "texniki olaraq" şüşənin g-15 deyil də g-11 olmasına gətirib çıxarır.
Son olaraq, ümumən gün eynəyi almaq istəyənlərə eynəksiz gəzəndə gözləri sulanan biri kimi mənim tövsiyəm o olardı ki, mütləq şəkildə polarizə olan eynək alsınlar*
polarizə ray-ban üçün əlavə 50$ ödəməlisiniz
. Xüsusilə də maşın sürənlər, uzun yola çıxanlar üçün həyat qurtaran şeydir polarizə eynək. Çünki mən özüm sadəcə uv400 olan eynək taxanda davamlı şəkildə "eynəyin də var, niyə gözlərini qıyırsan?" deyirdilər. Bunu istifadə edəndən sonra anladım ki, problem polarizə olmamasında imiş: o yansımalar gözümü qamaşdırırmış. Həmçinin, 200, 300, 500 - hər nə qədərdirsə, pula qıyın, mütləq şəkildə eynək işinin içində olan markaları alın. Ray-ban olmasın, olsun persol, oakley, tom ford, prada və s. Əsas odur güvənilir brend olsun. Həm də ki, yazıda qeyd etdiyim 85-89% işığı bloklamaq məsələsi də gözünüzü qorxuzmasın. illər Əvvəl 50-60 manatlıq poddelka eynək taxırdım, hansı ki bildiyin adi qara plastik idi, "gün eynəyi" adı altında qaraldırdı hər yeri. Kiminsə axşam vaxtı gün eynəyi taxdığını görəndə də qəribsəyirdim ki, kor kimi heç yeri görmədiyi halda bu niyə gözündən çıxarmayıb? Dünən başıma gələn bir hadisədən sonra indi anlayıram o insanları. Dünən axşam şəhərdə dostumla qarşılaşanda "hava qaralıb, gün eynəyi niyə taxmısan?" deyəndə ayıldım ki, eynəyimi dəyişməmişəm, gözümdə qalıb. insan kağız üstündə "89% işığı bloklayır" cümləsini görəndə elə bilir ki, hər yeri zil qaranlıq edəcək. Di gəl ki, digər şəffaf eynəyimdən tək fərqi ətrafı cüzi bir yaşıl filterlə göstərməsidir, hansı ki buna rəğmən əşyaların rənglərində və tonlarında bir qram dəyişiklik yoxdur, necədirlərsə elə də görünürlər. Amma bununla belə günəş və ümumiyyətlə, digər işıqlar insanın gözünü bir qram da yormur*
türklər demiş, ohh, dünya varmış.
indi oturub illərdir niyə ağıl edib düz-əməlli bir gün eynəyi almayıb gözlərimə əziyyət vermişəm deyə heyifsilənirəm.
Yekun olaraq, Ortalıqda həddindən çox geydirmə ray-ban var. Əvvəllər original ilə fake arasındakı fərqi lazer ilə şüşəyə qazınmış "rb" loqosundan, kodlardan və s şeylərdən anlamaq asan idi, amma indi elə fake ray-ban'lar var ki, heç illərin optikaçısı belə ayırd edə bilmir hansı originaldı, hansı fake. Yuxarıda bir yazar hər gələnin gözündə ray-ban olduğunu deyib, ancaq demək olar 90%-i fake ray-ban'dır. Odur ki, rəsmi satış nöqtələrindən almaq lazımdır. Bakıda occi və 28 mall'dakı sunglasshut mağazalarını məsləhət görürəm. Əsas da sunglasshut. Çünki ray-ban şirkəti luxottica'nın tərkibindədir və sunglasshut da luxottica qrupun məhsullarını satan ən əsas mağazadır. Türkiyədən alınacaqsa, atasun optik və elə ordakı sunglasshut məsləhətdir. Amma məncə, ən yaxşısı ya amazon'da rəsmi ray-ban mağazından və ya elə sırf ray-ban'ın öz saytından almaq ən yaxşıdır. 10-15 gün gözlə, amma ən azından için rahat olsun ki, tamamilə original, keyfiyyətli və ömürlük bir eynək almış olacaqsan. Həm də ki, öz saytında digər yerlərdə olmayan hər cürə "option"ları görmək mümkündür. istədiyin kimi çərçivə, şüşə rəngini, polarizə olub-olmamasını, hətta üzərinə lazerlə söz yazılmasını belə seçmək olur. Şəxsi zövqümcə elə ən yaxşısı, wayfarer modelini almaqdır. 70 illik klassikləşmiş dizayn elədir ki, hər tip üz quruluşuna, hətta eynək yaraşmayan insanlara belə yaraşır. Əslində, wayfarer özü öz içərisində "classic/ ease/ new/ folding/ mega" olaraq 5 tipə bölünür. Entri yetəri qədər uzun olduğundan model fərqlərinə girib daha da uzatmaq istəmədim. 2 ay elə didik-didik araşdırma elədim ki, bildiyin satış mütəxəssisinə çevrilmişəm :d. Odur ki, almaq fikrinə düşən olsa, heç çəkinmədən mesaj qutumu yaşıllandıra bilər, əlimdən gələn hər köməyi edə bilərəm.
