795. belə bir adətim var mənim. hər il sonunda bir hesabat çıxardaram özümə. nə yaşadığım, nə yaşamadığım. çətinliklə yazıra bu entry-ni. çünki 1. "k" hərfi işləmir deyə hər dəfə "ctrl v" etməyə məcbur qalıram, silmək düyməsi də işləmir, "delete" ilə yola verirəm. 2. heç həvəsim yoxdu. amma adətdi. başladıqmı, davam etdirməliyik. hə, burda niyə yazırsan deyə soruşa bilərsiniz. bunu bir prova olaraq qəbul edək.

2017 nə bilim. o qədər şey itirdim, o qədər xəyal qırıqlığı yaşadım ki. bir çox şey yolunda getmədi, yolunda gedən şeylər isə mən istədiyim tərəfə getmədi. hardan başlayacağımı bilmirəm. əslində çox yaxşı bilirəm. amma o qədər qorxağam ki, bununla üzləşə bilmirəm. well, time to face the reality, leon. with all pain, they are only things that keep you alive and make you stronger. buraları niyə ingilis dilində yazdım, bilmirəm. cool səslənir deyəsən, ona görədi. nəsə söhbəti çox uzadıram. onsuzda uzun bir entry olacaq, illik çıxarış olduğu üçün bütün iyrənc və çirkinliklərimi, bir az da göy qurşağı qusacam.

1. sevdiyim qız varıydı. bir mənada siz də tanıyırsınız onu. zira bu günə qədər yazdığım bütün entry-lər ondan iz daşıyırdı. hekayəyə əvvəldən başlamaq istəmirəm. bir oğlan gəlmişdi universitet qrupumuza. xaricdə oxuyub, buranı donduraraq, daha sonra buranı bitirməyə gəlib. qıraqda dururdu, heç kimə qarışmırdı. mən ona əl uzadaraq dostluq təklif etdim. dedim, gəl qrupumuzun parçası ol. sinifə alışdırdım onu. bir gün məndən soruşdu ki, sənnən o qız arasında nəsə yaşanıb? o qədər bilinirdi bir-birimizin rəftarları. artıq səmimi olduğumuz üçün gizlətmədim, bir az açıqladım. belə-belə. sonra nəsə baş verdi. bu məndən soyudu. zarafatlarıma gülmür, nə bilim, gic-gic rəftar edir mənə qarşı. bir gün qardaşım mənə dedi ki, qızla oğlanı əl-ələ tutuşanda gördüm. dedim olmaz amk elə şey. inanmadım. bundan bir ay sonra, sentyabrın 2-si whatsapp'da bir status paylamışdı. bir ayrılıq şeiri idi hansısa azərbaycanlı şairin yazdığı. ona nazim hikmətin bir ayrılık hikayesi şeirini göndərdim. dedim bu çox daha gözəldi. dedi bu şeiri bir mənası olduğu üçün paylaşmışam. anlamışdım. qorxaraq, dualar edərək, gözlərim dolaraq soruşdum.
- həyatında biri var?
- var idi.
- x idi? (oğlanın adını dedim)
- hə.
ürəyim elə parçalanmışdı ki, elə qəzəblə dolu idi ki, nə edəcəyimi bilmirdim, bütün dünyanı dağıtmaq istəyirdim. hər şeyi yandırmaq. hər kəsi öldürmək. ölmək istəyirdim. onsuzda ölmüşdüm. ağlımı siksinlər. hələ də mədəni mədəni danışırdım. çıx həyatımdan dedim. içini boşalt, ürəyindəkilərinin hamısını de dedi. bir qismini dedim. bir qismi hələ də beynimdə fırlanır. arada gecə yatmağa qoymur. qrupdakı cəmi digər 2 nəfər “dostumun” heç biri mənə bu hadisə barədə bir şey deməmişdi. “sənin inciməyini istəmədim” dedi mənə o. “toy dəvətnaməsi yollayanda xəbərim olasıydı?” dedim. o nə deməkdi dedi izdirabına soxduğum. həyatımda yediyim ən böyük kazık, həyatımdakı ən böyük xəyanət, həyatımın ən mal hiss etdiyim anı idi. aylarla bir şey yaşanmış, məndən gizli və xəbərim olmamışdı. özümü daha təhqir edilmiş hiss etməmişdim. başqa biri olsa anlayardım, lakin tanıdığım biri olması, dostlarımın, canlarım dediyim insanların məndən bunu gizlətməsi bəlkə də nə qədər müddətdir. bilmirəm. hələ də fikrim dəyişmiş deyil. bir dostum, narahat olma, əgər qəzəblisənsə uduzmusan deməkdi. onlara uduzduğunu göstərmə dedi. hər birinin ayrı-ayrılıqda ilk öncə ailə üzvlərini tək-tək itirməsini istəyirəm. daha sonra da əziyyət içərisində ölmələrini. mən kin saxlayan bir insan deyildim. lakin o insanı öldürdülər. boş hiss edirəm ondan bəri.

