1. 2012-də marc webb tərəfindən çəkilmiş spider-man filmi

--spoiler--

sami raiminin çəkdiyi ilk spiderman trilogiyasındakı peter parkeri bəyənməmişdim, yəni belə çox soyuq dururdu. amma bu dəfəki spiderman personajı da andrew garfield də rola uyğun gəldi. spidermani marvel komikslərindən oxuyanlar bilir ki spiderman personajı ciddilikdən uzaq biridi, bu filmdə də bu yaxşı göstərilib. peter parkerin atası məsələsini ssenarinin bir parçası kimi istifadə etmələri də rasional idi nəticədə nə qədər action super qəhrəman filmi olsa da müəyyən gizlilik daxil edən məqamlar da olmalı idi. peterin ailəsi aunt mayla, uncle benlə zad daha məntiqli alınmışdı bu dəfə. raiminin spidermanindakı ailə gijdıllax yığını idi ümumiyyətlə.
nəysə gwan stacyə keçsək emma watson uğurlu seçim idi, düzdü mən kirsten duntslı qəhrəman sevgilisini də bəyənmişdim amma emma da alındı. romantikanı yaxşı çatdırdılar tamaşaçıya. peterin məktəb və sevgilis səhnələri trilogiyadakılarından daha inandırıcı idi, çünki həm də bu dəfəki aktyorda həm də məktəbli yeniyetmə tip var idi.
keçək dr. curtis connors və oscorpa. oscorpun binasını falan bəyəndim 2002-dəki spidermana baxanlar bilir ki normon osborn xuyovıy bir yerdə işləyirdi, bu dəfəki isə göz qamaşdırıcı idi. həm də connorsun genetika haqqında peterə danışdığı səhnələr maraqlı gəldi, xüsusilə sıçan freddi hissəsi. filmdə ən bəyəndiyim şey, bəyənmədiyim şey də elə düşmən connorsla bağlı idi. adam lizarda çevrilnməmişdən normal insan ikən inanılmaz cool idi, yəni tam aktyorunu tapmışdılar curtis connors kimi elm adamı üçün, bax curtis connorsu deyirəm ha lizardı yox. lizardın lizard olduğunu sifətindən hiss edə bilməzdin, bilinmirdi mumiyadı yoxsa kərtənkələ?* dordan hiss olunmurdu . amma ki curtisin yeraltında proyektlərini və lizard olaraq spideylə vuruşmalarını bəyəndim, xüsusi ilə kitabxana yerini* glş . dr. curtis connorsu bütün spiderman seriyasında hələ ki ən sevdiyim personaj olaraq dəyərləndirə bilərəm, düşmən kimi də octopus* dr. otto octavius və green goblindən* norman osborn geri qalmadığını vurğulaya bilərəm. ata stacynin və new york əhalisinin ilk filmdən spideyə simpatiya bəsləməsi isə sevindirici məqamlardan idi. amerikan bayraqlarını gözümüzə soxmamaları da bu dəfə sevindirdi* 3-də venom və sandman qabağında bayraq şousundan çox tiksinmişdim . qaranlıq qalan məqam isə uncle beni öldürən adamın aqibəti oldu, onun öldürülməməsi qəribə gəldi.
soundtracklara gəldikdə isə james horner yaradıb yenə. xüsusilə young peter, becoming spider-man və promisesi çox bəyəndim. promisesin axırı tam super-qəhrəman filmi soundtracki kimi alınıb. 10 üzərindən 8 verirəm.

--spoiler--