46. sadəcə yazmaq istəyirəm və yazacamda.

biraz əvvəl pəncərə qarşısında dayanıb gələcəklə bağlı düşüncələr, fikirlər içinə qərq olmuşdum. əlimdə siqaret ilə bunları düşünürdüm. pəncərədən ətrafı seyr edərkən bir kişi gördüm. orta yaşlı idi deyəsən. qaranlıq olduğu üçün üzünü görmədim. gərçi yaxınında olsaydım da görmə ehtimalım azdı. çünki gözlərim çox zəif görməyə başlayıbdı artıq. bu kişi mənə atamı xatırlatdı. gecə saat 01:30 du ama bu kişi evinə hələ indi gedirdi.
atamı xatırlatmasının səbəbi, mən uşaq olanda atamın evə gec gəlməsi idi. düzdü atam qələm tutan insan olubdu. silahı qələmi idi o zamanlar. artıq o qələmi sadəcə dolanışıq üçün istifadə edir. bu da acı azərbaycan həqiqəətlərindən birisidir. çünki bu ölkə müxalif insanları sevmir. bu başqa söhbətdi ona heç girmiyim.

mən uşaq olanda gecələr atamın öz qəzeti var idi. qatı müxalif bir qəzet idi. sonra bağladılar. yadımdadır. gecə saat 23:00-01-00 arası taksi gələrdi məhləmizə atam həmin vaxtı o taksiyə minib gedərdi. səhər tezdən mən dərsə getdiyim zaman atamın qayıdıb səhər yeməyi yediyini görürdüm. yazıq atam yatmadan çıxıb gedərdi işinin başına. sırf dolanışıq üçün. əslinə qalsa dolanışıq üçün deyildi, bizim üçündü. hər zaman gələcəyə yönəlik hərəkət edərdi bu insan. bəlkədə çox sevməyimin səbəblərindən birisi budur. bazar günlərində mənidə aparardı iş yerinə. ediləsi heç bir şey yox idi. olsa ididə mən bir şey edə bilməzdim. çünki uşaqdım. 9 yaşım var idi o zamanlar. ciddi iş gedirdi.

sevərdi orda çalışan işçilər atamı. sırf yaltaqlıq xatirinə deyil. insan olduğu üçün. qəzet sahibi olduğu halda `axrana` icazə istədiyi üçün gecə `axrananın` yerinə özü qaldığı üçün və mənim bilmədiyim bir çox səbəbdən ötürü.

hər zaman sözünün üstündə durdu bu insan. heç vaxt sözündən, siyasi görüşündən, kimliyindən, şəxsiyyətindən əl çəkmədi. işçilərinin hər biri hazırda televizorda adını eşitdiyiniz jurnalistlərdir ama atam o sözündən, yolundan əl çəkmədi. hazırda işləri çox pis gedir, hətta bərbad sayılır. ama yaltaqlıq etdiyi zaman işləri düzələr, villası, bahalı paltarları, bahalı maşınları olar. ama o bu yolu seçmir, seçməyəcək, seçməsində. çünki o köhnə kişilərdəndir.

oğlu ac qalmasın, korluq çəkməsin deyə birisindən borc almaq yerinə bank`dan kredit çəkir bu adam. işlərinin getmədiyi zamanda o pulu necə ödədiyi, hansı əziyyətlərə qatlaşaraq ödədiyi mənim üçün tam bir müəammadır, sirrdir.

dost kimi oldu hər zaman. oturub qarşılıqlı dərdləşdikdə, pivədə içtik, araqda içdik. ailə, siyasət, gələcək və başqa yüzlərlə mövzu haqqında söhbətlər etmişik bu adamlar. halbuki mən bu söhbətləri dostlarımla belə edə bilmirəm. çünki bu onlara `vur sikə tulla` kimi gəlir. hə onu da deyim atam içki içməyi tərgidibdir ama mənim içdiyimi bilir. bu səbəbdən qarşılıqlı oturub içmək, dərdləşmək üçün oturub içdi mənimlə.

indi balkondan baxdığım zaman gördüyüm bu adamın mənə nə üçün atamı xatırlatdığını yəqin ki anlamış olarsız.

* editləyəcəm