7. xalq olaraq əhval ruhiyyəmiz sinusoiddir dedirtmişdir. içi mən qarışıq hamı, dron videosu görəndə orqazm olur. elə ki, shushan stepanyan ütü ilə çəkilmiş, tank vurulma videosu paylaşır giririk yerin dibinə. biraz başa düşmək olar, soyuqqanlı olmaq çətindir. ancaq xahiş edirəm bir dəfə emosionallığı kənara qoyub bir olanları fikirləşin. əldə olunan nəticə müsbətdir yoxsa yox? müsbət olduğu axı danılmazdır! heç bir müharibədə heç bir tərəf hər istədiyinə nail olmur. bir il əvvəl qarabağı niyə azad etmirdik? bu suala bir cavab verməyə çalışın. böyük ehtimal cavab rusiya qoymazdı olardı. ancaq daha doğru cavab isə, beynəlxalq siyasi vəziyyət imkan vermirdi. indi də o müqavilədə daha sərt şərtlər qoymağımıza beynəlxalq siyasi vəziyyət imkan vermədi. xalq çox da istəsin erməniləri ordan qovmaq. axı bu alınan şey deyil! və yaxşı ki də deyil! siz elə bilirsiniz dövlətimizin tam rahat qərar vermək iradəsi var? o iradədən heç rusiyada da yoxdur. rusiya bu gün desə ki, qayıdın 27 sentyabrdakı təmas xəttinə yoxsa dərbənddən girib gedəcəm qarabağa. sizcə nə baş verəcək? buna getməzlər axı. gündəlik həyatımızda necə ki, tam sərbəst deyilik, bizim sərbəstliyimiz başqalarının sərbəstliyinin başladığı yerdə bitir, eləcə də ölkələr də tam sərbəst qərarlar qəbul edə bilmirlər. bu normaldır və burda sentimentallığa heç bir yer yoxdur. hər bir oyunçu əlində olan kartlar qədər oynaya bilir. 20-ci əsrin əvvəlində sovet qoşunları qarabağa girib erməni üsyanını yatıranda, azərbaycanın lehinə qərar verdilər. 90-cı illərdə elçibəy onları azərbaycandan çıxaranda onlar ermənilərin lehinə qərarlar qəbul etdilər. hamı vəziyyətə görə oynayır.

45 gün ərzində sanki malibu istirahətində olan müxalif media təzədən işə başlayıb. hakimiyyətin bu sazişi imzalamağına qəti qarşı çıxırlar. millətin həssas yerindən istifadə etmək istəyirlər, 20 yanvar hadisəsini yada salırlar. təəccübləndikmi? xeyr! normaldırmı? bəli! ümumiyyətlə gürcüstan, ermənistan misalından sonra qərbpərəst müxalifətdən tamamilə qorxmağa başlamışam.

bu münaqişə yəqin ki, burda bitməyəcək. sülh olması əladır da, problemli bölgənin yoxa çıxması, nə rusiyaya, nə türkiyəyə, nə də qərbə maraqlıdır. ani məğlubiyyət yəqin ki, ermənistanda daha millətçi siyasətçilərin hakimiyyəti ələ keçirməsinə gətirib çıxaracaq. xaricdəki diaspora ermənistan üçün daha ciddi çalışmağa başlayacaq. rusiya türkiyəni də bura buraxmaq bahasına həm azərbaycan torpaqlarına yenidən girmiş oldu, həm də ermənistana sugar daddysinin kim olduğunu göstərdi. sərf edəcəkmi bilmirəm. azərbaycanda isə iqtidarın da, müxalifətin də əlinə yeni "narrative" düşdü. hərə bunu öz xeyrinə işlətmək istəyəcək. məğlub olan tərəfin barışmaq istəməsi daha az ehtimaldır. bu təşəbbüs qalib tərəfdən gəlməlidir. ermənilər birinci müharibədən sonra bunu etmədilər. bizim indi buna şansımız var. yaxın illərdə realist səslənmir. ancaq məncə nə vaxtsa sülh olmağını azca da istəyən insan indidən xırda da olsa addımlar atmalıdır. bəlkə nə vaxtsa erməni millətçiliyinin də təsirini azaltmış olarıq.
yenə xəyallara daldım deyəsən.

P.S. bir də ki, sosial mediada bu temadan yavaş-yavaş uzaqlaşın. Gedin modellərin götünə, ya da six pack-larına baxın, ancaq siyasət barədə oxumayın. maraqlısı və qorxulusu odur ki, sosial media sizə görmək istədiyinizi yox, hirslənib reaksiya verdiyiniz içəriyi daha çox göstərir. çünki məntiqlidir, xoşladığınız şeyə like qoyub keçərsiniz, ya da heç bunu da etməzsiniz. ancaq sizi qəzəbləndirən xəbəri başqaları ilə bölüşüb, şərh vermək ehtimalınız çoxdur. beləcə bu tip məlumatlar daha tez yayılır və sizə göstərilir.