Pəncərədən poz verirdi. *
(:
sonra durdu gəldi özün sürtüşdürüb sıxallatdı bir partiya.
içərişəhərin pişikləri ilə dostlaşmışıq konkret. Məni görəndə turist görən səyyar satıcı kimi üstümə gəlirlər (əslində olan: yanındakına görə gəlmişdi). Yoxsa öz məhləmizin pişikləri adama elə baxırlar ki, elə bilirəm bu dəqiqə dil açıb "davay uzağlaş ə burdan" deyəcəklər. Bunlar deyəsən elə bilir ki, hər dəfə binanın küncünə yem qoyan mən yox, qonşu badamgül bibidi. 1-2 həftə qoymayacam, qoy ağılları başlarına gəlsin. Ya da özüm əlimdə yedizdirəcəm. arsız şeydilər, üzlərinə vurmasan başa düşmürlər. xD
Hələ dünən keçəndə (baxma: pişik/-382324) entrisindəki pişiyi gördüm. Amma bu dəfə Padruqası yanında yox idi, ayaqüstü bir az söhbətləşib dağılışdıq. *
(:
avtomatik rejimli döyüş silahı olan Kalaşnikov avtomatı(AK-47) — dünyada ən geniş yayılmış odlu silahdır. Həm tək-tək, həm də avtomatik rejimdə atəşaçma qabiliyyətinə malikdir. etibarlılığı yüksəkdir, qulluq olunması da çox sadə. Etibarlılığını bilmək üçün vyetnam müharibəsindən anlayışlı olmaq lazım deyil heç. Bu silah milli orduda 1 il, il yarım xidmət edib hətta düzgün şaqat vurmağı, addım atmağı belə öyrənə bilməyən əsgərlərin əlində xarab olmursa, ondan dözümlüsü ola bilməz. -*
Silahın Təyinatı, hissələri və taktiki-texniki xüsusiyyətlərinə deyinmədən öncə vacib bir şeyi qeyd edim. Ak-47 kalaşnikovun ilk versiyasıdır və çox köhnədir. artıq uzun müddətdir ki, deyil təkcə Azərbaycan ordusunda, ümumiyyətlə, müasir ordularda istifadə olunmur. Bizdə Onun yerini 7.62mm-lik akm*
m hərfi modernləşməni bildirir
, akms*
əlavə s hərfi "Skladnoy", yəni qatlana bilməni bildirir
və 5.45mm-lik ak-74 silahları alıb. Elə mən də onlardan danışacam. sadəcə olaraq, əksəriyyət bu görünüşdə olan silahların hamısını ak-47 bilir deyə bu başlığa yazıram. Hərbi təyinatı. 7.62mm(və ya 5.45mm) kalaşnikov avtomatı əsgərin*
hərə bu yerdə öz rütbəsini deyirdi. əsgərdisə əsgər, çavuşdusa çavuş, gizirdisə gizir. zabitdən də onsuz da soruşmurlar. (:
fərdi silahı olub düşmənin canlı qüvvəsini məhv etmək və atəş vasitələrini susdurmaq üçün təyin olunmuşdur. Əlbəyaxa döyüşdə avtomata süngü-bıçaq birləşdirilir.
