3. the return bilinən, lakin fərqli baxış prizmasıyla daha da dərinləşdirilmiş andrey zvyaqintsev filmdir.

film ata və oğul əlaqəsinə işıq tutan oidipal xəttlərə sahibdir. kadrajda hekayəni yarımçıq saxlayan bir çox sual olsa da, o sualları təxmin etmək heç də çətin deyil. klassikləşmiş avtoritar rus ailə rəisi(ata) modelinin, on iki il fasilədən sonra uşaqlarıyla əlaqələri, zənnimcə finalın mesajında, balaca oğulun "papaaaa" deyə qışqırmasıyla qırılır. bu eyni zamanda atalarımıza heç nə borclu deyilik, onlara etiraz etmək azadlığı əllərimizdədir mottolarına vurulan zərbə sayılır. ölüm, uşağın içinə gizlənən hisslərini ifşa edir. bu hissəsylə razı deyiləm. uşaq o qədər də məsum varlıq deyil və filmdəki bu səhnə ucuz romantikadan başqa bir şey deyil.