1. Kiçik Alman Knyazlıqlarının Prusiya ilə birləşməsi nəticəsində alman siyasi birliyinin yaranması hadisəsi.

1848-ci il fransız inqilabından sonra avropanı yenidən inqilabi əhval-ruhiyyə bürümüşdü. Bu inqilabi əhval ruhiyyə almaniyaya da təsir etmiş, alman siyasi birliyinin qurulması demək olar ki hər almanın xülyasına çevrilmişdi. Nəticədə fransadaki çevrilişlə eyni ildə, 1848-də Almaniyada böyük bir inqilab başladı. inqilabçılar Prusiya Kralının liderliyində bütöv alman dövlətinin yaradılmasını istəyirdilər. Bununla yanaşı parlament və liberal islahatlar da tələb edən inqilabçılar bu tələblərini Prusiya kralına bildirdikdə öz mütləqiyyətini itirmək istəməyən Kral içində Otto Von Bismarck'ın da olduğu muhafizəkar siyasətçilərin də təkidi ilə tələbləri rədd etdi. Bundan sonra inqilab zorla yatırıldı. Ancaq təsiri heç sönmədi.

1862-ci ildə keçmiş Petersburg və Paris səfiri, Konfederasiya deputatı, liberallara nifrəti ilə tanınan Otto von Bismarck Prusiyanın baş naziri təyin edildi. Bismarck 1848 inqilabında inqilabçıların əleyhində davransa da alman siyasi birliyinin tərəfdarlarından idi.

Bismarck Almaniyanın birləşdirilməsinə Danimarkanın əlində olan Holstein və Shlezvik bölgələrinin alınmasından başlamaq istəyirdi. Zira bu bölgələrin əhalisinin əksəriyyəti alman idi. Hətda Holstein Alman Konfederasiyası daxilində idi. Lakin Bismarck'ın buraları almaqda ona ən böyük maneə ingiltərə idi. Zira ingiltərə Danimarkanı Prusiyaya qarşı şimaldan təzyiq vasitəsi kimi istifadə edirdi və Danimarkanın zəiflədilməsi tərəfdarı deyildi. Bu səbəbdən Danimarkanın ram edilməsi üçün Bismarck'a müttəfiq, müttəfiq tapmaq üçün isə fürsət lazım idi. Çox keçmədi ki bu fürsət yarandı.

1815-ci ildə Viyana konqresi ilə birlikdə Napoleon Bonaparte'ın yaratdığı Varşava Knyazlığı Rusiyaya birləşdirilmişdi. Ancaq Rusiya Polşaya xüsusi status vermiş, Polşanın konstitusiya ilə idarəsinə razı olmuşdu. Lakin bu konstitusiya çox keçmədi ki lazımsız bir kağız parçasına çevrildi və Çar buranı yenidən mütləqiyyət ilə idarə etməyə başladı. Bunun nəticəsində polyakların ruslara olan nifrəti daha da artmış və bu nifrət 1863-cü ildə inqilaba dönüşmüşdü.

Polyak inqilabı ilə əlaqəli, demək olar ki bütün nüfuzlu Avropa dövlətləri Rusiya əlaeyhində qərarlar vermişdi. Hətda Fransada "Polyak qardaşlarımızı xilas etmək üçün Varşavaya yenidən ilərləməliyik!" kimi şüarlar səslənməkdə idi. Bu Rusiyanı böyük bir panikaya salmışdı ki "qurtarıcı" Bismarck Rusiyanın imdadına yetişdi və Rusiya tərəfindən çıxış etdi. Bundan sonra onsuz da polyak mövzusunda çox da həvəsli olmayan ingilislər neytral mövqe aldı. Fransa isə ingiltərə olmadan Prusiya və Rusiyaya qarşı muharibə edə bilməyəcəyini anlayıb inqilabın boğulmasına müdaxilə etmədi. Bismarc bu inqilab vasitəsiylə özünə lazım olan müttəfiqi, Rusiyanı əldə etmişdi. Artıq lazım olan yeganə şey Danimarka ilə muharibə üçün bəhanə tapmaq idi. Bəhanə isə tezliklə qapını döydü.