Silahın hissələri:
1) ümumi gövdə. yəni lülə, nişangah, lülə qutusu və qundaq
2) lülə qutusunun qapağı
3) süngü-bıçaq
4) qaytarıcı mexanizm(yay)
5) çaxmaq çərçivəsi qaz porşeni ilə birlikdə
6) qaz borusu
7) çaxmaq
8) lülə yatağı (yəni tutacaq)
9) daraq
10) tətik
silahı təmizləmək çox asandır. əl boyda parça, 1 diş fırçası 15-20 dəqiqə vaxt günlük təmizliyə "polnu" bəs edir.
Göründüyü kimi çox sadə hissələrdən ibarətdir və işləmə prinsipi də çox bəsitdir. Aşağıdakı gif-də də görəcəyiniz üzrə güllədən çıxan qaz təzyiqi qaz borusundan keçərək qaz porşenini geri itələyir və nəticədə silah içəridəki gilizi çölə atır. geri sıxılan qaytarıcı mexanizm(purjun) də porşeni əvvəlki yerinə qaytaranda yeni mərmi lüləyə girir. Taktiki-texniki xüsusiyyətləri (ttx)
Silah: akms (ak-74)
lülənin çapı: 7.62mm (5.45mm)
yivlərin sayı: 4 ədəd
yivin dönmə istiqaməti: sağa (saat istiqaməti) (niyə bunu qeyd etdiyimi sonda izah edəcəm)
Mərmi ölçüsü: 7.62x39mm (5.45x39mm)
Mərminin çəkisi: 16q (10.5q)
silahın çəkisi(daraqsız): ~3.5kq (3.07kq)
Darağın*
plastik
çəkisi: 230q
Darağın tutumu: 30 mərmi*
müharibədə 1 mərmi də önəm kəsb edir deyə çox vaxt döyüşdən qabaq silahı "zarejat" edib bir mərmini silahın içində saxlayıb, sonra tam dolu daraq taxıb ümumi 31 mərmi əldə etmək olur
Silahın boş daraqla çəkisi: ~3.8kq (3.3kq)
Silahın dolu daraqla çəkisi: 4.2kq (3.6kq)
Güllənin maksimum uçuş məsafəsi: 3000m (3150m)
Güllənin öldürmə məsafəsi: 1500m (1350m)
Güllənin uçuş sürəti: 715 metr/saniyə (900m/s)
Nişangah məsafəsi*
100 metr aralıqlarla nişangah məsafəsini dəyişmək olur. Ayarı 200metrə qoyub 800 metrdəki düşmənə atanda güllə nişan alınan yerə getmir.
: 1000m
Effektiv atış məsafəsi: 500m
Duran hədəflərə atəş: 440m
Hərəkət edən hədəflərə atəş: 625m
atış sürəti: 600 mərmi/dəqiqə
Döyüş atış sürəti(avtomatik rejimdə): 100 mərmi/dəqiqə
döyüş atış sürəti(tək-tək rejimdə): 40 mərmi/dəqiqə
Qeyd1: ümumi atış və döyüş atış sürəti arasındakı fərq odur ki, ümumi atış sürəti ideal şəraitdə, yəni deyək ki, sonsuz mərmi tutumuna malik daraq taxılsa, mexanizmin dəqiqəyə nə qədər mərmi atacağını göstərir. Döyüş atış sürəti isə ideal döyüş şəraitində 30 mərmilik daraqlar dəyişdirilsə neçəsini atacağını bildirir.
qeyd2: yuxarıda yivlərin sayını və istiqamətini də qeyd elədim. bilməyən üçün yiv nədir onu deyim. filmlərdə və ya oyunlarda atəş açılanda slow-motion halında gördüyümüz o lülənin içindəki, burulan, cığır kimi xəttlərdir . ümumiyyətlə, yivin təsiri böyükdür. çünki nəticədə güllə düz yox, fırlana-fırlana gedir. bu da havanı yarması və düzgün, dəqiq, stabil getməsində böyük rol oynayır. eyni zamanda, yivlər içəridən çölə sağa doğru burulduğundan güllə hər 100 metrdə 1 santimetr sağa çəkir. bu da 500 metr effektiv atış məsafəsi olan avtomat silahı üçün çox da böyük bir problem deyil.
