45. əsgərlikdə andiçmə yenicə bitmişdi. bizləri oxumaq məqsədiylə (məni və daha iki nəfəri) ayrı bir hərbi hissəyə göndərdilər. nə yalan deyim bir qohum mayorumuz vardı,o da o hərbi hissəyə gəlmişdi. yeni gəldiyim yerdə sıraya düzülmüşük,bizə yeni bir komandir təyin elədilər. baş-leytenant idi. bizim tağımın komandiri. sırada durmuşuq,elə bu anda mənim qohumum olan mayor məni öz yanına çağırdı,yanında da bu baş-leytenant.mayor dedi ki,yoldaş baş-leytenanat (familiyasını da dedi-mən burda ad çəkməyim) bu da filankəsovdur. səninlə eyni şəhərdəndir. elə bunu dedi mayoru kimsə çağırdı. o gedən kimi bizim bu leytenanat mənə dedi ki,sən bu mayorun qohumusan ? dedim -hə. dedi sən məndən incimə. səni minəcəm. mən də təzə gələn əsgərəm,özümdən deyən vaxtlarımdı.dedim -görərik. bu sözdən o daha da qızışdı.
nəysə təlimlərə başladıq. bu baş-leytenant ilk həftədə mənlə başladı prinsip aparmağa. nə olurdu mənlə tutuşurdu. bir-iki dəfə nəsə cəza da vermişdi. indi xatırlamıram.bütün elədiklərinə baxmayaraq,mən öz qohumuma bunu şikayət eləmirdim. həm ağız açmamaq üçün ,həm də bu baş-leytenant çox yaxşı oğlan idi (baxmayaraq ki,mənlə yola getmirdi.) bir gün necə oldusa,bu b-leyt başqa iki nəfərə də nəsə cəza verdi və bu iki nəfər baş leytenantı öz day-daylarına şikayət elədilər. day-dayları güclü adam idi. söhbət böyüdü,sonradan həll olundu birtəhər. bizim təlimimiz hələ də davam edir,hardasa 1 ayımız var getməyə. nəysə bu day-day söhbəti bitdi.bir gün baş-leytenant məni çağırdı yanına,dedi ki,filankəsov kişi adamsan. nə qədər incitdim səni heç kimə demədin. kef elə bundan sonra. həqiqətən də ondan sonra bir ay ərzində kef elədim. mənə pul yardımı belə elədi. şahmat oynadigimiz olurdu komandirimlə.hamı yatırdı oturub futbola baxırdım.telefonunu verirdi danışmağa. əsgərlikdən gəldim,ilk dəfə oturub komandir-əsgər kimi yox,iki normal vətəndaş kimi pivə içdik,söhbət elədik. söhbətin ortasında güldü dedi ki,amma gözləyirdim ki,gedib sən də məni şikayət edəsən. kişi kimi dözdün. yaxşı oğlansan dedi. özümü çox yaxşı hiss elədim. demək olar ki,hər il görüşürük.telefonla danışırıq.hər dəfə zəng edəndə mən ona yoldaş baş leytenant deyirəm,deyir ki,adımı de,ala. leytenant nədir. bura yazmaqla da özümü hansısa tərəfdən göstərmək istəmirəm,sadəcə həyatın yaxşı olduğunu anladığım anlardan birini paylaşıram. əsgərlik mənə görə əslində lazımsız da bir quruluşdu. sadəcə bəzən orda öyrəndiklərim işimə yarayır. orda öyrəndiklərimdən biri də nə edirsən elə götlük eləmə prinsipidir. gec də olsa götlük eləməməyin qiymətləndiriləcək. ora gedəndə çox düşmən qazana bilərsən,amma əsas dost qazanmaqdır. mən də belə dost qazandım. özü də məndən 7-8 yaş böyük.