78. deyəndə evimizdə təkcə mənim otağımda elə bir kitabxana qədər kitab var, heç kim inanmırdı. evimizə gələnlər isə həmişə şok olur ki, kravatımın yanındaki rəflər belə kitab doludur. hamısını oxumuşam? yox, təəssüf ki. anamın cavanlıq illərindən bəri yığdığı kitablardır, çoxu kiril əlifbasıyla və ya rus dilində olduğu üçün əlifbanı öyrənəndən sonra ilk öyrəndiyim iş kiril əlifbasını öyrənmək olmuşdu o kitabları oxuya bilmək üçün. hecalıya-hecalıya oxumağım yadıma gəlir, o qədər zövq verirdi ki. bəlkə oxuduğum əsərlərin mənasını başa düşə bilmirdim o yaşda, amma 20ci illərdən qalmış bir kitaba toxunmaq belə insana çox dəyərli bir hiss bəxş edir. amma bu qədər kitabın içində böyüməyimə baxmayaraq, heç vaxt, başlıqdaki mövzunun uzaq-yaxınından keçməmişəm. həqiqət isə budur ki, türkcə 2-3 eşq romanı oxuyan ya da ümumilikdə toplasan 10 kitab oxumamış şəxslərin yuxardan aşağı baxmaqları filan məni məndən alır. hələ bir də belə deməkləri var "aaa evində o qədər kitab var amma hamısını qutarmamısan, mən olsam çoxdan bitirmişdim." yox, bağışlayın, qutarmamışam.