1. dostoyevskinin karamazov qardaşları əsərindən bir hissə
hadisələr 16-cı əsr seviliyasında baş verir. zühur edən məsih kilsənin önünə gəlir.körpə qızcığazın dəfn mərasiminə yığışan insanlar onu tanıyaraq ossanna deyə qışqırır.kütlənin içindən səslər gəlir ki əgər sən həqiqətəndə isasansa bu uşağı dirilt.isa körpəni dirildir.bunu görən inkivizitor adamlarına tapşırıq verərək isanı zindana saldırır.bir neçə saatdan sonra isanın yanına gələn inkivizitor isanı danlayaraq ona bildirir ki bu əsr artıq sənin əsrin deyil.sen dediklərini 15 əsr bundan əvvəl deyib getmisən və bundan sonranı bizə buraxmısan.indi gəlib bizim işimizə burnunu soxmağa haqqın yoxdur.nə biz nədəki o gördüyün kütlə səni ürəkdən sevmir.bax əgər bu dəqiqə əmr etsəmki səni tonqalda yandırsınlar,bayaq sənə əl çalan insanlar indi sənin tonqalına odun atacaqlar.

bu hissədə isa məsih danışmır.söz yalnız böyük inkivizitorundur.hətta inkivizitor isanın susub buna baxdığına görə əsəbləşib ona əl qaldırmaq istəyir.


düzdü inanmasamda təsvir edin ki 12-ci imam mehdi zühur edib gəlmişdir.mənə elə gəlirki eynən bu mənzərə yaranar.çünki mehdi nə şiələrə lazımdır,nə sünnilərə nə də ki digərlərinə.onlar istdədikləri kimi özlərindən din yaradıb şellənirlər.onlara görə mehdinin gəlib bu hərc-mərcliyi həll etməsinə lüzum yoxdur.mehdinin buna haqqı da yoxdur.onlar belə xoşbəxtdirlər.vəssalam