qeyd3: Əsgər gedəcək olan kim varsa, yuxarıda yazdığım silahın təyinatını, hissələrini və ttx-sını indidən öyrənsə çox yaxşı olar. Çünki bunları bilmək hər bir əsgərin birbaşa vəzifə borcudur, hər dəfə də soruşacaqlar. Gedəndən sonra fiziki və psixoloji gərginlik içində nəsə öyrənmək çox çətin olacaq. Öyrənməmək kimi də bir seçiminiz yoxdur. Komandirlərin də dediyi kimi, ya sevə-sevə özünüz öyrənəcəksiniz, ya da ki onlar sizi si....nəysə, anladınız başqa nə cür öyrədəcəklərini.
Qeydləri bitirdiksə, həmçinin mərmi tiplərinə də toxunum. göründüyü kimi, 7.62mm ilə 5.45mm arasında çəki və ölçü fərqi var. 7.62 daha böyük və ağırdır. elə ona görə də 5.45mm mərminin uçuş sürəti çox(900m/s vs 715m/s) və uçuş məsafəsi daha uzun(3150m vs 3000m) olsa da, öldürmə məsafəsi daha qısadır(1350m vs 1500m). ümumiyyətlə, 5.45 daha çox, yaralama məqsədlidir. məhz elə buna görə də ikinci qarabağ müharibəsində ermənilər bir sıra istiqamətlərdə əsasən 5.45 istifadə edirdilər. nəticə olaraq bir nəfəri yaralayırdılar, ən az bir nəfər də onun hərəkətinə kömək edirdi deyə real döyüşən sayı azalırdı. aşağıdakı şəkildə də bu iki mərminin fərqini görürsünüz.
Solda 5.45mm, sağda 7.62mm
ekstra və önəmli məlumat daha verim, bunu heç bir çox hərbçilər özləri bilmirlər. mənə də silahlarla çox maraqlandığımı görəndə xtq*
xüsusi təyinatlı qüvvələr
-dən gəlmiş tağım komandirim izah eləmişdi. 7.62mm güllə ilə 5.45mm-in ən önəmli fərqi ağırlıq mərkəzləridir. 7.62-də ağırlıq mərkəzi ortadadır və atılanda qaya, divar kimi xüsusi bərk maneəyə dəymədiyi müddətcə istiqamətini dəyişdirməyəcək. halbuki 5.45mm güllədə isə ağırlıq mərkəzi arxadadır. nəticədə disbalans yaranır və ucu yüngül olduğundan adi kiçik budağa dəydikdə belə istiqamət dəyişə bilər. eyni zamanda, düzdü, bizim inventarımızda da var, ancaq eşitdiyim qədərilə 5.45mm-lik mərmilər qadağan olunmuş mərmilərdir. səbəbi isə "yeriyən" olmasıdır. yəni bədənə girəndə eyni yerdə qalmır, hərəkət edir. dolayısılə, dəydiyi nöqtə öldürücü olmasa da, əgər vaxtında müdaxilə olunmazsa, kritik orqanları zədələyib sonradan öldürə bilir.
Solda 5.45, sağda 7.62
dtx üçün Qeyd: şəkil redditdən götürülüb, mən çəkməmişəm. zatən bizim 7.62-lər bu cür arxası kəsik deyil.
Özüm şəxsən yoxdursa bir ən azı 10 dəfə poliqonlarda olub, həm ak-74, həm də akms-dən atmışam. istər uzanaraq, istər dizüstü, istərsə də ayaq üstə. oyunlarda göstərilənin əksinə, bu silahların təpməsi heç də yüksək deyil. ancaq burada bir nüans var. silahın tutuşunun düzgün olması önəmli faktordur. Silahın qundağını çiyin və döş arasındakı o "çiyin boşluğu" deyilən yerə maksimum sıxmaq və düzgün, təmiz otuzdurmaq lazımdır. Bəli, bəli, qundağı çiyinə yox, körpücük sümüyünə toxunacaq şəkildə də yox, məhz çiynin yanında bir azca aşağıdakı o boşluğa dayamaq lazımdır. belə olanda ayaqlar da düzgün pozisiyadadırsa, heç bir təpmə hiss olunmayacaq, çox rahat şəkildə atış açmaq olacaq. əks halda, düzgün tutulmayanda silah geri təpib çiyni yerindən çıxara və ya körpücük sümüyünü çatlada/sındıra bilərr.
