əjdahalar googlla alex webb 1. digər fotoqraf sahələrindən fərqli olaraq, daha çox hobbi kimi baxılan bir sahə. küçə fotoqrafiyası normalda klassik fotoqrafiya qanunlarını pozur çox vaxt. yəni bu sahənin insanı üçün əsas olan anı tutub, onu öz tərzində çəkməkdir. əsas o deyil ki, sən hər-hansı bir şəkli çəkib, onun üstündə photoshop proqramları ilə 2-3 saat əlləşəsənki ortaya bir şey çıxardasan. küçə fotoqrafçısı üçün əsas olan gündəlik həyatımızda hər an görübdə, çox da diqqət yetirilməyən süjetləri çəkməkdir. sən bəlkə də küçədə dilənən insanları, sevgililəri, qocaları və s. görürsən və bunlar sənin üçün həmin an o qədər cəlb edici gəlmir, amma küçə fotoqrafçısının gözündən baxanda bunlar onun üçün bir həyat əsəridir və həmin an hərəkətə keçib, o anı tutmağa çalışacaq adamdır-küçə fotoqrafçısı. və həmin anı tutursan eee, deyirsən ürəyində: bəli, istədiyim də tam bu idi.*
glş
şəklə baxanda içində bir fərəhlik hissi gəlir*
neçə dəfə yaşadıq bu durumları biz :d
şəkil də artıq işıq ləkələri, cisimlərin əyriliyi, ortaya əlavə şəxslərin düşməsi önəmli faktor deyil, önəmli olan şəkildəki hadisədir və sən bunu görməyə çalışmalısan. ləvazimatlara gəldik də isə normalda, zenit tipli balaca və sürətli olan fotoaparatlardan istifadə edilir, lens olaraq isə daha çox 50mm üstünlük verilir. azərbaycanda çox da qoz qoyulan sənət deyil. bizim gənclər ancaq wedding, love story kimi ərgən sahələrə üstünlük verirlər.