1864-cü ildə Danimarka kralı yeni Danimarka konstitusiyasını Alman Konfederasiyası daxilindəki Holstein'də də tətbiq etməyə cəhd etdi. Ancaq Prusiya buna qarşı çıxıb qərarın ləğvi üçün Danimarkaya ultimatum göndərdi.
Avstriya isə bu münaqişədə Danimarka ilə muharibəyə can atmırdı. Ancaq Prusiyanın tək başına muharibə etməsinə icazə vermək Konfederasiyanın prezidenti olan Avstriya üçün böyük bir prestij zədəsi demək idi. Bu səbəbdən Danimarkanın ultimatuma rədd cavabından sonra Prusiya ilə birgə Danimarkaya muharibə elan etdi. Danimarka bu 2 nəhəng güc qarşısında dayana bilmədi və tezliklə məğlub oldu. Məğlubiyyətin ardınca imzalanan Gastein müqaviləsi ilə Danimarka Holstein'i Prusiyaya Shlezvik'i isə Avstriya'ya verdi. Lakin Bismarck bu müqaviləni bəyənməmişdi zira o Shlezvik'in də Prusiyaya birləşdirilməsini istəyirdi. Buna görə də Avstriyanı muharibəyə cəlb edərək həm onun alman dövlətləri üzərindəki təsirini sındırmaq həm də Shlezvik'ə sahib olmağa cəhd etdi və cəhdi baş tutdu.

1864-cü ildə Prusiya-Avstriya muharibəsi başladı. Bütün avropa dövlətləri muharibənin Avstriya qələbəsi ilə nəticələnəcəyini düşünürdü. Prusiyanın 350.000, Avstriyanın isə 850.000 nəfərlik qoşuna sahib olması bu fikrin əsas səbəbi idi. Ancaq hər şey təxmin edilənin əksi oldu. 1866-cı ildə Avstriya Sadowa'da ağır məğlubiyyətə uğradı. Bundan sonra Prusiya qoşunları Praqaya girdi. Prusiyalıların Budapeştə iləriləyib Macarları yenidən inqilab etməyə sövq edəcəyindən təşvişə düşən Avstriya tələsik Prusiyanın tələblərini qəbul edərək sülh bağladı. imzalanan sülh ilə birlikdə Alman Konfederasiyası dağıldı və Prusiyanın başçılığı altında Şimali Almaniya Konfederasiyası yarandı.

Bundan sonra Almaniyanın birliyi üçün lazım olan yeganə şərt Cənubi Almaniyanın da alınması idi ki, buralar Avstriyanın məğlubiyyətindən sonra Fransa təsir dairəsində idilər. Görünür Bismarck'ın yenidən muharibəyə ehtiyacı var idi.

1870-ci ildə ispaniyada vərasət problemi yaranmış və ispan hökuməti alman Hohenzollern sülaləsini taxt-taca sahib olmaları üçün dəvət etmişdi. Ancaq bu Fransa imperatoru iii napoleon'u təşvişə saldı. Əgər hohenzollern sülaləsi ispaniyada hakimiyyətə gəlsə idi Fransa 2 tərəfdən muhasirəyə alınacaqdı. Bu səbəbdən Fransa olduqca sərt hətda təhqiramiz ifadələrlə bu sülalə dəyişikliyini tanımadığını və dərhal qərarın ləğv edilməsini tələb etdi. Ancaq fransızların bu həddən artıq reaksiyası onun beynəlxalq arenadaki prestijini aşağı saldı və alman dövlətləri üzərindəki təsirini də sildi. Nəticədə bu ciddi siyasi təzyiq muharibəyə döndü və Fransa 1870-ci ildə Şimali Alman Konfederasiyasına muharibə elan etdi. Muharibədə Cənubi Alman dövlətləri Prusiya tərəfində oldu.

Muharibə özünə inamı yüksək olan fransızlar üçün böyük bir rüsvayçılıqla nəticələndi. Sedan döyüşündə çox ağır məğlubiyyətə uğradılar və imperator Napoleon əsir alındı. 1871-ci ildə almanlar Parisi tutdular və həmin il, Parisdə, Versal sarayında Almaniya imperiyası elan edildi. Fransa ilə imzalanan müqavilə ilə almanlar həm də Elsas-Lotaringiyaya sahib oldular.

Bununla da Alman siyasi birliyi quruldu.