@87800 haqlisan. seckilerin seffafligindan bele emin oluna bilmeyecek rejimde bunlar tutarli arqumentler deyil.
her ne qeder bunu demeyi ozumde haqq gormesem de, kutlevi ayaqlanma olmadigi ucun biraz da dolayli yolla xalqin da payi olmus olmurmu?
xususile depremden sonra artiq ferqli bir kutle gozleyirdim, amma daha da pise getdi. saglam bir muxalif lider lazimdir belke de, bilmedim ki.
mesaj @87802 ♡
12:55
her ne qeder bunu demeyi ozumde haqq gormesem de, kutlevi ayaqlanma olmadigi ucun biraz da dolayli yolla xalqin da payi olmus olmurmu?
xususile depremden sonra artiq ferqli bir kutle gozleyirdim, amma daha da pise getdi. saglam bir muxalif lider lazimdir belke de, bilmedim ki.
mesaj @87802 ♡
12:55
@87802, @87803
məsələ nə Kılıçdaroğlunun individual olaraq düzgün namizəd olub-olmaması, nə də xalqın bixəbər olmasıdır. məsələ təşkilatsızlıq, siyasi strategiyasızlıq, kampaniyanı apara bilməməkdir.
yeniden refah partiyası, hüdapar, akp təşkilatları müxalif məhəllələrdə belə ev-ev gəzirdilər. akpli usta başı, 15 il yanında işləmiş işçiyə zəng edib bu dəfə ərdoğana səs vermək üçün razı salmağa çalışırdı. təşkilatçılıq budur.
chp isə kadıköydən və onsuz da müxalif olan məhəllələrdən kənara çıxa bilmirdi. sandıqları izmirdə belə qoruya bilməyən chp-nin urfa-da böyük dəyişiklik etməsi gözlənilməzdi.
iqtisadi açıdan isə gözlənilən qədər çöküş olmadı. inflyasiya çox idi, ancaq maaş artımı da oldu (nə qədər real olaraq fərq qalxmasa da, nominal olaraq sıfırlandı). geniş istihdam-ucuz işgücü paradigmasını tətbiq etdi hökümət. səudiyyə ərəbistan, misir, rusiya kimi ölkələrdən pul depoladı ərdoğan. qısa müddətliyinə dövizin qalxmasını dayandırdı. yəni, seçim üçün iqtisadiyyatın iplərini ələ aldı. orta sinifdə ərimə olsa da, anadoludakı işçi və kəndli hissələrində çox ərimə olmadı. xırda dəyişikliklər oldu həyat tərzlərində. bunu da "iqtisadiyyat qalxar-düşər. düzdür indi problemlərimiz var. amma bu xainlər, terroristlər gəlsə vətən əldən gedəcək" deyərək razı sala bildilər. əsas ərimə yaşayan orta sinifin yaşadığı metropollar onsuz da kılıçdaroğluna verəcək.
millet ittifakı da siyasi gündəmini sinfi açıdan qurmadı. yəni əsasən "demokratiya, vizalar, siyasi azadlıq" üzərinə kampaniya apardı. ancaq gündə 12 saat işləyən işçinin demokratiya vecinə deyil. daha gündəlik həyat üzərindən kampaniya aparılmadı.
televiziya, hüquq, məhkəmə prosesləri, polis və bütün dövlət aparatları kılıçdaroğluna qarşı terror kampaniyasını gücləndirdi. anadoluda yaşayan çox insan twittera girmir, televizora baxır. televizorda danışılanlar isə bəllidi.
məsələ kılıçdaroğlu və ya xalq məsələsi deyil. məsələ sistem içi müxalifətlik, küçəni pisləmək, sinifdən qaçmaq və seçkiyə induksiya olmaqdır.
məsələ nə Kılıçdaroğlunun individual olaraq düzgün namizəd olub-olmaması, nə də xalqın bixəbər olmasıdır. məsələ təşkilatsızlıq, siyasi strategiyasızlıq, kampaniyanı apara bilməməkdir.
yeniden refah partiyası, hüdapar, akp təşkilatları müxalif məhəllələrdə belə ev-ev gəzirdilər. akpli usta başı, 15 il yanında işləmiş işçiyə zəng edib bu dəfə ərdoğana səs vermək üçün razı salmağa çalışırdı. təşkilatçılıq budur.
chp isə kadıköydən və onsuz da müxalif olan məhəllələrdən kənara çıxa bilmirdi. sandıqları izmirdə belə qoruya bilməyən chp-nin urfa-da böyük dəyişiklik etməsi gözlənilməzdi.
iqtisadi açıdan isə gözlənilən qədər çöküş olmadı. inflyasiya çox idi, ancaq maaş artımı da oldu (nə qədər real olaraq fərq qalxmasa da, nominal olaraq sıfırlandı). geniş istihdam-ucuz işgücü paradigmasını tətbiq etdi hökümət. səudiyyə ərəbistan, misir, rusiya kimi ölkələrdən pul depoladı ərdoğan. qısa müddətliyinə dövizin qalxmasını dayandırdı. yəni, seçim üçün iqtisadiyyatın iplərini ələ aldı. orta sinifdə ərimə olsa da, anadoludakı işçi və kəndli hissələrində çox ərimə olmadı. xırda dəyişikliklər oldu həyat tərzlərində. bunu da "iqtisadiyyat qalxar-düşər. düzdür indi problemlərimiz var. amma bu xainlər, terroristlər gəlsə vətən əldən gedəcək" deyərək razı sala bildilər. əsas ərimə yaşayan orta sinifin yaşadığı metropollar onsuz da kılıçdaroğluna verəcək.
millet ittifakı da siyasi gündəmini sinfi açıdan qurmadı. yəni əsasən "demokratiya, vizalar, siyasi azadlıq" üzərinə kampaniya apardı. ancaq gündə 12 saat işləyən işçinin demokratiya vecinə deyil. daha gündəlik həyat üzərindən kampaniya aparılmadı.
televiziya, hüquq, məhkəmə prosesləri, polis və bütün dövlət aparatları kılıçdaroğluna qarşı terror kampaniyasını gücləndirdi. anadoluda yaşayan çox insan twittera girmir, televizora baxır. televizorda danışılanlar isə bəllidi.
məsələ kılıçdaroğlu və ya xalq məsələsi deyil. məsələ sistem içi müxalifətlik, küçəni pisləmək, sinifdən qaçmaq və seçkiyə induksiya olmaqdır.