31. deməli bir dəfə uşaqlara oturmuşuq. bahar adlı tanış qızlardan birinin sevgilisi gəlib başqa şəhərdən, bizi tanımır biz də onu tanımırıq. oturub stolda sir-sifətini sallamışdı heç kimlə danışmırdı. bu gəldi getdi, üstündən biraz vaxt keçəndən sonra söz dolaşdı gəldi o günə, bahara dedim ki bəs sənin sevgilin niyə elə kefsiz oturmuşdu stolda. bu da qayıtdı cavab verdiki yəqin qısqanırmış ona görə. bu anda mənim özgüvən fırladı tavana, dedim ala dəsxoş məni qısqanıbmış. elə heç özgüvənin dadın çıxarmamışdım ki bahar o vurucu cümləsini qurdu: "bilirsən də metehan yaraşıqlı uşaqdı, yəqin onu görüb qısqanıb sevgilim"
lan? -* stolda metehan adında başqa bir qaqaş da var idi, qaqaş qızı mənə yox ona qısqanıbmış. ha? dedim, davam elədim hessat -*.