1. deməli təzə yerə köçmüşəm deyə, burda heç kəsi tanımıram. bir binəva gənclə söhbət etdiyim yadımdadı. deməli, biri var idi biri var yox idi:
- mən elə belə siqaret çəkmirəm ,brat. mən çəkdiyim siqaretin bloku 195 manatdı. uşaqlar xaricdən gətirir mənim üçün.
- adı nədi?
- konikuskuna
- nə?
- konikuskunda
- hə, lap yaxşı. mənimki vinçester qalın bozdu.
- yoxe ,braaaaat, mən elə siqaretlər çəkmirəm.
nə başıvızı ağrıdım nə də ayağınızı. bu binəva gəncin geyiminə baxdım, danışıq tərzinə və üz quruluşuna baxaraq, bildim gopologiya elmləri üzrə dosentdi hələ. professor olmağına çox var. sonra söhbət keçdi, qız söhbətinə. bilmirəm, qaqaş deyəsən çoxdandı öz ixtisası üzrə ya işləmirdi ya da başını buraxıb, ayaqları ilə futbol oynayırdı. belə çox çək-çevirdən sonra, dedi ki:
- qızı vermirdiləre brat mənə. mən də getdim rayona (rayonu soruşmadım, daha doğrusu əziyyətə salmaq istəmədim). qızı götürüb, getdim türkiyəyə. 5 ay qaldım qızla. qıza bircə dəfə də olsa, toxunmadım (belə yerdə deyirləre ay bərəkallah ustadına). amma həmin vaxt türkiyədə qızlarla bazdığ zad da başa düşdün özün.
- bəs sonra nə oldu?
- qız 5 ay mənlə qalandan sonra, qızı mənə verdilər, ayın 24 ü toyumdu.
- xoşbəxt olun.
- bu meyxana vareee eşitmisən? sənin ədəbivi ərkanıvı sikim erməni, sənin damarıvı qanıvı sikim erməni. (burdan artıq senzor tətbiq edirəm, ət tökülməsin deyə).
- hə lap yaxşı qaqaş, mən də gedim.
- oldu brat sağol.
belə parabeyin tiplər görəndə hər bir adamın sevinməyə haqqı var. axı onlar olmasa necə özümüzə ağıllı deyək?!