mesaj @98011 1 ♥
23:01
@98011 azərbaycanlılar iranlılar və ermənilər qədər zəngin tarixi "materiala" sahib deyillər :) bizim əlimizdə onların sahib olduğu həcmdə "arxeoloji xammal" yoxdur) polyak publisist ryszard kapuściński'nin "one world, two civilizations" essesindən götürdüyüm bu sitat bəlkə daha yaxşı izah edər demək istədiyimi:
"tarixi cəmiyyətlərdə hər şey keçmişdə qərar verilmiş olur. onların bütün enerjiləri, hisləri, həvəsləri keçmişə yönəlmiş, tarixin müzakirəsinə və mənasına həsr olunmuş olur. onlar əfsanələr və qurucu əcdadlar aləmində yaşayırlar. onlar gələcək haqqında danışmaqdan acizdirlər, çünki gələcək onlarda tarixə qarşı olduğu kimi eyni ehtirası oyandırmır. onların hamısı tarixi insanlardırlar - böyük döyüşlər, parçalanmalar və münaqişələr dövründə doğulan və yaşayan insanlar. onlar yaşlı müharibə veteranı kimidirlər. ancaq danışmaq istədikləri üzərlərində dərin təsir qoymuş heç vaxt unuda bilmədikləri bir travmanın böyük təcrübəsidir. bütün tarixi cəmiyyətlər zehinlərini və təxəyyüllərini dumanlandıran bu ağırlıq ilə yaşayırlar. onlar tarixin dərinlərində yaşamalıdırlar; [çünki] onlar özlərini belə identifikasiya edirlər. əgər onlar tarixlərini itirsələr, öz kimliklərini itirmiş olacaqlar. o zaman onlar, sadəcə, anonim olmuş olmayacaqlar, həm də öz mövcudiyyətlərini dayandıracaqlar. tarixi unutmaq özünü unutmaq mənasına gələcək - bioloji və psixoloji bir unudulma. bu bir sağ qalmaq məsələsidir. yeni bir dəyər yaratmaq üçün cəmiyyətin zehni təmiz olmalıdır ki, bu onu gələcəyə yönələn bir iş görmək üçün diqqətini toplamağa imkan versin. bu faciədir ki, tarixi cəmiyyətlər belə tələyə düşüblər."
"tarixi cəmiyyətlərdə hər şey keçmişdə qərar verilmiş olur. onların bütün enerjiləri, hisləri, həvəsləri keçmişə yönəlmiş, tarixin müzakirəsinə və mənasına həsr olunmuş olur. onlar əfsanələr və qurucu əcdadlar aləmində yaşayırlar. onlar gələcək haqqında danışmaqdan acizdirlər, çünki gələcək onlarda tarixə qarşı olduğu kimi eyni ehtirası oyandırmır. onların hamısı tarixi insanlardırlar - böyük döyüşlər, parçalanmalar və münaqişələr dövründə doğulan və yaşayan insanlar. onlar yaşlı müharibə veteranı kimidirlər. ancaq danışmaq istədikləri üzərlərində dərin təsir qoymuş heç vaxt unuda bilmədikləri bir travmanın böyük təcrübəsidir. bütün tarixi cəmiyyətlər zehinlərini və təxəyyüllərini dumanlandıran bu ağırlıq ilə yaşayırlar. onlar tarixin dərinlərində yaşamalıdırlar; [çünki] onlar özlərini belə identifikasiya edirlər. əgər onlar tarixlərini itirsələr, öz kimliklərini itirmiş olacaqlar. o zaman onlar, sadəcə, anonim olmuş olmayacaqlar, həm də öz mövcudiyyətlərini dayandıracaqlar. tarixi unutmaq özünü unutmaq mənasına gələcək - bioloji və psixoloji bir unudulma. bu bir sağ qalmaq məsələsidir. yeni bir dəyər yaratmaq üçün cəmiyyətin zehni təmiz olmalıdır ki, bu onu gələcəyə yönələn bir iş görmək üçün diqqətini toplamağa imkan versin. bu faciədir ki, tarixi cəmiyyətlər belə tələyə düşüblər."