14. nesimi-etmegil.
üzünü məndən nihan etmək dilərsən,etmegil!
gözlərim yaşın rəvan etmək dilərsən,etməgil!

bərqi-nəsrin üzrə miskin zülfünü sən dağıdıb,
aşiqi bixaniman etmək dilərsən,etməgil!

qaşların qövsində müjganın xədəngin gizləyib,
ey gözü məstanə,qan etmək dilərsən,etməgil!

canımı vəslin şərabından ayırdın,ey gözüm,
eynimi gövhərfəşan etmək dilərsən,etməgil!

qoymuşam eşqində mən gövnü məkanın varını,
can nədir kim,qəsdi-can etmək dilərsən,etməgil!

bürqəl üzündən açarsan məgər naməhrəmə,
gizli əsrari əyan etmək dilərsən,etməgil!

yandırırsan könlümü eşqində,məlum oldu kim,
ani rüsvayi-cahan etmək dilərsən,etməgil!

doğruyam eşqində ox tək,kirpigin tanıq durur,
qəddimi neyçün kəman etmək dilərsən,etməgil!

çünki eşqin məskənidir könlümün viranəsi,
həsrətə ani məkan etmək dilərsən,etməgil!

çün yəqin bildi nəsimi ağzının var olduğun,
ol yəqini sən güman etmək dilərsən,etməgil!