Mənbə: əsgərlikdəki hərbi ədəbiyyatlar.
artıq 2 ildi, amma günü bu gün belə ən şirin yuxumdan qəfil oyadıb: "əsgər zobrist! silahıvın kodunu de, təyinatın, ttx*
taktiki-texniki xüsusiyyətləri
-sın danış!", - əmri versələr bir an belə duruxmadan bülbül əzbər danışaram, necə ki bu entrini əzbərdən birbaşa yazmışam. Pkm, rpk-74 kimi pulemyotları, hətta türklərin mpt-55 silahını belə qismət oldu gördüm, əlləşdirdim. Amma heç biri mənimçün gözüm kimi baxdığım, 1962 istehsalı, bizə ermənidən qənimət kimi qalan, kirini-pasını öz əllərimlə qaşıyıb çıxardığım, hər yerini par-par parıldatdığım kalaşımın yerin vermədi. Öz silahıma sözün əsl mənasında aşiq idim. Hətta ad belə qoymuşdum: "Михаил" deyirdim ona, "Дядя Михаил"*
düzdü, arada moodumdan asılı olaraq "balaşka", ya da "can-ciyər" də dediyim olurdu
. O qədər olub ki, soyuqdan titrədiyim, ölüm səssizliyi olan gecələrdə postda öz silahımla hal-əhval tutub, danışıb dərdləşməyim. Boynumdan asıb gəzəndə elə bilirdim qucağımda, qollarımın arasında 4 kiloluq pişik tutmuşam. Bir də gördün kefimə düşürdü, sevib tumarlayırdım silahı. Bəyəm Sevməyib neynəyəsiydim ki? Heç bir qızı o silahı qucaqlayıb gəzdiyim qədər qucaqlamamışam heç. entri niyə belə bitti bilmirəm, amma Xatırladıqca gözlərim doldu.. Михаил, i miss you so much, my dear comrade.
"..Bütün kitablarda, seriallarda, filmlərdə boşluq vardır: kitabda yeni bir başlığa keçərkən, serialın digər bölümünə başlayanda, filmlərdə kadrlar dəyişdikcə bilinir ki, arada nələrsə "skip" düyməsi basılaraq buraxılıb. Hər kəs: oxucu da, izləyici də, yazar da, rejissor da bilir ki, o arada nələrsə olur, yaşanır, amma bunlar yazılmır, nümayiş etdirilmir, təqdim olunmur. Gecə yatmamaq, səhərin açılmasını gözləmək, ətrafda olanları müşahidə eləmək kitabdakı hissələr, serialdakı bölümlər, filmdəki epizodlar arasındakı həmin o boşluqda itən şeyləri bilmək kimidir. gecə şəhərin küçələrində gəzərkən bütün idarəni itirəcək qədər içib ayaq üstə dayana bilməyərək küçənin ortasındaca uzanıb altına batıran kişini, şərti şumda kəsib maşına minmədən: "təkcə anal olmuram, başqa kaprizim yoxdur" deyərək xidməti və qiymətini dəqiqləşdirən seks işçisini, insanlar tamam azaldığı üçün qınayıcı və nifrət dolu baxışlardan uzaq, deyib-gülərək bulvarda xoşbəxt şəkildə əl-ələ gəzən gey cütlüyü, gecə saat 3-də parkda palaz sərib piknik edib əylənən gəncləri, əsnəyib gözlərini ovuşdura-ovuşdura metronun açılmağını, ilk qatarla işə getməyi gözləyən qaraşın, qaməti əyilmiş bəstəboy xalanı, restoranları, dükanları yeni və qızğın iş gününə tam hazır vəziyyətə gətirməkçün sahmana salan işçiləri, hamıdan əvvəl universitetə gedəndə hələ də yaş olduğunu gördüyümüz halda qıraqdan keçmək əvəzinə vəhşi kimi keçib iz qoyduğumuz kolidorları dəfələrlə təmizləməkdən tutmuş universitetin hər qarışını silib bircə dəfə də olsun "yorulmayasınız" eşitməyən xadimələri, bir neçə dəfədən sonra salam almaqdan bezib, tələbələrlə üz-üzə gəlməmək üçün başını aşağı salaraq auditoriyaya tələsən müəllimləri izlədikcə özümü hansısa möcüzəvi aləmdə hiss edirdim: elə bil həyat kitabında "NÖVBƏTi GÜN" başlığına keçəndə ötürülən yazıları oxuyurdum. Mənə elə gəlirdi ki, hər şeyə bir addım geridən baxıram, həyatı başqa bir pəncərədən, digər ölçüdən izləyirəm, dünya ilə aramda nazik, görünməz sədd, şəffaf bir pərdə var.
