1. (bax: reservoir dogs)

zənnimcə, müştəriyə yetəri qədər məmnunluq yaşatmayan ofisiantlara tip buraxmaq, lazımsız humanist manevradır. hardasa müşahidələrə inansaq: tip buraxmaq və tipə möhtac olduğu hər halından anlaşılan ofisant, modern dilənçilik halına gəlib.
yuxarıda altından qalın xətt çəkdiyim məmnunluq ifadəsi, müştəri kaprizləri, istəkləri, depresiyalarına görə dəyişəbilər; ama özümdən və gördüklərim qədəriylə bunu iddia edəbilərəm ki, müştərilər sevilməyən və bir çox halda arxalarından söyülən varlıqlardır.
bütün mədəniyyətlər, əlxüsus burjuvanın öyrətdiyi düstura görə: müştəri məmnuniyyəti, bütün orada işləyən personajların kaprizlərinə qiyasla daha vacibdir. o məmnuniyyət verilmədiyi halda, tip buraxmaq niyə adət halına çevrilməlidir?

keçən dəfə bir dostumla nahar edirdik. servisdən, menyuda əks olunan yeməkdən məmnun qalmadığım üçün tip buraxmaq fikirindən daşındım. dostum isə artıqlamasıyla tip verdi.
biz qapıdan çıxarkən isə onlar gülümsəyirdi. gülümsəmələrində "tip üçün təşəkkürlər" ifadəsini görmək çətin deyildi.
uzun sözün qısası: müştəri məmnuniyyəti vacibdir və tip buraxmayanı söymək lazım deyil. bəlkə də tip buraxmağa inanmır. * mr.pink bəlkə də ofisiantların ikiüzlü olmaqlarını istəmir.