Bir gün görürsən ki, artıq nə Şopenhauer kimi bədbin, nə də Leybnits kimi nikbin ola bilmirsən və bu dünyanı nə ola biləcəklərin ən pisi, nə də ola biləcəklərin ən yaxşısı hesab etmirsən.
Bir gün görürsən ki, sən ümumiyyətlə hesab etmirsən. Sən sadəcə hiss edirsən. Sən sadəcə varsan – ot kimi, ay kimi, kəpənək kimi.
Bir gün görürsən ki, sən, torpağın altında həvəslə öz mövcudluğunu davam etdirən soxulcan kimi, bu möhtəşəm oyunun adi iştirakçısısan (ki, bu heç də bəd xəbər deyil!) və soxulcandan tək fərqin bunu görməkdir. Soxulcan sadəcə var, sənsə həm də bilirsən ki, varsan.
Bir gün başa düşürsən ki, bu dünya mənasız, amma maraqlıdır.
Və məhz o gün ilk dəfə həvəslə yaşamağa başlayırsan.
Hətta, başqa sözlə, sən ilk dəfə o gün yaşamağa başlayırsan.
Soxulcanın torpaqda yaşadığı kimi.
mesaj
@
38 ♥
15:39
15:39
@ 12517 Yox e onları mən də tanımaq istərdim
sevgini ‘sevdiyi insan’ olaraq görənlə ‘sevdiyindən ayrı görən’ arasında dağlar qədər fərq var. ilki sahiblənmə istəyini boğa bilmədiyi halda, digəri onsuz belə sevgi hissini yaşad(y)a bilir. Biri sevgisini görüb, eşidib, danışıb, toxunub ortaya çıxartmağı hədəfləyir, digəri isə onu zatən özündə yaşadır. Birinci özünü itirdiyinin iztirablarından külə çevirdiyi halda (hissin materiyaya qovuşduğu an), ikinci sevgini yeni başdan yazır (fikrin sözə büründüyü an). Ortaq cəhət isə barmaqların saçlara keçməsidir…
mesaj
@
38 ♥
21:15
21:15
@ 12517 Yox e onları mən də tanımaq istərdim
https://www.youtube.com/watch?v=81e3Efe6QY0
mesaj
@
38 ♥
16:31
16:31
@ 12517 Yox e onları mən də tanımaq istərdim
“Siddarthanın qarşısında yeganə məqsəd dururdu: heç olmaq, arzu və istəklərini, sevinc və ağrılarını boğmaq. Özü üçün ölmək, Mən’inə son demək, boşalmış ürəyinin hüzuruna tapınmaq, fədakar düşüncələrində möcüzə ilə rastlaşmaq – bu idi onun məqsədi. Öhdəsindən gəldiyi Mən’i öləndə, ürəyindəki son damla ehtiras quruyanda , bax onda əsasların əsası, ilahi sirr, Mərhəmin qapıları onun üzünə açılacaq.”
mesaj
@
38 ♥
15:09
15:09
@ 12517 Yox e onları mən də tanımaq istərdim
1 2 3 4 5