Bu hissin ən yaxın alternativini gecə gec saatlarda rayona yola çıxıb səhər tezdən çatanda yaşayırdım. Gedib görürdüm ki, çoban artıq çoxdan yola düşüb, sürünü otlağa aparır, evdə hamı təzə oyanıb, uşaqlar məktəbə hazırlaşır, kişi tələsir ki, uşaqları məktəbə ötürüb dükanı açmalıdır, xanım süfrəni yığışdırıb ev işlərinə başlayır, nənə-baba da çıxıb oturacaq qapıda, yoldan keçən həmkəndlilər ilə söhbət edəcək. Bütün bunlar olarkən mən nə etməliydim? Həyat funksiyam nədən ibarət idi? Bu böyük, dişli mexanizmin döngüsündə hansı çarxa ilişib axır ki, mən də öz yerimə qovuşacaqdım?
Beləcə, düşüncələrim qısır döngüyə girəndə qarşımdakı o şəffaf pərdənin üstündə görünən "next episode" butonuna basaraq olduğum alternativ ölçüdən çıxıb həyat serialımın növbəti bölümünə başlayırdım..."
Otağımın bir küncündə yaddan çıxıb qalan, üstünü toz başmış qaralama dəftərlərin birindən.
Yay. 2019
iş yoldaşımın tərzimə kompliment edib vərdişlərimə diqqət yetirməsi.
işdə məndən 3-5 yaş böyük, o biri şöbədə işləyən bir iş yoldaşım var, çox canayaxın insandı, mənlə də arası çox yaxşıdı. hər səhər görəndə "bertrand, necəsən əzizim?" deyib salamlaşır, hal-əhval tutur. ara-sıra yeməkxanada, türklər demiş, kıyak da edir mənə: çayımın içinə atmaq üçün qəribə ədviyyat verdiyi olub, "odnarazvıy" stəkan tapmayanda hamıdan gizlədilən paçkanın hara qoyulduğunu dediyi olub və s. Mən də haçan nəyəsə görə ağız açsa, o dəqiqə həll etməyə çalışıram.
Bu gün obeddən sonra çölə çıxırdım, yolda üz-üzə gəldik. Belə anlar(tək onla yox, bütün insanlarla) məndə hər zaman qəribə bir narahatlıq yaradır. Yəni çox da dərin münasibətin olmayan, can-ciyər olmadığın, amma xətir-hörmət saxladığın tanışınla gün ərzində yenidən üz-üzə gələndə adam tıncıxır. Fikirləşirsən ki, "salamlaşmışıq. Hal-əhval da tutmuşuq. indi nə deyib keçək bir-birimizin yanından?". Belə olanda əksər hallarda gülümsünüb keçirəm. Bu gün onla qarşılaşanda da yenə adət gərəyi gülümsünüb keçdim. 5-10 metr aralaşmışdıq ki, məni çağırdı. Özü də adama qəribə bir yaxınlaşmağı var: başını sağa əyib, aşağı baxa-baxa bir az çəpəki şəkildə gəlir adamın yanına. artıq ordan tuta bilirəm ki, səmimi bir söz deyəcək.
Nə dediyinə keçmədən öncə qısa bir haşiyəyə çıxım. Mən 6-7 ildir saçımı qısa saxlayıram deyə ilin hər günü papaqla fırlanan adamam: Soyuqda "docker hat"; istidə də havadan asılı olaraq kepka, "bucket hat", bandana - allah nə verdisə ondan. Bu qədər müddətin ardından bir neçə aydır saçı uzatsam da, papaq taxmağı konkret vərdiş eləmişəm deyə əl çəkə bilmirəm. işdə də deyil yoxlama, yuxarı rəhbərlik, lap xarici partnyorlar da gələndə heç bir halda papağı çıxartmıram. Onsuz da, nəsə demirlər, desələr də çıxarmayacağımı hamı bilir. Hətta ümumən ətrafımda kimsə soruşanda yarı zarafat, yarı ciddi deyirəm ki: "məni papaqsız yalnız 3 halda görmək olar: toyda, razborkada və yataq otağında -*".