2. nənəmi itirdim məsələn. atamın nənəsi. amma məni öz uşağı kimi sevirdi. mən də onu öz canım kimi. vəziyyəti yaxşı deyildi zatən son zamanlarda. bir gün gecə zəng gəldi ki, vəziyyəti pisləşib. atam və anam gecə saat 1də getdilər məni evdəkilərin başına qoyub. evdə bir mən oyağam. 2 saat keçdi. 3də zəng elədim, ağzımı aça bilmədən atam “yat dedi, keçdi, bitdi hər şey”. “səhərə çox iş var”. ilk dəfə bu qədər yaxın birini itirdim. o torbanı torpaq çuxurun içinə qoyarkən hələ məni 1 ay əvvəl doyunca öpmüş birinin cansız bədəninin olduğunu düşünəndə gözlərimdəki yaşı saxlaya bilmədim. o boyda kişinin içində ağlayan, ən azından gözləri yaşaran tək mən idim. atama baxdım. atam ağlayan insan sevməz. “hətta kişi ağlamaz” deyə düşünən orta statistik bir azərbaycanlıdı. atam mənə baxırdı. gözündəki şəfqət duyğusunu uzun müddətdi görmürdüm. sonra onun da gözlərini sildiyini gördüm. o məzarın başında ağlayan 2 kişi biz idik. o göz yaşlarını gizlədə bilirdi, mən burnumu çəkməyə məcbur idim.
3. banka praktikaya getdiyimi və işə götürməyəcəklərini demişdim. haqlı çıxdım, götürmədilər. amma onun əvəzinə başqa bir yerdə işə girdim. 1000 azndən yüksək bir maaş alıram. bankda həmin vaxt işə qəbul olmuş məndən 4 yaş böyük o biri praktikant 700 azn alırdı və hər dəfəsində gözümə soxurdu. indi götür o 700ü götünə sox canım. bəli qazandığım maaşla fəxr edirəm. 21 yaşında məndən daha varlıları, daha yaxşıları, daha imkanlıları var. amma ilk işimdən belə bir məbləğ almaq, mənim üçün maaşdan daha dəyərlidi.
4. yeni bir evə köçdük. daha rahatdı. daha şəraitlidi. həm də eyni qiymətə. amma qonşularımız bir pox deyil. alt qonşumuz köhnə polisdi, özünü bir pox zənn edir. amk mənim bildiyimin 70-də birini bil, elə kommunikasiya quraq gicdillah.
5. məndən daha ağıllı, daha varlı, daha genel kültürü çox olan insanlarla tanış oldum. öyrənəcək çox şeyim var, hələ yolun başında olduğumu deyir hamı.
6. ielts aldım, amma cv-yə yazmaqdan başqa bir poxa yaramadı. yaxşı, bəlkə arada qızlara filan deyib, bizde ortam böyle deyirəm, amma yəni o qədər* glş
7. acca-nın f3 kursuna gedirəm. yanvar-fevralda imtahan verəcəm. orda bir qızla tanış olmuşam. tək falsosu 25 yaşında olmasıdı. çox ağıllı, çox zarafatcıl biridi. tam mənim kafamdadı. amma heç bir şəkildə onu beynimə buraxmıram. hələ təzə-təzə yaram qabıq bağlamışkən, ikincisinə ehtiyacım yoxdu.
8. ad günümü tək qeyd etdim bu il. dost yox idi, qohum yox idi. ailəm yox idi məniydim, star wars varıydı. bir ara lord of the rings də izləmişlr ola bilərəm. dəqiq bildiyim tək şey, ürək dolusu hönkürə-hönkürə ağlamağımdı. təbrik edən belə olmamışdı lan. hal-hazırda mən heç kiməm. tamamilə.
9. bir də sonuncu dəfə doctor regeneration edərkən ağladım ciddi-ciddi. capaldi həyatımdakı ən gözəl şeylərdən biri idi. o da getdi. amma bu başqa başlığın mövzusudu.
10. 4 ildən çoxdu ki, evdə yolkamız yoxdu. yəni bakıdakı evimizdə. səbəbini nə siz soruşun, nə də mən deyim.
11. 2018-in mənim ilim olacağı ilə bağlı çox dəyişik düşüncələrim var. axırıncı dəfə belə hiss edəndə 2015 idi. və arada yaşanan gözəl şeyləri saymasaq bokkkkkk kimi keçmişdi. tanrı bu dəfəkindən qorusun.

ey sözlük əhalisi. 2018-ə girdik-girəciyik günümüzdə, hamınızın yeni ilini qabaqcadan təbrik edirəm. ümid edirəm, hamı layiq olduğu həyatı yaşayar. yeni ildən gözləntimmi? sağlam olmaq, ailəmin sağlam olması və varlı olmaq. dünya sülhünün də, ac və kasıb əhalinin də, azınlıkların da, çoxunluqların da götünə qoyum. sağ olun.