əsər faciə janrında yazılıb. əsərdə bahadırla erməni qızı sona arasındakı nakam məhəbbətdən söhbət gedir. yazıçının əsas ideyası din, cəmiyyət, vətən, millət qayğısı və mövhumatçılığın insanlar arasındakı yaratdığı uçurumun faciələridir. əsərin son cümləsində də yazıçı bu məsələyə diqqət çəkir:
"- Ah, insanları bir-birindən ayıran uçurum dərələr! Mən sizi məhv etmək istərkən siz məni məhv etdiniz... Fəqət əmin olunuz siz axırda məhv olunacaqsmız..."
əsərə həsr olunmuş illüstrasiya
p.s. əsərin adını axtarışa verəndə bu
məqaləyə rast gəldim. məqaləni yazan professorun fikrincə, yazıçının məqsədi "erməni qızlarının şıltaqlığını" ədəbi bir formada ifadə etmək imiş. məqalə ironiya kimi yazılsaydı, doğurdan çox gülməli alınardı, amma heyif ki, prof. ironiya etmir. meşədə qarşılaşan bahadırla sonanın baxışmasını prof. belə şərh edir: "Yenə də sual olunur, niyə erməni qızı qaş-göz süzdürür və ilk dəfə gördüyü Bahadır onu iztiraba salır? ilk dəfə gördüyü oğlanın erməni qızını iztiraba salması yenə də Sonanın şıltaqlığından, məhz erməni qızlarına məxsus olan şıltaqlıqdan başqa bir şey deyildir." *
səylərin qırılsın…