46. salam 4 yaşlı söz6- nın 1 yaşına 11 günü qalmış, hər səhifəsində pessimizm bəsləyən günlüyü!
sənjn bizə oxşayan ən gözəl cəhətin sənin də necəsən sualına çox mürəkkəb cavablarının olmasıdır.
24 martdır- 2016...bizdə gecə 4- ü bir neçə dəqiqə haqlıyıb. haqqında danışdığımız həyatın özü belə şirin yuxudadır sanki...

martın 23- ü çox gec oyandım günlük! günorta idi. o qara, acı, pessimist xəbərlərin günün birinci yarısında danışılan hissəsini eşitməmək üçün. bəlkə də yalnız yuxuda onu qəlbimdən çıxara bildiyim üçün...
evimdə oldum, sənə baş çəkdim, artıq bərkiməkdə olan bayram şirniyyatlarından yedim. axşama doğru küçəyə çıxıb göz gəzdirdim. 11 tuş oynuyan uşaqlar, prişikdən gileylənən yeniyetmələr, hər şey tipik məhlə ab- havasının fonunda cərəyan edirdi günlük!
taa ki, ürəyimin dərinliyindəki o lüks oturacaqlardan birində qərarlaşan o gözəlin xəbərçisi gələnə qədər...

aptekə qədər onu müşayiət etməyimi xahiş elədi, etiraz eləmədim...çünki, bu gün hər şeyin sadə, öz qaydasında getməsindən sıxılmışdım. necə ki, məhəmməd füzuli "ya rəbb! bəlayi eşq ilə qıl aşina məni" deyib qəm arzulayırdı, mən də o cür günün stressizliyini qəbul edə bilmirdim.

azacıq söhbətdən, hal- əhval tutub xoş beş- on beş lyric- lərini bitirəndən sonra səs tonumu azaldıb qəmlicə yerə baxıb diqqətlə qulaq asılmasa, eşidilməyəcək tərzdə dedim:
-o necədir?
öncə lakonik olaraq
-yaxşıdır.
cavabı gəldi. amma nə mən zabitəm ki, qısa cavabla kifayətlənəm, nə o əsgərdir ki, rəsmi məruzə edib başını qurtarsın.
bu dəfə mənə bir az ondan danış mesajlı
-o tərəflərdə nə var nə yox? yoldaşı ilə münasibəti necədir? deyə soruşdum. ağlamsındım günlük!
"-21- i danışdım. yoldaşı onun mobil telefon işlətməyini istəmir deyə, işdən gələndə onun telefonu ilə məni yığdı."
dedi.

sevgilimi sevgililər günü itirdim, indi nə sevgi haqqında düşünə bilirəm, nə də, sevgililər günü haqqında...

sevgilimin xəbərlisi heç soruşmadığım halda
"-dedim bəbiş zad var?" deyə gülümsündü. ardınca
"-dedi ki, olmalıdı ki? başım çıxmır axı" sözlərini bildiyimiz vasitəsiz nitq şəklində vurğuladı.

bəzən elə hallar, elə situasiyalar çıxar ki, qarşına üzüləsən, sevinəsən, reaksiya göstərəsən, göstərməyəsən bilmirsən. yəni bu sənin keçirdiyin hisslə bağlıdırsa da, içində "hiss xaosu" baş verir, nə hiss etdiyini belə hiss etmirsən.

təxminən hansı cavabı alacağımı bilə- bilə kövrək halda
"- telefon işlətmədiyinə görə bütün günü darıxmır?" deyə soruşdum.
"-darıxır, sadəcə yoldaşına o qədər bağlanıb ki, o qədər sevir ki, tapşırığına da əməl edir. " cavabını aldım.
bir vaxtlar mən idim sevdiyi, dəyər verib hörmət etdiyi adam. indi isə, sillə kimi cavablar alan loser.

evə gəldim, dost- tanış çağırdı, bir az gəzib tozdum fikrim dağıldı. amma, hər pozitiv insanın belə gecənin mövcudluğu kimi acı həqiqətdən xəbəri var.

artıq 24- üdür axı, üstəlik 40 dəqiqədir heç kəsə faydası olmayan bir entry-ni sinəmdən bura köçürürəm.

nicos- secret love müşayiətində həqiqətin əsirinə çevrilmiş duyğularımdan yazıram.
darıxıram. çünki, 45 dəqiqə əvvəl onun şəklinə baxırdım, özü də, əlimə keçən gəlinlik paltarında çəkdirdiyi o sevincli günün şəklinə...