Nəysə, mövzudan uzaqlaşmayaq. çağırdı məni, qayıtdı ki:
- sənə bi dənə etiraf edəcəm. Daha doğrusu, etiraf da deyil e, prosta söz deyəcəm.
Dedim aq "yoxsa sevgi etirafımı edəcək?". Şaka, la şaka, elə demədim təbii ki, eləcə baxdım ki, sözün davam etdirsin:
- bilirsən, bundan hardasa 10 gün, 15 gün qabaq havalar istiləşməyə başlayanda fikirləşirdim ki, görən bertrand indi nə edəcək? Bilirdim ki, papağı çıxarmayacaqsan, sadəcə gözləyirdim ki, bu sezon nə taxacaqsan?
Ardınca da başımdakına işarə edib: "Əla seçimdi. Sənin tərzini, bu - papağı çıxartmamaq, çox uzun saqqal saxlamaq, veçniy şirin çay içmək kimi qəribə şeylərini bəyənirəm", - dedi.
Sözün bitirdi, mən də bir anlıü duruxub qaldım. Sonra gülümsünüb: "sözün düzü, bilmirəm nə deyim. Çox sağ ol, minnətdaram ^^", - dedim, sonra da yolumuza getdik. Əslindş, başda: "daha doğrusu, bir söz deyəcəm", - deyəndə elə bilirdim yenə nəsə işlə bağlı başqalarının bilməməli olduğu şeylərdən nəsə deyəcək. Bunları eşidəndə istər-istəməz içimə bir sevinc doldu. Məndən beşbetər hamıyla məsafəlidi, hamını kənardan izləyir deyə, ondan kompliment eşitmək günümü yox e, bütün həftəmi gözəlləşdirdi. indi oturub 1-2 məqamı da hesaba qatıb fikirləşirəm. Haqqında maraqlanmışdım, bir müddət adın çəkmək istəmədiyim xüsusi bir orqanda da işləyib. O diqqət eləməsin də, kim eləsin? Bəlkə də sözümüzün tutmağına vaxtilə sturukturun içində olmasının da təsiri var. Hələ keçən dəfə bir iş yoldaşıyla rusca danışanda hardan öyrəndiyini soruşmuşdum, bir ne il rusiyada yaşadığını demişdi. Mən də: "tələbə vaxtı var idi, sonra hamısından uzaqlaşdım, indi də hərəsi bir yana dağılıb. məni ruskiy kruqlara sal", - dedim, "bir dəfə yığışanda səni də çağıraram. Amma gərək səhərə qədər oyaq qalasan, sonra işə geciksən mənlik deyil", deyib razılaşdı. -*
belə, bu qədər. 3-4 aydır o qədər məşğulam ki, bu başlığa nəsə yazmırmışam. Dedim qoy heç olmasa bunu yazım, buralarda bir yerlərdə qalmış olsun. Təzə işə keçəndə qayıdıb xoş xatirə kimi oxuyaram.
wayfarer
və clubmaster
seriaları ilə məşhurlaşmış amerika mərkəzli eynək şirkəti. bütün təbəqələrdən olan insanlarçün əlçatan olan azsaylı brendlərdən biridir. Bir milyarderin də gözündə görmək mümkündür, orta gəlirli insanın da. 
. ümumiyyətlə, yivin təsiri böyükdür. çünki nəticədə güllə düz yox, fırlana-fırlana gedir. bu da havanı yarması və düzgün, dəqiq, stabil getməsində böyük rol oynayır. eyni zamanda, yivlər içəridən çölə sağa doğru burulduğundan güllə hər 100 metrdə 1 santimetr sağa çəkir. bu da 500 metr effektiv atış məsafəsi olan avtomat silahı üçün çox da böyük bir problem deyil.
