9. 2006 cı ilin dekabr ayının 14-ü idi,babamı həcc ziyarətinə yola salmağçün kürdəmirdə yerləşən padarçöl (padarqışlaq)adlanan yerə getmişdik.o zonaya yaxın olannar tanıyar oraları.nə isə ikarusun gəlməsinə bir az var idi.baş qarışdırmağçün yanımdakı oğlannan tum almağa qərar verdik.ordakı restorannan irəlidəki marketin arası hardasa 200 metr olardı.saat da ki gecə 23:30 fason bir şey idi.rahat getdik.tum da aldıq.qayıdanda bir qazel mərdiməzarın fara işığı üstümüzə düşdü."padar iti"adlanan vəhşilər bizi gördülər.normal şəraitdə itin insannan daha sürətli qaçması hamıya bəllidi.amma bu dəfə məsafə uzaq idi.qaçmağa nəyi var şans da var idi.amma tərslikdən ayağım tikannığa ilişdi yıxıldım.bular da arxamca hürə-hürə gəlirlər.3 cəhddə güclə ayağa durdum.hardasa 30 saniyə gec dursaydım yem olmuşdum.amma rahat canım qurtardı.o günnən fobiya yarandı məndə.amma o qədər də güclü fobiya deyil.yəni baxır itə də.yol iti quduz olmasa adama cummur məsələn.