1. 1996-cı ildə yeni il gecəsi öz evində başına sərt bir cisim vurularaq, boğularaq öldürülən uşaq gözəllik kraliçasıdır. 23 ildir qatili tapılmamışdır. Cinayəti üstünə götürən pedofil isə qızı tanıma ehtimalı belə olmayan, heç bir sübutla uyuşmayan birisidir. Atası, anası və qardaşı da daxil olmaqla bütün ailə tərəfindən öldürüldüyünə dair fikirlər həmişə var olub və ehtimallar arasında ən məntiqli olanlardan biri kimi görünür. Zəngin olduqlarından ədalət sisteminin çarxına bir şəkildə o qızıl çubuğu soxmağı bacarmış olduqlarına inanıram mən də. Uşağın paltarlarının kənarından dərisində görünən izlər də heç kömək etmir ailənin məsumluğunu fikirləşməyimizə.
Bu yazıq, kiçik məstana o altı ilciyini qadın kimi geyindirməkləri, podyumlara çıxarmaqlarıyla heç normal bir uşaq kimi belə yaşatmayıblar, sonra da amansızca öldürüblər. Düzgün tarixlər üçün adını google-lamalı olanda kənarda fotoları da çıxdı və özüm ölüm deyirəm, məni bu uşağın fotoları qədər qorxudan heç nə yoxdur. Avtomatik notbukun önündə uzanmağı kəsib, otağa filan boylandım. Heç bilmirəm, niyə belə təsir edir, nəticədə birdən otağımda peyda ola biləcək cin/şeytan deyil. Bir də indi o cəsarət tələb edən axtarışa girə bilməyəcəyim üçün qoya bilməyəcəyim foto var idi (çünki Jonbenet haqqında üç il əvvəl oxumuşdum, iki gün heç durmadan bir niyə, bir səbəb araşdırmışdım internetdə, autopsy qeydləri və fotolarına qədər axtarmışdım) ki, ağlımdakı halıyla belə sarsıdıcıdır, gördüyüm ən kədərli şeylərdən biri ola bilər. Digər şeylərə nisbətdə elə bir şey də yox idi əslində, sadəcə cinayət yerində çəkilmiş əlinin fotosuydu. Kiçik bir qəlb çəkmişdi balaca ovucuna, o qədər adamı yumruq kimi vuran bir detaldır ki, onun kimi başqa bir şey görməmişdim mən. Ölməzdən əvvəl nələr yaşadığını sadəcə özünün bilməyi nə dəhşətlidir, qatilinin insanlar arasında fırlanmağa davam etməsi, gözəl üzünün gülməyəcək olmağı, o qədər ağrı çəkmiş olmağı, uşaqların kobud, qara ayaqqabılarımızın altında həşəratlar kimi əzilməsi, bu qədər çox ölməkləri nə bərbaddır.